Home » Review

Narnia: Verassende kruising van klassiek ballet en hiphop

Heleen Pennings

Op 8 mei ging de dansvoorstelling Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast van De Junior Company van Het Nationale Ballet en het dansgezelschap ISH in première in het Nationale Opera & Ballet in Amsterdam. In deze dansvoorstelling komen de dansstijlen hiphop en ballet op originele wijze samen in een choreografie van de choreografen Ernst Meisner en Marco Gerris.

De dansvoorstelling Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast

Vier kinderen, Lucy (ballerina Riho Sakamoto), Edmund (hiphop danser Thomas Krikken), Susan (ballerina Nancy Burer) en Peter (Balletdanser Martin ten Kortenaar) komen via een magische kleerkast terecht in de witte wereld Narnia. Daar ontmoeten ze verschillende dieren en magische wezens. Zoals de vriendelijke faun Tumnus (balletdanser Thomas van  Damme) die samen met Lucy een lichtvoetige pas de deux danst terwijl ze thee drinken in zijn huis. De heks Jadis (ballerina YuanYuan Zhang) die met behulp van haar ballet en de wolf Maugrim (hiphop danser Gill Gomes Leal) Edmund verleidt, betovert en ontvoert.

Ze ontmoeten de bevers (hiphop danser Arnold Put en hiphop danseres Raquel Tijsterman). Die met hun dans, van rare sprongen en gekke bekken, laten zien dat hiphop ook zeer geschikt is om sullige bevers uit te beelden.

Evenals de tappende Kerstman (danser Marnix Lenselink) die wapens uitdeelt aan de kinderen en de terugkomst van Aslan (hiphop danser Dietrich Pott) aankondigt. Feesten, rituelen, maar ook de gevechten tussen de goeden en de kwaden worden vertolkt met indrukwekkende groepsdansen. In deze dansen komen zowel hiphop als klassiek ballet, maar ook tap en Afrikaanse dans met, grote sprongen, pirouettes, rollen, head spins en het gebruik van attributen zoals wapens tot uiting.  

Het illusionair decor van Narnia

Het decor lijkt in eerste instantie simpel, een wit doek, van boven tot beneden in plooien gespannen. Om het decor meer diepte te geven worden gedurende de dansvoorstelling prachtige videoprojecties en animaties, in de kunststijl van Escher, geprojecteerd op dit doek.

In eerste instantie stond ik er niet zo bij stil, voor mijn gevoel was het decor plat, doordat de driedimensionale projecties lange tijd werden getoond. Opeens stond één van de dansers op een groot blok, precies overeenkomend met een blok in de projectie. Ik realiseerde me dat ik die grote blokken wel had gezien, maar had er niet direct aandacht aan besteed. Het platte decor bleek dus een illusie. Voor mij maakte die illusie het decor, maar ook de dansvoorstelling spannend.

Narnia gehuld in ontworpen kostuums

De ballerina’s Sakamoto (Lucy) en Burer (Susan) waren gekleed in kleurige jurken en de dansers Krikken (Edmund) en Ten Kortenaar (Peter) waren gekleed in broek en trui/blouse. Ze vormden een kleurrijk kwartet. De rest van de personages was in neutralere kleuren, maar in grootse kostuums gekleed. Allemaal passend bij de rol die ze hadden. De dansers met hoofdrollen werden ondersteund door dansers in zwarte pakken waardoor ze minder opvielen.

In het programmaboekje staan voorstudies, de ontwerpen van de kostuums. Wat een werk is hieraan vooraf gegaan, daar hebben wij als toeschouwers weinig notie van.

Hiphop versus Ballet

Hoewel de hoofdrollen eerlijk zijn verdeeld tussen de dansers van ISH en De Junior Company, kregen vooral de hiphoppers van ISH na hun solo’s de credits vanuit het publiek. Luid applaus schalde door de zaal na de duetten en solo’s van de hiphop dansers Put (meneer bever), Tijsterman (mevrouw bever), Keilman (huishoudster), Gomes Leal (Maugrim) en Pott (Aslan). Terwijl, tot mijn grote verbazing, na de duetten en solo’s van de ballet dansers Cristiano Principato (lantaarnpaal), Sakamoto (Lucy), Van  Damme (Tumnus) en de wat mij  betreft meest indrukwekkende solo van ballerina Zhang (heks Jadis), waarin zij op spitz één been verticaal de lucht in manoeuvreerde, nauwelijks applaus volgde.

