In de danswereld wordt de term ‘hiphop’ (te) vaak gebruikt om een urban dansstijl te duiden. Fout. Hiphop is namelijk een overkoepelende naam voor een Amerikaanse culturele beweging, van rap en graffiti tot diverse dansstijlen. Maar welke dansstijlen zijn dat dan en wat zijn de verschillen? 

Voor iedereen met dezelfde brandende vragen kwam televisieprogramma Het Klokhuis in 2013 met Dansen met Do. Elke aflevering gaat presentatrice Dolores Leeuwin opzoek naar de verschillen in alle hiphop stijlen. En omdat dans nooit oud wordt, zullen wij ze ook nog eens herhalen. Deze week: Breakdance.

Wat is breakdance?

Breakdance is eind 1970 ontstaan in de Verenigde Staten. Toentertijd werd deze dansstijl alleen maar gedanst in de achterstandswijken van New York. Deejays experimenteerden met een nieuwe vorm van platen draaien. Ze probeerden constant de breaks (ritmische hoogtepunten) in de muziek, te herhalen. Deze muziekstijl staat nu vooral bekend als hiphop en rap.

Toen breakdance net was ontstaan was het uit den boze om andermans moves te ‘stelen’. Iedere breaker moest zijn eigen moves ontwikkelen, waardoor hij zijn eigen stijl toonde. Als iemand toch een beweging stal werd dit biten genoemd.

Hoe dans je breakdance?

Breakdance en b-boying zijn dezelfde dansstijl. In de subcultuur wordt er verschil gemaakt tussen de twee. Een b-boy zou harder trainen en veel battles dansen, terwijl een breaker meer wordt gezien als een amateurdanser. De meeste dansers in de breakdance zien zichzelf dan ook liever als een b-boy.

In breakdance zijn er vier standaard moves, waar weer nieuwe bewegingen uit worden ontwikkeld en verzonnen. Dit zijn:

• Top Rock: wanneer de breakdancer staand dans.
• Foot work: als de danser gehurkt snel voetenwerk laat zien.
• Powermoves: Een snelle beweging. Denk bijvoorbeeld aan een val.
• Freezes: Stilstaande poses die de danser even vasthoudt.