Een schreeuw ontsnapt aan je keel. Je voelt je totaal verscheurd want de persoon die alles voor je is, heeft je verlaten. Een gevoel van intense ontreddering overvalt je… Dit fragment is te zien in de nieuwe dansvoorstelling van choreografe Isabelle Beernaert, Under my skin. Ik zag de voorpremière van Under my skin op 12 november in Den Haag.

Beernaert heeft zich opnieuw laten inspireren door menselijke emoties. In Under my skin zoekt ze naar onderhuidse gevoelens, naar de onweerstaanbare roep die we wel móeten volgen. Het openingsbeeld maakt dat ik meteen de voorstelling in gezogen word. We zien een danseres in een goudkleurige jurk die niet zou misstaan als haute couture. Hij is zo lang dat hij enkele meters over de vloer om haar heen gedrapeerd is. Wanneer ze de lange lappen stof van de jurk naar zich toe begint te trekken onthult ze dansers die eronder op de grond blijken te liggen.  

Intense duetten en solo’s

Under my skin wordt gedanst door veertien dansers in snel wisselende samenstellingen. We zien ontmoetingen in duetten, solo’s, scènes met groepjes of het voltallige gezelschap tegelijk. De bewegingen zijn het ene moment vloeiend, soms zacht en engelachtig, dan weer krachtig of hard. De choreografe heeft oog voor de individuele talenten en achtergronden van de dansers en zet daarmee een gevarieerde mix aan bewegingstaal in. Lange hoge benen worden afgewisseld met salto’s uit b-boying. In dit stuk is Beernaert op haar sterkst in de duetten. De groepsscènes hebben voor mij minder zeggingskracht, zijn minder spannend. In de duetten draait alles om intens gevoel, emoties en relaties. Die zet de choreografe treffend neer en weten de dansers geloofwaardig en met veel gevoel over te brengen.  

Glansvertolking door Remses Rafaela

Danser Remses Rafaela schittert door krachtige, snelle, compacte bewegingen te combineren met een groot inlevingsvermogen. Aangrijpend is het moment waar hij wordt verlaten door zijn geliefde. Zijn ontreddering is letterlijk voelbaar en blijft hangen als even later een paar koppels het podium betreden en ongestoord verder dansen. Rafaela blijft alleen achter met zijn verdriet. Al snikt hij, al schreeuwt hij, het leven om hem heen gaat door.  

Filmische elementen

Een wit achterdoek fungeert als filmdoek. Beernaert creëert steeds andere sferen door te spelen met belichting, beelden, kostuums en muziek. In de soundtrack onder meer Franse chansons, Snow patrol en een cover van Nirvana. We zien grote projecties van een volle maan, rotsformaties of close-ups van lichamen. Tijdens het moment waarop Rafaela verlaten wordt, laat Beernaert het regenen, keihard regenen wat de hulpeloosheid en ontreddering van Rafaela extra benadrukt.  

Gevoel in al zijn facetten

Under my skin brengt een afwisselende voorstelling waar vaart in zit en die sterk uitgevoerd wordt. Beerneart doet in Under my skin waar ze goed in is: gevoel tonen in al haar facetten. Zacht, hard, liefdevol of wraaklustig, maar altijd intens. 

Under my skin van Isabelle Beernaert is tot en met eind februari te zien in theaters in Nederland. Klik hier voor de complete speellijst. 

In het komende nummer van Dans Magazine lees je nog veel meer over deze nieuwe productie van Isabelle Beernaert! Neem vóór maandag 30 november 2015 16:00 uur een abonnement, dan ontvang je dit nummer in je brievenbus!