In de dansles sta je meestal voor een spiegel. Zo oefen je wekelijks of zelfs dagelijks door urenlang in de spiegel te kijken. Heel handig natuurlijk om jezelf te kunnen corrigeren, maar wat voor impact heeft het eigenlijk als je continu geconfronteerd wordt met je eigen spiegelbeeld? De Universiteit van Atlanta heeft een onderzoek gedaan onder een groep dansers en vergeleek dat met eerder onderzoek.

Beter geheugen

Bij een dansacademie werden twee groepen van tweeëntwintig studenten onderzocht. Beide groepen moesten een korte choreografie aanleren van vierentwintig tellen, maar alleen bij groep 1 was een spiegel in de dansstudio aanwezig. De studenten dansten op elektronische matten die de accuraatheid van de patronen van hun voeten kon meten. Een week later werd het geheugen van beiden groepen getest. Wat bleek? De groep die de choreografie had aangeleerd in de ruimte met een spiegel kon de danspassen veel beter onthouden.

Lichaamsbeeld en stress

Maar hoe zit het dan met de invloed op het lichaamsbeeld? Bij dezelfde studenten werd de focus en tevredenheid over hun lichaam geanalyseerd bij een simpele choreografie (weinig stress) en een complexe choreografie (veel stress). Aan de hand van een enquête werden de studenten ingedeeld op een zogenaamde ‘angstschaal’ om zo beter inzicht te krijgen in hun lichaamsbeeld. Uit dit onderzoek bleek dat de dansers die in een ruimte met spiegels dansten veel meer focusten op de andere dansers in de zaal. Daarnaast dacht ze sneller dat andere dansers het beter deden dan henzelf. Groep 1 ervaarde daardoor veel meer stress. De onderzoekers concludeerden daarmee dat de reflectie in de spiegel een zekere invloed zou hebben op het lichaamsbeeld en voor meer afleiding zou zorgen.

Zelfbewustzijn

Eén van de onderzoekers ging in gesprek met de dansstudenten. Uit de gesprekken kwam naar voren dat spiegels het zelfbewustzijn van de dansers vergrootte. Ze keken vaker naar zichzelf in de spiegels, waardoor ze vaker geneigd waren om zichzelf als object te zien. Aan de hand van correcties probeerden ze te streven naar een bepaald plaatje. De mate waarvan dit ook invloed had op een negatieve manier was ook afhankelijk van hoe moeilijk de choreografie was, de ervaring van de dansers, de hoeveelheid stress tijdens een les en het zelfvertrouwen.

Negatieve psychologische effecten?

De mate van negatieve psychologische effecten van de spiegel verschillen dus per persoon. In een onderzoek omschreef de ene danseres de spiegel bijvoorbeeld als ‘nuttige tool om de focus te verbeteren’, terwijl een andere danseres zei dat het negatieve gedachtes over haar lichaam en prestaties kon versterken. Weer een andere danseres liet weten dat het haar drang voor perfectie versterkte.

Ook dansdocenten kwamen in de onderzoeken aan bod. De meesten van hen waren van mening dat een spiegel heel handig kan zijn, maar dat er meer aandacht gegeven zou moeten worden aan het doel van de spiegel. Het is belangrijk dat dansstudenten er zich bewust van zijn dat ze de spiegel op een constructieve manier gebruiken. Iets om te onthouden dus bij de volgende dansles!