De voorstelling Frida van Het Nationale Ballet vertelt het bijzondere levensverhaal van de Mexicaanse kunstenares Frida Kahlo. Ze staat bekend om haar zelfportretten en surrealistische schilderijen, maar ook om haar veelbewogen leven dat zeker niet makkelijk was. De Mexicaanse gitaarmuziek, de kleurrijke flamenco-rokken en de belichaming van de kunstenares door Maia Makhateli zorgen ervoor dat je als toeschouwer wordt meegenomen in Frida’s wereld.

Mannelijke Frida’s

Als jong meisje is Frida brutaal, levendig en weet ze wat ze wil. Wanneer ze een heftig verkeersongeluk krijgt, belandt ze echter in het ziekenhuis en is ze een jaar lang aan haar bed gekluisterd. In die periode schildert Frida zichzelf veelvuldig. Tien mannelijke dansers representeren deze zelfportretten. 

Het gezelschap is een indrukwekkende verschijning en ze maken een sterke entree in de eerste akte. De traditionele Tehuana-kleding die de dansers dragen laten de ‘mestiza’-afkomst van Frida zien waarmee ze ook haar feministische en anti-kolonialistische idealen uitdrukt. Het is interessant dat er is gekozen voor mannelijke dansers. De eerste associaties die je hierbij krijgt zijn die van kracht en mannelijkheid. Iets wat eigenlijk ook goed past bij Frida, als sterke en eigenzinnige vrouw. 

Een leven vol lijden

De voorstelling heeft ook een donkere ondertoon door alles wat Frida heeft moeten verduren tijdens haar leven. Ze heeft na haar ongeluk nog regelmatig ernstige pijnklachten waardoor ze vaak in het ziekenhuis is. Frida heeft daarnaast een grote kinderwens, maar ze krijgt helaas een miskraam. Haar man Diego is haar ook nog eens ontrouw en heeft vele minnaressen die hij bezoekt wanneer Frida behandeld wordt door de artsen. 

Het decor draagt bij aan de illustratie van de lijdensweg van Frida. Als publiek krijgen we van alles te zien: bloederige navelstrengen die vanuit het plafond komen, decorstukken van beschadigde ruggengraten en een meisjespop met een doodshoofd. Het benadrukt alle narigheid van Frida en het gevoel dat daarbij hoort. Soms waren er echter zoveel verschillende elementen in het decor dat het onduidelijkheid veroorzaakte over de betekenis hiervan en hoe dit bijdroeg aan het verhaal. Maar eerlijk is eerlijk, het is ook geen gemakkelijke opgave om dit ingewikkelde verhaal over te brengen met dans. Gelukkig hielp het programmaboekje, waarin per scène werd uitgelegd wat er gebeurde ook al een hele hoop om het beter te kunnen begrijpen.

Gitaarmuziek en flamenco

Hoewel de lichamelijke problemen van Frida de boventoon voeren, zijn ook de mooie momenten in haar leven laten zien. Frida danst romantische duetten met haar jeugdliefde en later met haar man Diego. Met prachtige Mexicaanse gitaarmuziek en bewegingen die geïnspireerd zijn door flamenco zien we ook de Latijns-Amerikaanse gepassioneerde kant van Frida. Maia Makhateli lijkt qua uiterlijk niet alleen op Frida, ze slaagt er ook in om emotie op een geloofwaardige manier over te brengen. De voorstelling is nog t/m 25 februari 2020 te zien.