Home » Review
Blasphemy Rhapsody review

Première Blasphemy Rhapsody van ICK krijgt staande ovatie

Roos Stuurman

Na drie keer uitstellen was het maandagavond 5 juli toch echt zo ver: Blasphemy Rhapsody van ICK ging in de Meervaart in Amsterdam in première. Tijdens de lockdowns gingen de makers Emio Greco en Pieter C. alsnog aan de slag met dansers via online verbindingen, om zo een nieuw werk te maken over de veranderlijkheid van het leven. Heel passend dus in het kader van de pandemie. Wij mochten erbij zijn.

Eindelijk weer in het theater

Het is voor veel mensen weer één van de eerste theaterbezoeken, en dat is zichtbaar even wennen. Iedereen in de Meervaart doet hard zijn best om voldoende afstand te houden en ook in de zaal zijn de plaatsen ruim verdeeld. Wanneer het licht langzaam gedimd wordt verdwijnt het geroezemoes, het gaat beginnen.

 


Heb jij een passie voor dans? Lees dan Dans Magazine! Neem een abonnement. 

Of schrijf je in voor de nieuwsbrief voor het laatste dansnieuws, spannende reportages en de mooiste interviews.


 

Uitersten

Blasphemy Rhapsody is een voorstelling met uitersten. Wilde dans met harde muziek wordt afgewisseld met momenten van rust en trage bewegingen. Als kijker moet je voortdurend schakelen, saai is het dus zeker niet.

De uitgangspunten waren het voetenwerk van de Charleston en de extatische dans van de Zuid-Italiaanse Pizzica. De keuze voor het gebruik van invloeden uit deze dansstijlen schept een gevoel van nervositeit aan de dans. De haastige bewegingen benadrukken dat wankelen van vaste waarden waar de choreografen naar op zoek zijn gegaan tijdens het maakproces. De rustige bewegingen tijdens de visueel mooie groepschoreografieën vormen de dansers juist een eenheid. Wellicht een link naar de onzekerheid van de pandemie, waarin veel mensen in hetzelfde schuitje zitten?

Veranderlijkheid en onzekerheden

De contrasten en afwisselingen zorgen ook voor weinig voorspelbaarheid. Dat wordt nog eens versterkt door de toevoeging van allerlei elementen op het podium. Van projecties op een groot scherm, tot clownsneuzen, een trapeze en een witte vlag. Dit alles bij elkaar maakt duidelijk dat veranderlijkheid en onzekerheden dé thema’s zijn van Blasphemy Rhapsody. Een voorstelling die dus aansluit bij de actualiteit en die misschien ook wel herkenbaarheid oproept. De première kreeg in ieder geval een hard applaus en een staande ovatie van het publiek.

Meer inspiratie