Niet alleen in Nederland merken we de gevolgen van de coronapandemie. In de Verenigde Staten is de werkeloosheid gestegen naar 14.7%, wat voor de uitbraak maar 3.5% was, meldt BBC. Overal ter wereld zijn er mensen die hulp nodig hebben. 

Buddy System

Eric Trope, balletdanser bij Miami City Ballet, heeft tijdens de lockdown periode in de VS zijn buurt geholpen met het bezorgen van boodschappen aan huis. Toen het dansgezelschap het seizoen besloot te beëindigen in verband met de pandemie, zocht Trope meteen iets waar hij een steentje aan bij kon dragen. Twee van zijn vrienden waren namelijk net begonnen met een systeem genaamd Buddy System, wat ze in andere steden hadden gezien. Met dit systeem kunnen ouderen, mensen met een zwak immuunsysteem of mensen zonder auto een buddy krijgen (buren of iemand uit de buurt) die het op zich wil nemen om boodschappen of medicatie voorschriften te gaan halen. 

Trope komt zelf uit een activistische familie en wist meteen dat hij hieraan mee wilde werken. Toen het Buddy System in het lokale nieuws kwam en het steeds populairder werd, stroopte hij zijn mouwen op en ging hij aan de slag met een groter plan.

Het nieuwe plan

In het originele idee zouden de hulpvragers de vrijwilligers terugbetalen, maar doordat steeds meer mensen in financiële problemen kwamen, werd dat voor velen lastig. Om toch te helpen gingen de vrijwilligers naar drive ins waar ze dozen met eten konden ophalen, maar ook deze waren al snel overbelast. Als alternatief bood een kerk aan speciaal voor hen een voedsel drive in te organiseren. Iedere vrijdag voor ongeveer twee maanden kwamen er 70 tot 80 vrijwilligers langs om voedsel op te halen dat was gedoneerd door Sysco voor 300 mensen uit de buurt.

Trope, twintig andere dansers van Miami City Ballet en andere leden van het gezelschap hielpen hieraan mee. Sommige hielpen zelfs via de telefoon, omdat ze in Florida in quarantaine zaten. 

In de toekomst wil Trope deel blijven uitmaken van de organisatie, op welke manier dan ook. Hij vertelt Dance Magazine: ‘In de laatste jaren voelde ik me machteloos – je kunt zo bewust zijn van de ongelijkheden en ongerechtigheid, maar het is iets heel anders dan écht helpen. Wetend dat ik iemand kan helpen, op welke manier dan ook, zoals eten geven, is erg zinvol.’