Niet zelden komt het voor dat een danser verliefd wordt op een collega-danser. Hier vertellen we het liefdesverhaal van drie beroemde danskoppels.
Han Ebbelaar
Han Ebbelaar wordt op 16 april 1943 in Hoorn geboren. Al van jongs af aan is duidelijk dat Han verschilt van andere jongens: hij heeft geen interesse in voetbal en houdt liever verkleedpartijtjes met zijn zussen, en later zijn buurmeisjes. Op jonge leeftijd ziet Han voor het eerst balletdanseressen aan het werk op de Hoornse Kermis. Vanaf dat moment weet hij het zeker: hij wil danser worden.
De balletschool van Nel Hoogendoorn
Als Han zo’n tien, elf jaar is hoort hij over de balletschool van Nel Hoogendoorn, toen gevestigd in het Sappho-gebouwtje aan de Turfhaven. Inmiddels is de behoefte om ballet te leren gegroeid bij de jonge Han. Met ondersteuning van zijn buurmeisjes mag hij op les bij Nel, als enige jongen tussen al die meisjes. Han is ambitieus en al snel blijkt dat hij een uitzonderlijke danser is die erg snel leert.
Nel Hoogendoorn neemt hem onder haar vleugel en Han krijgt in Amsterdam les van de artistieke leider van het Ballet der Lage Landen, Max Dooyes. Hij heeft een club voor amateurdansers waar Han aan mee mag doen en waar hij veel leert.
Dansechtpaar Ebbelaar-Radius
Bijna dertig jaar lang vormen Han en Alexandra een danskoppel, één die op alle grote podia in binnen- en buitenland staat. Het begin van deze samenwerking begint in 1959, als Han wordt wordt uitgenodigd om bij het Nederlands Ballet te dansen, waar hij zijn toekomstige vrouw Alexandra Radius ontmoet. De twee hebben een klik en worden ook danstechnisch gelijk aan elkaar gekoppeld. Datzelfde jaar besluit een groep dansers en danseressen het Nederlands Ballet te verlaten. Ze richten het Nederlands Dans Theater op. Het dansechtpaar Ebbelaar-Radius sluit zich bij dit nieuwe dansgezelschap aan en ze maken er tot en met 1968 deel van uit.
Na dat jaar beginnen de samenwerkingen met andere dansers en dansgezelschappen. Zo krijgen ze de kans klassiek ballet te dansen in het American Ballet Theatre in New York en dansen ze in het Nationale Ballet. Voor dat laatste gezelschap dansen ze bijvoorbeeld in stukken van choreograaf Rudi van Dantzig, zoals Romeo en Julia en Het Zwanenmeer.
Stichting Dansersfonds ‘79
Radius en Ebbelaar richtten in 1979 samen het Dansersfonds ’79 op, en deze is nog steeds actief. Het fonds biedt financiële steun aan dansers die hun danscarrière moeten beëindigen vanwege hun leeftijd of hardnekkige blessures. Ook helpt Stichting Dansersfonds ’79 bij het zoeken naar andere beroepsmogelijkheden en organiseert het fonds elke twee jaar een balletgala in het Amsterdamse Muziektheater. Tijdens dat gala worden diverse prijzen uitgereikt, zoals de aanmoedigingsprijs en de Prijs van Verdienste, om het werk van choreografen en dansers te eren.
In 2009 bestaat de Stichting Dansersfonds ’79 dertig jaar. In het bijzijn van koningin Beatrix en meer dan duizend gasten wordt het jubileum dat jaar gevierd tijdens het balletgala, met optredens van sterdansers van het Nationale Ballet en het New York City Ballet. Tijdens die ceremonie wordt Han ook benoemd tot Ridder in de Orde van de Nederlandse Leeuw. Hij ontvangt de onderscheiding voor zijn toewijding aan de ontwikkeling van de Nederlandse dans.
Bronnen: Vereniging Oud Hoorn & Theaterencyclopedie
Dansersfonds ’79 viert zijn veertigjarig jubileum met een extra feestelijke Nederlands Balletgala. Naast de vele hoogtepunten valt er ook een prijzenregen.
Soms vullen danspartners elkaar zó goed aan dat ze boven zichzelf uitstijgen. Deze beroemde danspartners creëerden samen magie op de dansvloer.
Tijdens het Balletgala van Stichting Dansersfonds ’79 wordt Brandsen geëerd voor zijn inzet bij Het Nationale Ballet.