Parpadeos – La Compañia Parpadeo
Gezien op: 21 januari 2017 in theater De Lieve Vrouw Amersfoort. Nog te zien op 29 januari 2017 in Amsterdam.

Muziek, poëzie, dans en videokunst. Dat is Parpadeos (in een oogwenk) van La Compañía Parpadeo in één. De 90-minuten durende voorstelling is terecht geselecteerd voor de zesde Flamenco Biënnale, een tweejaarlijks internationaal uithangbord voor de nieuwste ontwikkelingen in flamencodans en –muziek. Choreografe Myriam La Lucha overstijgt de traditionele flamencodans. Dit eerste project van het Nederlandse flamencodansgezelschap onderzoekt en vindt nieuwe verbindingen met de Spaanse dans. Een grensoverschrijdende verrassing!

Vooral de dans van Harriet IJssel de Schepper ‘la Kika’ blijft me bij. De flamencodanseres hurkt met haar hoofd tussen haar knieen. Ze wiebelt van voor naar achter op de klaagzang van cellist Eloi Jord San. Wat is er aan de hand? Waarom schommelt La Kika? Als de danseres opstaat, stampt ze krachtig met één flamencoschoen op het podium waarop  haar been hoog de lucht inschiet. Met woede en frustratie leidt La Kika de dans in. Opde hak en teen aan de onderkant van de flamencoschoenen zijn spijkers ingeslagen. Toch komt het stampgeluid niet daarvandaan. Het is de bal van de dansschoen die het geluid teweegbrengt.  Althans zo vertelt flamencodanseres Mascha Meiijman tijdens de inleiding vlak vóór de dansvoorstelling.

La Campañia Parpadeo verrast met geheimzinnigheid

Verrassend is als la Kika zich achter de cellist positioneert. Ze legt haar hoofd verdrietig op de schouder van de muzikant. Als de danseres achter de cellist staat, legt ze haar linkerarm op zijn schouder. Met haar rechterarm toont ze de cellist de rechterkant van het podium. Tegelijkertijd buigt en kijkt de cellist met haar mee. Zelfs zijn cellostok strijkt naar rechts. Ineens voel ik de pijn van twee geliefden die hun baby met een miskraam zijn verloren. Hoewel ik geen kinderen heb, is dit wat ik voel. Is dit duende? Het fenomeen dat iedereen gegrepen wordt door dezelfde emotie door zang en dans? Wat een hartverscheurend duet tussen een flamencodanseres en een muzikant!

In een andere stuk dansen Miryam La Lucha, Miguel Angel Muñoz en la Kika op het geluid van een gefluisterd gedicht van Lilian Pallares Campo. Op de achtergrond projecteert een beamer de woorden. Het scherm flikkert zoals ouderwetse zwart-wittelevisies vroeger deden. In combinatie met de elektronische muziek heeft het iets geheimzinnigs. Zeker als het voorgelezen gedicht niet meer synchroon loopt met de tekst op het scherm. De donkere kledij van de drie dansers versterken de mystiek. Prachtig!

Parpadeos overschrijdt grenzen kunstdisciplines

La Compañia Parpadeo treedt met Parpadeos buiten de traditionele flamencodanspaden. Ook flamencodanseres Sara Cano deed dat in dansvoorstelling A Palo Seco. Cano brengt hierin flamenco, moderne dans en butoh samen. Verschillende dansvormen dus. Daarentegen fuseert La Compañia Parpadeo dans met andere kunstdisciplines. Muzikant wordt nu ook danser. Daarnaast ontmoeten videoprojecties, een fluisterende stem, een gedicht, elektronische muziek en dans  elkaar op het podium. Parpadeos verbluft met nieuwe verbindingen!