Uit meerdere onderzoeken is al gebleken dat dans een positieve invloed heeft op het lichaam. Nu blijkt dat volksdansen, ook wel cirkeldansen, grote invloed hebben op kinderen van een jonge leeftijd. Hier is wat onderzoekers vonden: 

Kinderen groeien op in een wereld waarin de techniek vrijwel de overhand heeft. In hun vrije tijd spelen ze met plastic speelgoed, elektronische spellen en de computer/tv maakt deel uit van de dagbesteding. Tijdens deze vroege ontwikkelingsfase worden de motorische, cognitieve, sociale en emotionele vaardigheden van een kind al ontwikkelt. Hoe deze vaardigheden zich ontwikkelen heeft grote invloed op gewoontes, normen en waarden in hun latere leven. Het is van groot belang dat de kinderen van tegenwoordig, ondanks de geavanceerde technologie, niet té veel wegvaren van de eigenlijke ‘natuurlijke’ ontwikkeling.  

Volksdansen

Volksdansen hebben zich voornamelijk vanuit religie of rituelen ontwikkeld. Deze hadden vooral een sociale factor. Het cirkelfiguur dat voorkwam tijdens deze dansen had bij verschillende volkeren verschillende betekenissen. Het gevoel van samenhorigheid stond altijd voorop, waarbij tijdens het dansen samen een bepaalde emotie werd uitgedrukt. De dans en de daarbij horende choreografie is dan ook een gezamenlijke creatie. 

Het dansen in een cirkel en groepsformatie dwingt het kind dan ook zijn bewegingen aan te passen aan de bewegingen van de ander. Alleen zo kunnen ze samen dansen en behouden ze een goede relatie tot elkaar. Om deze acties uit te voeren is (emotionele)controle van groot belang. Ook is het handen vasthouden in een cirkel een aspect bij volksdansen dat terugkomt. Voor het openstellen aan deze aanraking vergt ook zelfvertrouwen. 

Het onderzoek

Ofra Walter en Enju Sat onderzochten wat de invloed van volk- of cirkeldansen op de emotionele en motorische ontwikkeling van kinderen op een kleuterschool is. Aan dit onderzoek deden twee groepen van de Kibbutz kleuterschool mee waarbij de leerlingen tussen de 3 en de 6 jaar oud waren. Eén van de groepen deed één volledig jaar aan volksdansles. Dit vond één keer per week plaats voor 30 minuten. De andere groep niet. De leerlingen werden twee keer per jaar vragen gesteld om zo de ontwikkeling bij te houden. Eens in november en een keer in mei. 

Het onderzoek liet blijken dat de groep die één jaar lang de volksdans dansten hoger scoorden op vlakken zoals aanpassingsvermogen, assertiviteit, het uiten, identificeren en reguleren van emoties en empathisch vermogen. Ook motivatie, geluk en stress management was ten opzichte van de andere groep verbeterd. 

Dans heeft dus niet alleen een goede invloed op de fysieke gesteldheid van de mens, maar brengt het ook een positieve verandering op emotioneel, sociaal en motorisch vlak.