Dans en muziek gaan hand in hand. Dat weet Damien Simon als geen ander. De Amerikaanse componist heeft meer dan 25 jaar ervaring met projecten in samenwerking met choreografen en ziet elk project als een nieuw avontuur. Hij schreef een boek over zijn samenwerking met choreografen getiteld Collaboration.

Hoe ervaar je het samenwerkingsproces tussen choreograaf en componist?

“Het is een heel dankbaar proces. Dans als medium heeft een emotioneel effect op je muziek. Met sommige samenwerkingen heb ik geen limitatie, maar soms zijn er zeker grenzen. De samenwerking met een choreograaf kan je ogen openen voor emoties en creativiteit waarvan je niet eens wist dat het er was. Alle creatieveling hebben andere persoonlijkheden, een andere manier van werken én samenwerken, dus het kan een heel avontuur zijn. Soms moet je je gevoelens aan de kant zetten en je ego indammen omdat het project er dan beter van wordt. Een les die ik aan mijn studenten meegeef is: als je muziek voor iemand schrijft, dan staat hun mening voorop. Maar geef jouw eigen mening niet op. Zo’n samenwerking moet soms leiden tot compromissen.”

Heb je een samenwerking gehad waar de communicatie vlekkeloos verliep?

“Twee choreografen komen meteen in me op: Jon Lehrer en Michelle Thompson Ulerich. Een project en het proces daarbij gebeuren niet van de ene op de ander dag, en zij weten dat. Het kost tijd. Het delen van je gedachten en gevoelens over muziek of dans is een uitdaging, maar onze persoonlijkheden pasten perfect bij elkaar. Onze communicatie was open. Over onze eigen meningen, maar ook over de ideeën van de ander. Zoals ik schrijf in mijn boek: communicatie, communicatie, communicatie! Het kan lang duren voordat een componist en choreograaf op één lijn zitten. Jon Lehrer en ik spraken elkaar maandenlang elke dag over ons stuk. Het is maar 12 minuten lang, maar we zijn enorm blij met het eindresultaat en de weg daarnaartoe.”

Wat is jouw persoonlijke proces tijdens het muziek schrijven voor een choreograaf?

“Het verschil zit wel of een choreograaf een nummer wil gebruiken dat al geschreven is. Dat is simpel. Met een origineel nummer is het anders. Dan begin ik met enorm veel vragen stellen over het project. Hoe lang is de dans? Welke instrumenten? Welke emotie spreekt het aan? Wat is het verhaal van de choreograaf? Wat voor performance is het? Ik schrijf dan een paar minuten aan muziek en stuur het naar ze op om te zien of ik in de juiste richting zit. Het liefst loopt ik dan even weg van het project. Wanneer je een tijd afstand neemt, dan hoor je altijd iets anders dan de laatste keer dat je het luisterde.”

En je wil in Europa lezingen geven over de samenwerking tussen choreograaf en componist?

“Ik geef lessen in New York over het onderwerp, waardoor ik ook het boek Collaboration schreef. Als het coronavirus weg is, wil ik graag in Europa lessen geven en nieuwe muziek schrijven voor choreografen en dansgezelschappen. Zoals ik tegen mijn studenten zeg: je stopt nooit met leren. Er is altijd wel iets nieuws om op te steken.”

Collaboration

Ben je geïnteresseerd in Simons boek Collaboration? Je kan een e-book of fysiek boek kopen!