Naast choreografen en componisten zijn er natuurlijk ook dansers die niet mogen ontbreken als we het hebben over veranderingen in de danswereld. 

1. Martha Graham

Martha Graham’s vader was een grote inspiratie voor haar. Zijn specialisatie in zenuwaandoeningen als psycholoog fascineerde haar. Na een dansopleiding richtte ze haar eigen dansschool en gezelschap Martha Graham Dance Company en Martha Graham School of Contemporary Dance op. In de dansschool en het gezelschap stond haar artistieke visie centraal: het contraction and release principe. 

Tot op de dag van vandaag wordt de dansstijl graham beoefend en is ze nog steeds een inspiratie voor vele jonge dansers! Ze wordt zelfs naast Picasso, James Joyce en Stravinsky geplaatst als artistieke grootheid in de 20e eeuw. Door TIME-magazine werd Graham uitgeroepen tot ‘danser van de eeuw’. 

2. Isadora Duncan

Als kind verwierp Isadora Duncan al de regels van de klassieke balletstijl en baseerde haar dans op natuurlijke ritmes en bewegingen. Tijdens haar verblijf in Engeland verdiepte ze zich in oude rituelen, dans, natuur en het lichaam. De kennis die ze opdeed, inspireerde haar, waardoor ze haar bewegingstaal steeds meer hierop ging baseren. Ze bewoog vanuit complete vrijheid op blote voeten. Haar haren waren los en zo ook haar kleding. Ondanks dat de menigte dit niet was gewend, duurde het niet lang voordat ze in heel Europa beroemd werd om haar unieke manier van bewegen. Ze werd gezien als een bosnimf, door haar zwierende en lichte bewegingen. Tijdens haar tour in 1905 maakte ze grote indruk op choreograaf Michel Fokine, Serge Diagilev, artistiek leider van Ballets Russes. Door invloed van hen toerde Duncan wereldwijd. Ze wordt nu ook wel de ‘moeder van de moderne dans’ genoemd. 

3. Vaslav Nijinski

Vaslav Nijinski werd geboren in een beroemde dansfamilie. Zijn ouders hadden namelijk al een eigen dansgezelschap waarmee ze door het voormalige Sovjet-Unie toerden. Tijdens zijn dansopleiding werd al snel duidelijk dat hij talent had en kwam hij steeds later neer dan de rest bij sprongoefeningen. Op 16-jarige leeftijd werd hij al het ‘achtste wonder van de wereld’ genoemd. Tijdens zijn tijd bij de Ballet Russes blies hij het publiek omver met zijn unieke lichtheid en kracht in de dans, maar ook de hoogte van zijn sprongen verbaasde het publiek. Er werd gezegd dat het leek alsof hij kon vliegen. Hij schitterde in voorstellingen zoals Giselle, Het Zwanenmeer en Doornroosje.