Tijdens SPRING Performing Arts Festival in Utrecht zijn verschillende voorstellingen te zien met naakte lichamen: Memento Mori, Wellness en Suddenly everywhere is black with people. Ze krijgen de hashtag #nakedtruth, maar wat is de naakte waarheid die wordt getoond? Waarom zijn de performers naakt? Bestaat functioneel naakt eigenlijk nog wel? En wat zegt deze naaktheid over de maatschappij van nu?
Moderne Dans
De moderne dans is ontstaan in het begin van de twintigste eeuw. Met het begrip modern werd vooral het onderscheid met de klassieke dans, het ballet, aangegeven dat als te formeel en verouderd werd gezien. Binnen de moderne dans staat de danservaring zelf en de innerlijke oorsprong van beweging centraal. Inmiddels heeft de aanduiding 'modern' zijn eigenlijke betekenis - eigentijds – verloren. Zo is de ‘moderne’ dans van pionier Martha Graham nu even traditioneel als de techniek van het academische ballet. De opvolger van moderne dans is de postmoderne dans, wat letterlijk betekent: na het moderne. ‘Moderne dans’ is nu een totaal begrip, neem de term dus vooral niet te letterlijk.
Geschiedenis van Moderne Dans
De moderne dans ontwikkelde zich in de eerste helft van de twintigste eeuw zowel in Europa als in de Verenigde Staten. De vernieuwingen in de dans stonden niet op zichzelf. Rond 1900 stond de samenleving voor ingrijpende veranderingen op politiek en sociaal gebied: vrouwen dwongen politieke zeggenschap af, de wetenschap onderging revolutionaire vorderingen met Albert Einstein (1879-1955) en Sigmund Freud (1856-1939), socialisten eisten in het begin van de twintigste eeuw in Europa wetgeving en politieke macht, en de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) eiste miljoenen slachtoffers en vormde een harde breuk met voorgaande tijden. Kunstenaars schilders, architecten, schrijvers, componisten èn choreografen voelden die veranderende mentaliteit feilloos aan. Om hun gedachten en gevoelens tot uitdrukking te brengen, braken ze met de academische traditie en zochten ze naar nieuwe vormen; qua techniek, stijl en thematiek.
Moderne dans in de Verenigde Staten
Door de verschillen in cultuur, politiek en geografie ontstonden er binnen de moderne dans verschillende stijlen. De diversiteit van die stijlen sluit grofweg aan bij de beeldende kunststromingen van het impressionisme en het expressionisme. Eerste generatie Amerikaanse danspionier Isadora Duncan (1877-1927) bijvoorbeeld kan gezien worden als een impressioniste, en tweede generatie pionier Martha Graham (1894-1991) als een expressioniste. Van de diverse moderne dans choreografen is de Amerikaanse Martha Graham de bekendste. In haar moderne dans staat de expressie van persoonlijke emoties centraal die op verhalende wijze door haar verbeeld worden.
Moderne dans in Europa
De moderne dans in Europa haakte daarentegen veel meer in op eigentijdse thema’s zoals oorlog en innerlijke conflicten en werkte dat op abstract-symbolisch wijze uit. Europees moderne dans wordt dan ook duidelijk onderscheiden van Amerikaans moderne dans. Vanwege de radicale verandering in dansstijl en uitdrukking ten opzichte van ballet, is de naam moderne dans nooit veranderd en nog altijd een alledaags begrip.
Moderne dans binnen dansacademies
De ontwikkeling van de moderne dansvorm is vaak ten nauwste verbonden geweest aan een bepaalde persoon. Zo wordt op dansacademies voor de moderne danslessen vaak een onderscheid gemaakt tussen Graham techniek, Limon techniek en Cunningham techniek – respectievelijk vernoemd naar de beroemde Amerikaanse moderne dans choreografen Martha Graham , José Limón en Merce Cunningham. Het gemeenschappelijke kenmerk is dat de moderne danskunstenaars zich niet baseren op de academische ballettechniek. In Europa bieden scholen vaak ook Europees moderne dans technieklessen aan.
Kijken naar Moderne Dans
Het meest revolutionaire aspect van moderne dans is te zien in het dansvocabulaire: moderne dansers willen niet ‘zweven’ als een ballerina of vastgelegde patronen in houding, armbewegingen en passen gebruiken, maar zij staan geaard met beide voeten op de grond en weerhouden zich niet van vloerwerk of van alledaagse bewegingen in hun dans.
Een fundamentele vraag die moderne danskunstenaars bezighoudt is: Wat beweegt ons te bewegen? Voor sommigen ligt het antwoord in het omzetten van gevoelens in beweging. Anderen zien het antwoord in het onderzoeken van de fysieke impulsen van dans: “Waar zit de bewegingsimpuls, de aanzet tot dans? In het bekken, in de ademhaling, in een zenuwknoop, in de verdeling van energie en krachten, in de reactie op zwaartekracht?”
Bij moderne dans zijn torsobewegingen met een aanzet vanuit het fysieke centrum en acties over de grond (vloerwerk) vanzelfsprekend. Iconisch voor moderne dans is Graham’s techniek van ‘contraction’ en ‘release’, oftewel het kernachtig en krachtig samentrekken en ontspannen van spieren rond het bekken. Andere veelvoorkomende kenmerken vanuit de Graham-techniek zijn: spiraaldraai rond de ruggengraat, het flexen (buigend optrekken) van handen en voeten, parallelle beenposities en het gebruik van een diepere laag zoals gevoelsconflicten of maatschappelijke en politieke conflicten.
Moderne dans choreografiëen zijn niet zozeer verhalend, maar eerder symbolisch. Daarmee is sinds de moderne dans een eigen interpretatie van de voorstellingen geoorloofd. Er is niet per se iets (van een verhaal) dat 'begrepen' hoeft te worden.
