Blogs

Laat je inspireren door onze blogs over dans in binnen- en buitenland.

Voor dansgezelschappen zijn social media (in combinatie met YouTube) de ultieme manier om het visitekaartje van hun nieuwe voorstelling af te geven. Daarmee wordt de monopoliepositie van recensenten enigszins ondergraven. Geïnteresseerden kunnen immers met eigen ogen zien hoe een voorstelling er ongeveer gaat uitzien.

Veel dansers om mij heen zijn op dit moment de reality tv-serie “Breaking Pointe” aan het volgen. Ik weet niet of deze serie ook in Nederland wordt uitgezonden maar het is “hot” hier. Gedurende 6 weken volgt de camera het reilen en zeilen van een aantal balletdansers binnen het gerenomeerde balletgezelschap “Ballet West” uit Salt Lake City, USA.

Bij So You Think You Can Dance zal het niet voorkomen, maar als danser heb je een hele goede smoes als je kritiek krijgt na een voorstelling: het was niet mijn choreografie. Je kunt je dus als danser nog altijd achter de choreograaf verschuilen, maar als je de choreograaf bent van een stuk waar je zelf in mee danst, dan valt alles toch op jou terug.

Graag stel ik mijzelf even voor. Ik, Charlotte, ben stagiair marketing communicatie bij de Nederlandse Dansdagen. Met een studie psychologie, een opleiding tot hedendaagse danser en een bijbaan als recensent, ben ik nu beland in deze bijzondere ervaring. En dit laatste wil ik natuurlijk graag met jullie delen.

Ik studeer nu bij Ballet Arts (BA). Het is de oudste balletschool in Manhattan. BA is gelegen in de City Center Studios, achter Carnegie Hall. Het is een gebouw met 9 verdiepingen. De bovenste verdiepingen huisvesten kantoren. De andere verdiepingen hebben elk 1 grote dansstudio dat wordt verhuurd aan dansgezelschappen voor repetities, lessen en ook wordt gebruikt als performance space.

The Ultimate Dance Battle is nu echt voorbij. Het was weer een seizoen vol met geweldige dansacts en Vincent Vianen is, zoals velen al hadden verwacht de winnaar en volgt modern choreograaf Isabelle Beernaert op. Het programma is geweldig voor de dans, maar er is toch één ding dat mij en hordes anderen elke liveshow weer behoorlijk irriteert: al dat onzin-geouwehoer.

Het is een raar jaar. Een jaar met gemengde gevoelens. Angst voor wat komen gaat en tegelijk verlangen naar het moment van de waarheid, hoe hard ook. Sommigen hebben al een voorschot genomen op het onvermijdelijke en gaan per 2013 op in een groter geheel.

Tussen verhuizen en verbouwen door, bezoek ik in het Centraal Museum in Utrecht God save the Queen, een tentoonstelling over punk, kraken en kunst. Het laatste is een verrassing, want de beeldende kunst heb ik eind jaren 70, begin jaren 80 niet actief meegemaakt. Kraken en punk vormen echter een feest der herkenning.

Begin maart begint menig danshart extra hard te kloppen. De Nederlandse Kampioenschappen komen er namelijk weer aan. Op 11 maart was het als eerste in de rij de beurt aan de VBD, de Vereniging voor Beroepsdanssport oftwel de profs onder de Nederlandse dansers. In het Kurhaus in Scheveningen werd gestreden om de titels NK Latin, NK Ballroom Classic Showdance en NK Exhibition.

Nu ben ik met mijn 1.78 meter een vrij lange danseres. In zowel de balletstudio van Ballet Arts als in de vorige school Dance New Amsterdam, zijn de meeste barres op een vaste hoogte bevestigd aan de muur of langs de spiegel. Daarnaast zijn er losse barres die in het midden van de studio worden geplaatst, vaak ook op een vaste hoogte, sommigen verstelbaar.

Pagina's

Abonneren op Dans Magazine blogs