Ryan Heffington brak door op zijn 40e: ''Eindelijk een grote klus''
Hoewel de meeste dansers de hoogtepunten van hun carrière voor hun 30e beleven, zijn er ook uitzonderingen. De echte doorzetters trainen net zo lang totdat ze krijgen waarvan ze dromen, ondanks de fysieke uitdagingen. Zo ook Ryan Heffington, die pas na zijn 40e écht groot succes kreeg. Nu is hij een van de meest gevraagde choreografen in Hollywood.
Viral videoclip
Zelf beschrijft hij zijn carrière als een langzaam brandend vuurtje. Toen hij begon met choreograferen was hij halverwege de twintig, maar werd hij alleen gewaardeerd door de kunstwereld. Hij brak pas door in de danswereld op zijn veertigste, toen hij de videoclip van Sia’s nummer ‘Chandelier’ mocht choreograferen. Die video ging viral en gaf hem veel bekendheid.
Sterke fundering
‘‘Ik ben dankbaar dat het uiteindelijk toch nog is gelukt,’’ vertelt hij aan Dance Magazine. ‘‘Ik heb altijd hard gewerkt en daarmee de fundering gelegd voor mijn succes. Nu kijk ik uit naar een levenslange carrière in de danswereld.’’
Heb jij een passie voor dans? Lees dan Dans Magazine! Neem een abonnement.
Of schrijf je in voor de nieuwsbrief voor het laatste dansnieuws, spannende reportages en de mooiste interviews.
Ryan heeft de afgelopen jaren veel grote klussen binnen kunnen slepen. Zo choreografeerde hij voor Baby Driver, Netflix’s The OA, reclames voor Target, Nike en Under Armour. Ook werkte hij samen met Paul McCartney, Lorde, Florence + the Machine en Arcade Fire en heeft hij twee Grammy nominaties gekregen. Toch heeft hij ook nog momenten van onzekerheid. ‘‘Dat stemmetje dat zegt, ‘zal ik wel nieuw werk vinden?’ zit nog steeds in mijn hoofd wanneer ik een aantal maanden geen klus heb.’’
Kracht van individualiteit
Een van de belangrijkste dingen die hij heeft geleerd de afgelopen jaren is de kracht van zijn individualiteit. ‘‘Toen ik jonger was associeerde ik ‘jezelf zijn’ met het zijn van een buitenstaander. Mijn vrienden en ik waren meer punk en haalden onze inspiratie uit clubs, rockmuziek, mode en feesten. Uiteindelijk begon ik meer gebruik te maken van mijn individualiteit. Regisseurs willen nu ‘Heffington’, in plaats van iets recreëren dat al eerder is gedaan.’’