Sefton Clarke danste achttien jaar bij onder andere het Nationaal Ballet en The Royal Ballet in Londen. Nu werkt hij als personal trainer bij Het Nationale Ballet, de Nationale Balletacademie en de Health Club Jordaan in Amsterdam. Voor de Nationale Balletacademie organiseert hij tevens lezingen over voeding. Dans Magazine ontmoette Clarke tijdens het Know More Do Better symposium dat Codarts onlangs organiseerde en nodige hem uit voor een interview. Het fijne gesprek met de vriendelijke Sefton Clarke leverde veel mooie anekdotes op en handige tips voor dansers! 

Interview met danser en personal trainer Sefton Clarke

Ik heb met Clarke afgesproken, hem te ontmoeten bij de artiesteningang van het Muziektheater aan Waterloopplein 22 in Amsterdam. Voor mij is dit de eerste keer dat ik via deze ingang het beroemde theater betreed en vind het toch wel spannend. Niet veel later loopt Clarke nonchalant binnen; voor hem is dit theater een tweede thuis. In de Green Room van Het Nationale Ballet mag ik al mijn vragen over krachttraining en voeding aan Sefton Clarke stellen. Hij is vriendelijk, enthousiast en vrolijk. Op de vraag of hij ook mee wilt werken aan een serie artikelen over krachttraining en voeding voor dansers antwoordt hij "Graag!" 

Houd de website van Dans Magazine in de gaten voor meer artikelen van Sefton Clarke.

Waar ben je opgegroeid?

Ik kom uit Londen, uit de wijk Hayes, Middlesex. Op een gegeven moment belandde ik op de Royal Ballet School in Richmond waar ik acht jaar heb doorgebracht. Ik begon daar al heel jong, op mijn elfde. Was ik een paar dagen later jarig geweest dan had ik een jaar moeten wachten. Mijn ouders overwogen dat, maar ik wilde zo graag daar heen en dansen, dus ik ging! 

Ik wist toen eigenlijk weinig over de school, behalve dat beroemde dansers daar gestudeerd hadden. Natuurlijk had ik wel eens heimwee, want je woonde op die school. Gelukkig woonden mijn ouders niet ver weg en kon ik in het weekend naar huis. Toen ik wat ouder was bleef ik ook regelmatig op de school in het weekend omdat het er gewoon zo leuk was! Dan speelden we met vrienden spelletjes, keken een film, of haalden ongein uit.

Je geeft nu les aan de Nationale Balletacademie over voeding voor dansers. Kreeg je dat bewustzijn tijdens de Royal Ballet School al mee?

Ow, ik had geen flauw benul. Nee, ik had echt geen idee! Zelfs toen ik twintig was nog niet. Ik kan me ook niet herinneren dat ik op de Royal Ballet School daar les in kreeg. Het waren natuurlijk fantastische balletdocenten, maar ze gaven geen les in voeding. Er waren ook geen anatomielessen. Over anatomie leerde ik pas toen ik interesse kreeg in fitness en krachttraining. 

Vanaf welk moment raakte je geïnteresseerd in krachttraining?

Ik was toen begin dertig en raakte geblesseerd, hier bij het Nationale Ballet. Ik brak mijn teen op twee plekken, de dag voor een première. Ik dacht er toen niet over na en danste gewoon verder. Thuis, toen ik Home Makeover aan het kijken was, zei mijn vrouw: “Sefton, I think you need to go to the hospital. Your toe is black!” Toen gingen we direct naar het ziekenhuis, waar ons vermoeden bevestigd werd. 

Omdat ik een tijd niet kon dansen ging ik maar naar de sportschool om toch iets te doen. Het was het einde van het seizoen dus ik wist dat ik voorlopig vrij zou zijn. Ik belandde echter op een punt waar mijn training geen effect meer had. Toen sprak ik met een vriend van mij, Orlando, die me een boek aanraadde. Ik vroeg hem toen wat ik nog meer kon doen en hij suggereerde enkele cursussen. 