Belangrijke choreografen in de Moderne Dans
Amerikaanse danspioniers
In de Verenigde Staten (en vervolgens ook in Europa) trof je tussen 1890- 1930 de volgende Amerikaanse danspioniers: Francois Delsarte (1811-1871), Loïe Fuller (1862-1928), Isadora Duncan (1877-1927), Ruth st. Denis (1979-1968) en Ted Shawn (1891-1972) (ook samen kortweg Denishawn genoemd). De Amerikaanse moderne dans werd vervolgens pas echt op de kaart gezet door: Martha Graham (1894-1991), Doris Humphrey (1895-1958), José Limón (1908-1972), en Merce Cunningham (1919-2009) (al wordt Cunningham binnen de dansgeschiedenis ook tot de postmoderne dans gerekend).
Europese danspioniers
In Europa brachten de volgende Duitse danspioniers vrijwel gelijktijdig een dansomslag naar het modern dansexpressionisme: Rudolf Laban (1879-1958) (met Émile Jacques-Dalcroze (1865-1950)), Mary Wigman (1886-1973) en Kurt Jooss (1901-1979). Tussen 1920 – 1940 werd deze Ausdruckstanz ook vanuit Nederland beïnvloed door: Corrie Hartong (1906-1991), Gertrud Leistikov (1885-1948) en Yvonne Georgi (1903-1975).
Het expressionistisch danstheater van Pina Bausch (1940-2009) is zowel een voorzetting van de Ausdruckstanz, als een reactie op het postmodernisme. Bausch heeft met haar werk de moderne dansvorm door ontwikkeld tot het neo-expressionisme. Haar invloed reikt tot bekende namen op Nederlandse en Vlaamse bodem, zoals Anne Teresa De keersmaeker (1960) en Conny Janssen (1958). Choreografen zoals Isabelle Beernaert (1973) (bekend van SYTYCD) keren ook vaak terug naar de expressie van een gevoelsinhoud.
Feit
Wie denkt dat dans van hoog niveau alleen ‘jong geleerd, jong gedaan’ is, heeft het mis! Martha Graham wist pas na het zien van een voorstelling van Ruth Saint Denis op 16 jarige leeftijd dat ze een danseres wilde worden. Ondanks dat ze te oud werd gezien om te beginnen met dansen, koos ze toch voor haar dansdroom. Hoewel haar danscarrière pas op 22 jarige leeftijd van start ging, danste Martha Graham door tot op extreem hoge leeftijd (75 jaar!) en creëerde daarbij alle hoofdrollen voor zichzelf.
In eigen woorden
Isadora Duncan
“You were once wild here. Don't let them tame you.”
“The dancer's body is simply the luminous manifestation of the soul.”
Martha Graham
“‘Age’ is the acceptance of a term of years. But maturity is the glory of years. ”
“Great dancers are not great because of their technique, they are great because of their passion.”
“The body never lies. ”
Doris Humprey
“The dancer believes that his art has something to say which cannot be expressed in words or in any other way than by dancing.”
Op 4 september 2014 start het Haagse dansseizoen voor de tweede keer met de moderne dansvoorstelling Free To Move. Een avond met de top van de Nederlandse moderne dans op uitnodiging van Holland Dance.
Gisteren opende SPRING Performing Arts Festival in Utrecht met twee bijzondere voorstellingen: De Uitvaart van Dries Verhoeven en Memento Mori van Pascal Rambert en Yves Godin. Dansmagzine was erbij en geeft bericht.
Op 7 juni, tijdens Signatures Cultuurweken Leiden, wordt het hart van Leiden omgetoverd tot het grootste openluchthotel ter wereld. Het Openluchthotel is een festival met een cultureel en hoogwaardig avondprogramma met muziek, dans en beeld, gevolgd door een overnachting in de openluchtkamers en een gezamenlijk ontbijt.
Komend weekend staat in het teken van choreografie bij Danskamers Amsterdam. Internationale choreografen Fernando Belfiore, Mouna Laroussi en Jochen Stechmann tonen hun kunsten en delen hun kennis tijdens de Makers Intensive op 16 mei en de Interactive Content Workshop op 18 mei.
Peter Leung en Matthew Pawlicki-Sinclair, beiden choreografen en dansers bij Het Nationale Ballet, hebben de choreografie gemaakt voor de nieuwe video van de Nederlandse indierockband Go Back To The Zoo. De video is voor Head Up High, een nummer afkomstig van het onlangs verschenen album ZOO en tevens de nieuwe single van de band.
Maas presenteert de derde editie van Voor de leeuwen, festival voor nieuw dans- en theatermaaktalent, van 23 t/m 25 mei 2014 in het Maaspodium. Tijdens dit festival kan publiek zich laten verrassen door nieuw werk voor jong publiek van onder andere José Montoya, Guilherme Miotto en YoungGangsters. Daarnaast gaan er twee kleine Maasproducties in première: Wie niet weg is, is gezien (10+) en Kwijt (5+).
Maandag 19 mei staan de derdejaarsstudenten van de Fontys Dance Academy uit Tilburg met hun eerste eindvoorstelling in het Parktheater in Eindhoven. Wil jij hier bij zijn? Doe mee met onze winactie en maak kans op twee toegangskaartjes!
Medio september wordt de choreografie Díptico van Gabriela Zuarez in reprise genomen. Hiervoor organiseert zij begin juli auditieronden in Amsterdam.
Voor haar nieuwste dansvoorstelling liet Krisztina de Châtel zich inspireren door stratenmakers. ÚT (OET) is op 28 en 29 juni te zien in de Westergasfabriek in Amsterdam en tijdens Julidans op 4 en 5 juli.
Pagina's