Hieruit bleek dat de spectaculaire sprongen, headspins, windmills en andere moves van de hiphoppers van ISH het meest gewaardeerd werden door het publiek. Ik begon me hierdoor af te vragen wat voor een publiek er in de zaal zat, waren dit trouwe toeschouwers van het Nationale Ballet of De Junior Company, die het indrukwekkend vonden om de dansers van ISH eens aan het werk te zien? Waarschijnlijk niet. Voor mij werd bevestigd dat hiphop en daaraan verwante dansstijlen heel erg populair zijn in Nederland. Jammer, want beide dansstijlen zijn op hun eigen manier ingewikkeld en vergen veel vaardigheden, kracht en doorzettingsvermogen van de dansers.


Juist dat de dansers beide dansstijlen er zo gemakkelijk uit kunnen laten zien vond ik mooi aan deze dansvoorstelling. Menig danser weet hoe moeilijk het is om in een andere stijl te dansen dan de stijl waarin je zelf geschoold bent, zeker wanneer die dansstijlen zo verschillend van elkaar zijn als klassiek ballet en hiphop. Toch kon ik de dansers van De Junior Company bijna niet van de hiphop dansers van ISH onderscheiden op het moment dat zijn meedansten in de dansstijl hiphop. Enkel als de dansers in deze hiphop choreografieën een sprong of draai moeten maken vallende de verschillende technieken van de dansers op. De balletdansers landen bijvoorbeeld in netjes uitgevoerde pliés terwijl de hiphop dansers landen in een bounce. 

Andersom moest hiphop danser Krikken (Edmund) zich staande houden, ware als het zwarte schaap, de hiphop danser in een ballet familie. Toch deed ook Krikken zeker niet onder voor Sakamoto (Lucy), Burer (Susan) en Ten Kortenaar (Peter) in een dansstijl die zo ingewikkeld en zo verschillend is van zijn eigen dansstijl. Hoewel zijn benen tijdens grand jetés en andere sprongen minder gestrekt waren dan die van Ten Kortenaar, deed Krikken het erg goed als balletdanser.

Indrukwekkend waren ook in de dansen waarin het ruwe van hiphop en gracieuze van klassiek ballet gecombineerd werden tot één geheel. Hierdoor werd de kracht van beide dansstijlen benut om het verhaal te vertellen. Een voorbeeld van zulke dans was het gevecht tussen hiphop danser Pott (Aslan) en Zhang (heks Jadis) waarin spectaculaire sprongen en lifts mij lieten inzien dat beide dansstijlen geschikt zijn om zowel helden als slechteriken, maar ook gevechten en feest uit te beelden. Dat vond ik persoonlijk heel erg mooi om te zien.

Smullen voor de liefhebber van Narnia, hiphop en klassiek ballet

Al jaren, sinds de dansfilms Save the Last Dance en Streetdance 3D uitkwamen, ben ik zelf geïntrigeerd door dans waarin klassiek ballet gecombineerd wordt met hiphop of streetdance. Eindelijk is er voor liefhebbers zoals ik een dansvoorstelling waarin deze dansstijlen worden gecombineerd op het toneel in plaats van in een dansfilm.

In deze bijzondere dansvoorstelling Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast worden in spectaculaire solo’s, duetten en groepsdansen, hiphop en klassiek ballet in combinatie, naast elkaar en door elkaar gebruikt om gevechten, feest, vreugde en verdriet op krachtige wijze te vertolken.

Ben je in voor een nieuw dansavontuur of ben je zoals ik al lang op zoek naar in voorstellingen waarin klassiek ballet en hiphop elkaar aanvullen? Ga dan vooral naar deze vernieuwende dansvoorstelling want Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast overtreft al je verwachtingen.

Speellijst

De dansvoorstelling Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast speelde van 8 t/m 11 mei 2015 in het Nationale Opera & Ballet en gaat van 11 september tot 30 oktober 2015 op tournee door heel Nederland. Ga voor meer informatie naar de website van Nationale Opera & Ballet of zie de website van ISH.

Reportage Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast

Dansmagazine was ook bij de eerste doorloop van deze voorstelling voor een reportage over Narnia: De leeuw, de heks en de kleerkast.

Trailer Narnia - Junior Company & ISH

Meer inspiratie