Andreas Hannes wint Moving Forward traject 18/19
Het Moving Forward traject 18/19 zal doorlopen worden door Andreas Hannes. Deze beginnende dansmaker valt bij de jury in de smaak met de huppelende dans van zijn afstudeerwerk The City. Onder professionele begeleiding krijgt Hannes een jaar lang de kans krijgen om een nieuwe choreografie te ontwikkelen.
De stap van opleiding naar het professionele werkveld kan ingewikkeld zijn voor jonge choreografen. Het Moving Forward traject helpt een talentvolle, beginnende dansmaker op weg met advies, facilitaire ondersteuning en studiotijd van vijf Nederlandse dansproductiehuizen: Dansmakers Amsterdam, Dansateliers, DansBrabant, Random Collision en De Nieuwe Oost. Er wordt gescout bij alle dansmakersopleidingen in Nederland.
Oneindig speelse dans
Naast Andreas Hannes, die afstudeerde aan de School voor nieuwe Dansontwikkeling (SNDO), waren ook Antonia Steffens (SNDO) en Piet Van Dycke (Fontys) genomineerd voor het traject. Hannes maakte echter de meeste indruk na een ‘Makers Intensive’ bij Dansmakers Amsterdam. In een herneming van zijn afstudeerwerk The City liet hij dansers huppelen als metafoor voor zijn denken en schrijven. De jury schreef over de voorstelling: ‘Infinity is een inspiratiebron voor Andreas en deze eindeloosheid blijft speels. De speelsheid groeit naarmate de voorstelling vordert. Ondanks de uitputting van het huppelen blijft de opgewektheid en het plezier zichtbaar.’
Ruimte om te groeien
Andreas Hannes (Griekenland, 1987) studeerde percussie voordat hij zich op dans richtte. Zijn vader was een professioneel muzikant. Hannes: ‘Mijn vader vertelde me: “Je moet energie geven voor de noten die er niet staan; [maak ze] hoorbaar; zichtbaar.”’ Nog steeds werkt Hannes graag met de ruimte tússen lichamen, tradities en disciplines. De jury van het Moving Forward traject ziet veel potentie in de manier waarop hij zich kan gaan ontwikkelen. Hannes is de vierde jonge choreograaf die het traject gaat doorlopen. Eerdere winnaars waren Jija Sohn (2016), Evangelos Biskas V (2017) en Sigrid Stigsdatter (2018).