Je hebt vast een keer tijdens een dansvoorstelling gedacht: ‘Hier vind ik niks aan.’ We weten allemaal dat het niet gebruikelijk is om dit hardop uit te spreken tijdens een voorstelling en hier met je buurman over te gaan praten. Je zult het niet geloven, maar dit gebeurde wel tijdens de voorstelling The Rite of Spring onder leiding van componist Igor Stravinsky. 

Igor Stravinsky 

Igor Stravinsky (1882 – 1971) werd geboren in Rusland en heeft voor de Eerste Wereldoorlog een behoorlijke impact gehad op de muziekwereld. Zijn talent had hij niet van een vreemde, gezien zijn vader de eerste bassist van het Imperial Opera was en zijn moeder een pianiste. Als kind volgde hij pianolessen en muziektheorie, maar zijn ouders wilden niet dat hij muzikant werd. Zo behaalde hij op de Universiteit van St. Petersburg zijn diploma’s in rechten en filosofie. Tijdens zijn studie werd hij bevriend met de zoon van een beroemde componist Rimsky-Korsakov. Als student van Rimsky-Korsakov kon hij in 1902 zijn eerste composities aan hem laten horen. Een paar jaar later werd hij componist van het gezelschap Ballets Russesonder leiding van Serge Diaghilev, waarmee hij ook bevriend werd. 

Stravinsky kreeg de Royal Philharmonic Society Gold Medal in 1954 en de Wihuri Sibelius Prize in 1963.

Stravinsky’s werk

In het begin van de 20e eeuw creëerde Stravinsky meerdere composities voor Ballets Russes: The Firebird, waarnaar hij bekroond werd tot meest getalenteerde componist van de jonge generatie. Daarna volgde een creatie voor het ballet Petrushka, waarin de bekende danser Vaslav Nijinsky danste. The Rite of Spring ofwel Le Sacre du printemps kwam daarna en is tot op de dag van vandaag bekend.

De eerste voorstelling vond plaats in Parijs in 1913 en verliep niet volgens plan. Deze compositie provoceerde het publiek wat ervoor heeft gezorgd dat we deze voorstelling nu kennen als eerste in de geschiedenis waarbij rellen in het theater ontstonden. Het publiek uitte haar ontevredenheid in onderlinge ruzies. Er werd geprotesteerd en geroepen naar het orkest en dansers waardoor het ballet het orkest niet meer kon horen. 

Je vraagt je waarschijnlijk af: waarom werd dit zo’n schandaal? 

Dit was de eerste keer dat een compositie verschillende en gedurfde ritmes had en dissonant klonk. Ook was de choreografie niet wat het publiek verwachtte. Het waren geen mooie en vloeiende bewegingen, want ook dit bevatte veel voetenwerk met gecompliceerde ritmes. Het publiek kwam kijken naar een mooie, melodieuze en samenhangende balletvoorstelling en was niet gediend van wat er werd getoond. 

In die tijd werd dit gezien als een schande, maar nu zien we het als een van de eerste moderne en baanbrekende muziekstukken die de toon zette voor meerdere muzikanten uit die tijd om te experimenten met muziek. 

Door veel gezelschappen is The Rite of Spring herzien en kunnen we veel moderne versies hiervan zien, zoals die van Pina Bausch.

Recentelijk is er door 38 dansers uit 14 Afrikaanse landen een dansfilm van gemaakt: Dancing at Dusk, gebaseerd op de choreografie van Pina Bausch.