Hoewel ze pas op haar 20e begon met dansen heeft Tahnee Masela intussen al heel wat mooie dansklussen op haar cv staan. Ze werkt als uitvoerend danser, maar ze is zich steeds meer aan het focussen op het choreograferen en het lesgeven. Een druk leven, want als danser werk je haast 24/7. Het voordeel is wel dat Tahnee kan doen wat ze het allerleukst vindt: heel veel dansen! Tahnee werkt pas 1,5 jaar als danseres, maar ze heeft klussen genoeg. Hoe is ze de danser geworden die ze nu is? In dit interview vertelt ze haar bijzondere verhaal.

Een ongebruikelijke weg

De meeste professionele dansers beginnen jong en gaan zo rond de leeftijd van 5 à 6 jaar naar hun eerste dansles. Tahnee heeft echter een andere weg afgelegd. Ze was al 20 toen ze begon met dansen. Voor deze tijd had ze een carrière als professioneel turnster en deed ze veel wedstrijden in binnen- en buitenland. Nadat ze stopte met turnen begon ze aan de dansopleiding Lucia Marthas, die ze versneld afrondde. Door een blessure moest ze noodgedwongen 3 jaar stoppen met dansen, maar nu is ze sinds 1,5 jaar back in the game. 

Hoe het balletje is gaan rollen

Hoe is haar danscarrière weer op gang gekomen na 3 jaar eruit te zijn geweest? ‘‘Ik heb  nooit echt de beslissing genomen om van dansen mijn beroep te maken, het gebeurde heel onverwachts. Ik gaf al les op een amateurschool in Steenwijk waar ik het prima naar mijn zin had. Ik had een dag vrij en besloot een les te volgen bij Amsterdam Dance Centre. Toen die les niet door bleek te gaan, zei ik dat ik eventueel wel kon invallen. Vanaf toen veranderde alles. Mijn les werd zo gewaardeerd dat ik werd gevraagd om te blijven. Vanuit daar ging ik mijn lessen promoten en toen kreeg ik steeds meer aanvragen van andere dansscholen en zelfs klussen van allerlei opdrachtgevers.’’

Op deze manier begon het balletje langzaam te rollen. Tahnee besloot er toen vol voor te gaan. ‘‘Ik begon met het doen van veel fotoshoots. Ik had veel materiaal nodig voor mijn social media, cv en foto’s om op te sturen naar verschillende bureaus en audities. Social media is erg belangrijk in dit vak. Het is je online cv. Mijn Instagram account heeft mij veel klussen opgeleverd.’’ Daarnaast begon Tahnee met het volgen van veel verschillende lessen. Hierdoor kon ze zichzelf trainen en ook connecties leggen met andere performers. 

Een agenda vol met klussen

Tahnee’s aanpak werkte goed en het duurde niet lang voordat ze allerlei klussen kon doen. Ze heeft ze zelfs voor het uitkiezen. ‘‘Ik focus nu voornamelijk op het choreograferen en lesgeven. Ik doe nog steeds uitvoerend werk als danser, maar ik ben daar erg specifiek in. Ik kijk naar veel factoren voordat ik een klus doe. Wat houdt de klus precies in, wie is de opdrachtgever, hoeveel betaalt de klus, wat zijn de werkomstandigheden enzovoorts. Ik werk niet alleen als choreograaf voor dansers, maar ik ben ook nog steeds betrokken bij de turnwereld. Daar word ik ook als freelance choreograaf ingezet bij verschillende professionele verenigingen om turnoefeningen te maken en shows.’’

Met al die verschillende klussen heeft Tahnee een druk leven. Het verschilt per week wat er allemaal op de agenda staat. ‘‘Met dit vak is het vaak zo dat iedere week weer anders is. Nu heb ik wel meer stabiliteit doordat ik vaste lessen heb bij verschillende dansscholen. In totaal geef ik 13 lessen per week. Daarnaast zijn mijn ochtenden altijd gevuld met choreograferen, andere klussen of meetings. De enige dag die ik met opzet vrijhoud is donderdag. We all need at least 1 day off!’’

Het leukste aan dans

‘‘Wat ik het leukst vind is het creëren, choreograferen en research doen naar bepaalde bewegingen. Ik ben van jongs af aan altijd erg creatief geweest. Het maakt me heel gelukkig om stukken te mogen creëren voor andere performers. Ik kan echt mijn creatieve ei kwijt. En dat het dan ook nog gewaardeerd wordt, daar ben ik trots op.’’

Haar eigen stijl vindt Tahnee lastig te omschrijven. Ze zegt heel erg zoekende te zijn naar een juiste benaming. Haar lessen noemt ze vaak ‘commercial’ omdat ze dan vrijer kan zijn in wat ze creëert, maar waarbij ze wel het performen als de basis neemt. De ene keer neigt ze meer naar jazzfunk of streetjazz. De andere keer is het meer een mix van contemporary of hiphop. Ook laat ze zich graag inspireren door andere choreografen. Bob Fosse is bijvoorbeeld een grote inspiratiebron voor haar.

Dansers die risico proberen te nemen inspireren haar. ‘‘Soms is het lastig om vanuit een veilige zone iets te ondernemen, niet wetende waar het strandt. Vooral in dit werkveld kan alles soms zo onzeker zijn. Ik vind het heel inspirerend wanneer mensen stappen durven te nemen om hun dromen waar te maken.’’