Door Carolien Verduijn

“Ik wil nog samenwerken met mensen die ik bewonder, mensen die mij triggeren en mensen die me gelukkig maken.” Choreografe Ann Van den Broek heeft nog genoeg dromen na het winnen van haar tweede Zwaan. Haar choreografie The Black Piece werd overladen met prijzen tijdens de Nederlandse Dansdagen 2015. Niet alleen ging het donkere stuk naar huis met de Zwaan voor de meest indrukwekkende dansproductie, ook won The Black Piece de Dioraphte Dansprijs.

De prijzenregen doet Van den Broek goed. “Ik ben nu vijftien jaar bezig, en dan zijn er altijd ups en downs. Ik heb een paar zware jaren achter de rug. De Zwaan is een mooi moment van erkenning.” Het is niet Van den Broek’s eerste Zwaan. Ook in 2008 won ze al een Zwaan. Haar productie Co(te)lette werd toen eveneens bekroond met ’s Nederlands belangrijkste dansprijs.

Van den Broek ziet een groot verschil tussen haar eerste en tweede Zwaan. “Anders dan de eerste Zwaan, zeven jaar geleden, heb ik nu veel meer ervaring opgedaan. Nu ben ik gearriveerd, toen was ik nog ‘nieuw’. Ik heb gemerkt dat erkenning ook heel vluchtig kan zijn. Na de periode van vechten die ik doormaakte na het winnen van de eerste Zwaan, geeft de erkenning in de vorm van een tweede Zwaan een goed gevoel.”

De toegankelijkheid van dans

 Niet alleen persoonlijk is ze blij met die erkenning, het zegt ook iets over de Nederlandse danswereld. “In Nederland is er erkenning voor verschillende dansstijlen. Ik ben blij dat niet alleen de academische techniek wordt erkend. Nederland had zich ook kunnen toespitsen op toegankelijke dans, maar de commissie  die de prijzen uitreikt heeft echt producties geselecteerd uit verschillende hoeken in de danswereld.”

Toch vindt ze The Black Piece wel degelijk een toegankelijk stuk. “Wat is toegankelijk? Dat is eigenlijk een hele filosofische vraag. Mijn dansvoorstellingen zijn heel intens, het is echt een beleving. Het is geen leuke avond in het theater waarna je weer vrolijk naar huis gaat. Maar ik maak mijn werk voor iedereen. Het is toegankelijk voor verschillende soorten mensen.”

Eenzaam tussen het publiek

Ann Van den Broek neemt een bijzondere plek in in The Black Piece. Waar de choreograaf normaal gesproken toekijkt, doet zij mee in haar eigen choreografie. Sterker nog, ze is verantwoordelijk voor het verloop van de voorstelling door met lampen de dansers te belichten. “Ik voel me nu soms meer een technicus die tussen de dansers staat. Dat is aan de ene kant moeilijker, omdat ik nu op de juiste plek moet staan en op het juiste moment op de goede manier moet handelen. Maar het is soms heel eenzaam om als choreograaf tussen het publiek te zitten. Ik wil weten wat er gedeeld wordt met het publiek, en wat de energie is op het podium. Emotioneel gezien is deze positie daarom veel makkelijker. Ik ga samen met de dansers door dezelfde avond. Dat geeft een warm gevoel, en is makkelijker dan alleen in de zaal zitten.”

Het winnen van de Dioraphte Dansprijs kwam onverwacht. “Wij touren ook al internationaal met The Black Piece, dus we wisten al dat de dansvoorstelling in het buitenland aansloeg. De prijs is heel erg welkom. Niet alleen de erkenning, maar ook het geldbedrag. We krijgen nu veel aanvragen en er komen extra voorstellingen.” En dat in het jaar waarin Van den Broek’s dansgezelschap Ward/waRD vijftien jaar bestaat.

Noem het geen jubileum

Dit jubileum wordt gevierd met een programma waarin een nieuwe choreografie, genaamd Pushing The Wheel, te zien is. “In deze creatie zitten flarden van het verleden, maar ook nieuwe dingen. Het is het zoeken naar de verbinding tussen het oude en het nieuwe. Zo komen ook alle kostuums van de afgelopen jaren langs, als decor op negen kledingrekken op het podium.” Dan: “Maar noem het maar geen jubileum, dat klinkt zo oubollig. Alsof je ook nog doodgaat daarna.”

En aan stoppen is Van den Broek nog lang niet toe. “Ik denk nog niet aan stoppen. Als ik op ben misschien. Natuurlijk heb je dat niet helemaal zelf in de hand. Maar creëren is wel deel van mijn bestaan, mijn adem. Dat moet. Dat is niet egocentrisch, maar het is mijn manier om te communiceren met de wereld.” Ze heeft dan ook nog genoeg dromen.

Van den Broek streeft naar een duurzaam gezelschap dat ook de komende jaren nog financieel gezond kan blijven. Naar tolerantie en openheid, zodat de artiest en de essentie daaromheen centraal staat. “Mijn werk gaat uit van het onbevredigbare…natuurlijk droom ik nog.”

'15 jaar Ward/waRD', met de voorstelling 'Pushing The Wheel', maar ook ander werk zoals 'Co(te)lette', 'Q61 Niche 5', 'I SOLO MENT', 'Ohm' en een randprogramma is van 4 november tot en met 2 mei 2016 te zien in Nederland en België. 'The Black Piece' toert nog tot en met 23 april 2016 door Nederland, België en Zwitserland. Kijk voor alle speeldata op de website van WArd/waRD.