De Canadees-Nederlandse choreograaf en danser André Gingras (1966 - 2013) behoorde tot één van de beste internationale dansers van zijn tijd. Zijn humoristische en energieke dansvoorstellingen worden uitgevoerd door onder andere Korzo Producties en het Nederlands Dans Theater.

De in Canada geboren André Gingras studeerde theater, Engelse literatuur en moderne dans. Door middel van de beurs die hij ontving in zijn studententijd kon hij een dansopleiding in New York volgen. In die periode werkte hij samen met verschillende choreografen, waaronder Christopher Gillis, Doug Varone en Mariko Tanabe. Ook heeft Gingras samengewerkt met de vernieuwende theatermaker Robert Wilson.

André Gingras boekt succes op CaDance Festival 

Gingras’ doorbraak in Nederland kwam in 2000, toen hij met zijn solo CYP17 op het CaDance Festival stond in Den Haag. In deze dansvoorstelling, zijn eerste dansstuk voor Korzo Producties, richt Gingras zich op de bizarre toekomst van klonen en genmutatie. In 2002 wordt CYP17 verkozen tot één van de beste dansvoorstellingen van het voorgaande seizoen door de Nederlandse Dansdagen en ook internationaal blijkt de show een succes te zijn: Gingras krijgt uitnodigingen van theaters en festivals in Europa, Noord-Amerika, Canada en India. Dit geeft hem de kans wereldwijd met CYP17 te toeren.

André Gingras’ choreografieën voor Korzo Producties

In de jaren die erop volgen creëert Gingras meer choreografieën voor dansgezelschap Korzo Producties, waaronder The Sweet Flesh Room (2002), The Lindenmeyer System (2004) en The Autopsy Project (2007). Hij krijgt over de hele wereld bekendheid met zijn dansvoorstellingen waarin hij morele dilemma’s die op dat moment actueel zijn naar voren brengt. Zo bekijkt hij in The Sweet Flesh Room de voorwaarden voor het gevoel van veiligheid, confronteert hij het publiek met migratie en culturele identiteit in The Lindenmeyer System en onderzoekt hij in The Autopsy Project welke invloed macht heeft op het lichaam.

André Gingras als gastchoreograaf

Gingras is werkzaam geweest als gastchoreograaf bij meerdere buitenlandse en Nederlandse dansgezelschappen, waaronder het Scapino Ballet Rotterdam, waarvoor hij in 2003 de choreografie Holdfast maakte, en het Nederlands Danstheater, waar hij twee choreografieën voor maakte: Mean Free Path (2004) en Excessive Second Body (2005). In opdracht van het Springdance festival in Utrecht maakte hij het project U bevindt zich hier (2006). Wat buitenlandse dansgezelschappen betreft zijn er voorbeelden te noemen als het Nürnberg Ballet, de Londense Rambert Dance Company en de Iceland Dance Company.

Dance Works Rotterdam

Dance Works Rotterdam is één van de oudste dansgezelschappen in Nederland en combineert moderne dans met urban dansstijlen. In 2010 neemt Gingras de artistieke leiding van het gezelschap over en maakt hij voor zijn dood nog drie dansvoorstellingen bij het gezelschap: LIBIDO (2010), ANATOMICA (2011) en The Sweet Art of Bruising (2012). Alle drie de shows hebben compleet verschillende onderwerpen - van seksuele verlangens en de uitersten van het menselijk lichaam tot de drijfveren van onze angsten. Na Gingras’ overlijden op 17 februari 2013 hield Dance Works Rotterdam later dat jaar op te bestaan, als gevolg van de bezuinigingen in de culturele sector.

André Gingras Award

In 2009 richtte Gingras een eigen non-profit organisatie op voor het produceren van zijn eigen werk, Stichting Gingras genaamd. André Gingras overleed op 17 februari 2013 aan een agressieve vorm van darmkanker. Hij is 46 jaar geworden. De choreograaf hield zijn ziekte lang verborgen voor de buitenwereld. Anno 2014 roept de stichting de André Gingras Award in het leven, een prijs voor choreografen die artistiek, risicovol en inventief buiten de gebaande paden durven te treden. Hiermee wil de stichting de danskunst in Nederland ondersteunen.