Op 28 maart ging Snow in June van LeineRoebana in première in het Chassé Theater in Breda. Het dansgezelschap staat er om bekend de twee werelden van dans en muziek bij elkaar te brengen. Voor Snow in June liet LeineRoebana zich inspireren door de wereld van Oscarwinnaar Tan Dun (Crouching Tiger, Hidden Dragon). Zijn composities worden live uitgevoerd door Jakob Koranyi (cell0), Tatiana Koleva (slagwerk) en de Youth Percussion Pool. Dat de choreografen van LeineRoebana meester zijn in het combineren van dans en muziek hebben ze met Snow in June bewezen!

Dansvoorstelling Snow in June is puur natuur

Veel. Dat is het eerste woord wat bij mij op kwam na afloop van de voorstelling Snow in June van LeineRoebana. Er is zo veel te zien: muzikanten, dansers, decor, lichten, muziekinstrumenten. De coulissen zijn opengetrokken, waardoor het hele podium zichtbaar is. Dat heeft voor mij iets heel puurs in zich: er wordt niets verborgen, alles is zichtbaar.

Het Chassé Theater in Breda heeft een heel breed podium en daar wordt goed gebruik van gemaakt door de dansers en muzikanten, voor wie dit theater hun thuisbasis is. De muziekinstrumenten staan aan de randen van het podium en de dansers bewegen in het midden van het podium. Het brede podium verbeeldt voor mij ook de reikwijdte van de natuur: de natuur is overal en wij bouwen die vol met huizen en fabrieken. Hier is het podium op de instrumenten na leeg: puur natuur.

Er is gekozen voor een zeer simplistisch decor dat niet afleidt. Het decor bestaat uit de muziekinstrumenten, en linksachter een doek met een patroon. Het patroon doet mij denken aan bladeren van een boom. Halverwege Snow in June komt er een goudachtig, gekreukt doek achteraan het podium naar beneden dat mij doet denken aan een boomschors. Omdat het goud is en het lichtgebruik over het algemeen ook warm is, doet het mij denken aan de natuur: het warme zonlicht weerkaatst op de boomstam.

Muziek en dans versmelten bij LeineRoebana

Het begin van Snow in June bestaat enkel uit live muziek. De percussionisten spelen in en op kommen met water. Hier komen de dans- en muziekwereld al samen, want de dansers brengen telkens nieuwe muziekinstrumenten en hulpmiddelen voor in de kom. De muzikanten laten zien dat je met allerlei dingen muziek kunt maken: van water tot plastic buizen.

Daarna komen de dansers in duidelijk licht op en begint voor mijn gevoel, als dansdocent zijnde, de voorstelling pas echt.De dansers komen op een dierlijke manier op mij over, zeker in combinatie met de live percussie en cello. Enerzijds bespeelt de muziek de dansers, maar anderzijds worden de muzikanten ook weer beïnvloed door de bewegende dansers. In hun beweging zijn ook de dansers heel puur, rauw en fysiek.

De muziek komt in eerste instantie op mij over als een allegaartje: alles klinkt door elkaar heen, maar dan ontstaat er weer een soort ritme. Zodra er gebruik wordt gemaakt van harde muziek en fysiek heftige dans, word ik volledig overgenomen. Dan wordt mijn aandacht opgeslokt door de performance.

Tan Dun speelt de stilte

De fysiek heftige, natuurlijke stukken met de percussie worden afgewisseld met menselijke stukken, begeleid door een cellist. Hierin komt de zachte kant van de natuur naar voren, al heb ik het idee dat het stilte voor de storm is. Het contrast tussen de percussie en de cello maakt de meerdere dimensies van de natuur duidelijk.

Er wordt ook bewust een afwisseling gemaakt tussen muziek en stilte. Tijdens de momenten van stilte hoor je de dansers bewegen en ademen. Dat vind ik mooi om te horen. Dan hoor je ook de puurheid van de dansers en van de natuur. Tegenwoordig vergeet ik wel eens wat stilte is, omdat overal geluid is. Door de stiltes in Snow in June, wordt ik verplicht om mij te concentreren op de stilte en hiervan te genieten.

Betoverd door de dans van LeineRoebana

Er zijn veel stukken die unisono gedanst worden, maar die groepschoreografieën lopen naadloos over in solo’s, duetten of trio’s. Af en toe raak ik de draad kwijt, maar dat vind ik juist boeiend. Ik heb het verlangen alles te begrijpen en te snappen, maar zodra dat niet meer kan, raak ik betoverd.

In Snow in June is er sprake van twee hoofdpersonen. Die kun je herkennen aan het kostuum: zij dragen een uitgebreider kostuum dan de andere dansers. Die rollen worden vertolkt door Kai-Yun Cheng en Uri Eugenio. Toch wordt mijn aandacht juist niet naar deze twee dansers getrokken. Ik wil veel liever zien hoe de andere dansers reageren op de sterke aanwezigheid van de twee hoofdpersonen.

Voor mij is dit mijn eerste kennismaking met het dansgezelschap LeineRoebana en het is mij zeer goed bevallen. Wat mij opvalt, is dat alle dansers heel erg één zijn met de muziek. Dat maakt de dans voor mij erg krachtig: het ene moment gaan de dansers tegen de muziek in en de andere keer gaan ze volledig mee met de heftige muziek. Dat geeft voor mij ook de natuur weer: heel heftig en stormachtig aan de ene kant en heel lieflijk met een klein zonnetje aan de andere kant.

Snow in June waanzinnig spektakel

Dansvoorstelling Snow in June van LeineRoebana is een waanzinnig spektakel waarin muziek en dans écht samen gekomen zijn. Er is veel te zien, veel te horen en veel om van te genieten. De dierlijke dansers zijn technisch perfect en mijn ogen worden constant naar iets anders getrokken. Snow in June is een aanrader, voor dansers en non-dansers, muzikanten en non-muzikanten, dansliefhebber of niet!

De voorstelling Snow in June is tot en met 26 mei te zien in theaters in Nederland. Ga naar de website van LeineRoebana voor de speellijst van Snow in June.