Geen thema, geen verhaal, 'Twools 17' is een voorstelling vol vaart waarin korte dansstukken - maximaal tien minuten - van topchoreografen en nieuw talent elkaar non-stop opvolgen.
Marco Goecke
Marco Goecke (1972, Wuppertal) is vanaf seizoen 2013-2014 associate choreographer bij Nederlands Dans Theater. Eerder maakte hij voor NDT 1 de stukken Nichts (2008) en Garbo Laughs (2012), welke genomineerd werd voor de Zwaan 2012. Dit seizoen volgt een nieuwe creatie van zijn hand voor Programma III van NDT 1 (première 29 januari) en herneemt NDT 2 Nichts in Programma A (première 31 oktober).
Marco Goecke en Stuttgart Ballet
Goecke maakte zijn eerste choreografie Loch bij Theater Hagen, dat later ook werd uitgevoerd in het kader van het Internationale Choreografieconcours in Hannover. In 2001 creëerde hij zijn eerste werk voor het Stuttgart Ballet, Chicks. Sindsdien heeft hij diverse choreografieën voor dat gezelschap gemaakt, zoals Sweet Sweet Sweet (2005), Vicious Wishes (2006), Fancy Goods (2009), Orlando (2010) en de solo In sensu (2011). In 2012 maakte hij de dansvoorstellingen Black Breath en Dancer in the Dark, die laatste in samenwerking met het Stuttgart Theater.
Divers dansrepertoire
In 2002 werd Goecke uitgenodigd door het Choreographic Institute te New York om een werk te creëren voor het Diamond Project en het New York City Ballet. Mopey is sindsdien uitgevoerd op het meerdere festivals wereldwijd, waaronder de Biennale in Venitië, het Pina Bausch Festival in Wuppertal en het Pacific Northwest Ballet in Seattle. Een gevarieerd bestaan, wat hij tot op heden doorzet: Goecke maakt choreografieën voor dansgezelschappen over de wereld.
Dansnominaties en prijzen
Voor Hamburg maakte hij Beautiful Freak in 2005. Datzelfde jaar won Goecke de Kunstprijs van de Landesstiftung Baden-Württemberg, creëerde hij Der Rest ist Schweigen voor Scapino en de zeer succesvolle solo Äffi. In 2006 maakte hij zijn eerste avondvullende ballet De Notenkraker, dat in Stuttgart in première ging en hem een nominatie opleverde voor de Duitse Theaterprijs Der Faust. In dat jaar werd hij onder meer bekroond met de Niinsky Award 2006, als meest belovende en opvallende choreograaf.
Recent werk van Marco Goecke
Naast Black Breath voor het Stuttgart Ballet maakte Goecke in seizoen 2012-2013 And the sky on that cloudy old day voor Staatsballet Berlijn. In januari 2013 ging zijn solo I found a fox voor Eric Gaultier in première in Stuttgart en in maart danste Sao Paolo Comhania de Danca zijn wereldpremière Peekaboo op het Movimentos Festival in Wolfsburg.
Door groot succes in 2011 is Songs for Drella terug op het podium. Op 6 februari ging deze dansvoorstelling van het Scapino Ballet in premiere in de Rotterdamse Schouwburg.
Scapino ballet Rotterdam presenteert op woensdag 11 februari in de Rotterdamse Schouwburg de feestelijk herneming van Songs for Drella. Op 13 februari is er een benefietavond voor Dance and Health rond diezelfde voorstelling.
Het theaterseizoen loopt ten einde en dat is reden voor Introdans om nog één keer alles uit de kast te halen. Traditiegetrouw sluit het gezelschap het seizoen af met End of Season. Dit jaar is met het thema Zwart een selectie gemaakt van mooie, grappige en energieke choreografieën die al eens eerder door het gezelschap zijn opgevoerd.
De titel van de voorstelling refereert naar Theatercafé Le Chat Noir, eens een populaire plek voor artiesten in de wijk Montmartre in Parijs. Een broedplaats waar hoge en lage kunst samen kwamen en waar kunstenaars elkaar inspireerden.