Elk jaar sluit modern dansgezelschap Introdans vlak voor de zomer het dansseizoen af met een nieuwe editie van End of Season. Dit keer is het dansprogramma geheel gewijd aan vijf creaties van internationaal veelgevraagde Cayetano Soto Ramirez (1975, Barcelona). Het begrip tijd heeft voor choreograaf Soto een aparte betekenis.

Cross-over dans

Waar een seconde eerder nog een danser stond, dendert plotseling een kroonluchter met veel kabaal naar beneden. Het openingsstuk M/C is geïnspireerd op de kortstondige relatie tussen actrice Marilyn Monroe en schrijver Truman Capote. Ondanks alle drama en divagedrag van twaalf Introdansers is M/C op jazzy muziek uit de jaren zestig vol passie, sexy en lekker luchtig.

Fugaz op muziek van George Gurdjieff (1877-1949) is een ontroerende hulde aan Soto’s overleden vader. Vanuit het publiek klimmen in het zwart geklede dansers het podium op en begeleiden de danseressen naar het einde van het dansstuk. Fugaz is bespiegelend en confronterend.

Hierna biedt het dansprogramma End of Season 2018 mij de tijd om emotioneel bij te komen met de energievolle choreografie Malasangre, gedanst op Latin Soulsongs van zangeres La Lupe (1939 – 1992). Malasangre swingt de pan uit en de zeven mannelijke en vrouwelijke Introdansers dansen strak, fel en bijtend snel.

De twee poëtische duetten Sortijas en Contracorriente is gezet op muziek van zangeres Lhase de Sela (1972-2010) Soto creëert hier een opmerkelijke en volledige symbiose tussen hoekige en vloeiende bewegingen. De liften zijn danstechnisch veeleisend en toch dansen de afzonderlijke danskoppels met veel sensitiviteit.

Geïnspireerde dansers

In een korte film tussendoor vertelt Soto hoe onder meer het overlijden van zijn vader zijn besef van tijd heeft veranderd. Sindsdien probeert Soto tijd efficiënter te gebruiken door zijn focus vooral te richten op wat hijzelf belangrijk vindt zoals het maken van persoonlijke balletten en het beste uit zichzelf halen. De Introdansers lijken door Soto’s visie en houding geïnspireerd want zij dansen adembenemend.

Conrazoncorazon: de afsluiter van de avond

End of Season van Introdans sluit af met het grappige Conrazoncorazon op een medley van muziek uit de jaren zestig, zoals van filmcomponist Michael Legrand (1932) Tien dansers en danseressen bewegen in een strakke, grappige en haast karikaturale bewegingsstijl. Soto voert deze grappige zestiger jaren dansstijl tot het uiterste door en blijft inventief. De Introdansers in korte broek en overhemd, met stropdas om en paardrijcap op, houden volledig vast aan hun wereldvreemde rol vol verfijnde gekte. En dat werkt enorm op de lachspieren.

Conrazoncorazon is ook op zwart-wit film gezet met het Sonsbeekpark Arnhem op de achtergrond, naar concept van Soto en onder regie van Inge Theunissen.