Ik begon toen aan een cursus ‘Personal Traning’, maar deed dat vooral voor mijzelf zodat ik wist hoe ik beter kon trainen. Ik vond het fantastisch! Ik leerde eindelijk over anatomie. Daarna volgde ik nog enkele cursussen en toen begon het mij te dagen dat ik met deze kennis ook anderen zou kunnen helpen. Zolang als ik bij het Nationaal Ballet danste deed ik daar nog weinig mee. Dat kwam later pas.

Als je pas met dertig jaar leerde over krachttraining, heb je een groot gedeelte van je carrière gedanst zonder deze kennis! Hoe heb je dat ervaren?

Oja, absoluut geen kennis. Ik ging al wel eerder naar de sportschool, maar ik wist niks over voeding. Als tiener dacht ik dat pasta met ketchup geweldig was. Een kop koffie in de ochtend en een kleine sandwich voor de lunch. Echt veel at ik niet. Daarom ben ik ook blij dat de leerlingen aan de Nationale Balletacademie daar nu wel over leren. Hopelijk zal hun carrière daardoor langer duren. 

Ik weet niet of het gebrek aan die kennis mijn carrière verkort heeft. Ik heb een paar jaar geleden zelf besloten om op het hoogtepunt te stoppen toen ik het meeste had gedanst dat ik wilde dansen. Ik wilde niet vasthouden aan iets wat niet meer zou zijn. Mijn laatste dansvoorstelling bij het Nationale Ballet was Steptext van William Forsythe, samen met twee andere dansers die ook stopten. Het was heel mooi, omdat we al dansend afscheid namen van elkaar en van het publiek.

Dus je bent al vrij snel na je ‘pensioen’ les gaan geven als krachttrainer voor het Nationale Ballet en bij de Nationale Balletacademie? 

Ja, toen ik stopte als danser ben ik met de artistiek leider, Ted Brandsen, gaan praten. Ik heb toen aangegeven dat ik graag met het balletgezelschap wilde blijven werken en dacht in een andere rol nuttig te kunnen zijn. 

Als krachttrainer heb ik veel contact met het medische team en in het eerste jaar heb ik veel van hun geleerd. Als een danser met mij wil werken verwijs ik ze eerst naar onze fysiotherapeut. Als die goedkeuring geeft stel ik een persoonlijk trainingsschema op. Als dansers geblesseerd zijn werk ik een uur met ze, maar anders heb ik maar twintig minuten met ze tussen de lessen en repetities door. 

Waarom besloot je om een master in Dance Science te gaan volgen aan Wolverhampton University?

(Lacht) O, ik weet het niet… Waanzin. Pure Waanzin. Ik had al vele cursussen gevolgd en ik keek terug op een geweldige carrière, maar overwoog het toch al een tijdje. Ik wil kunnen beargumenteren waarom ik bepaalde keuzes maak als ik met een danser werk. Ik ben niet zo nodig op zoek naar nieuwe informatie, maar naar een wetenschappelijke bevestiging van wat ik al heb geleerd. Ik koos voor Wolverhampton University omdat het meeste dance science onderzoek daar gedaan wordt. 

Ik las op je website dat lifestyle veranderingen heel veel invloed hebben op de gezondheid. Welke verandering heb jij in je leven gemaakt? 

Slaap! Ik slaap nu meer en weet beter wanneer ik moet rusten - wat heel belangrijk is. ’s Ochtends mediteer ik voordat ik aan mijn dag begin. Al is het maar vijf minuten. En eten, ervan genieten en het begrijpen. Ik sluit bepaalde producten niet uit. Ik zorg er ook voor dat ik hier in het Muziektheater eet, zodat de dansers zien wat ik eet en geïnteresseerd raken in voeding. ’s Avonds als ik thuis kom vind ik het erg leuk om te koken. Dat is voor mij pure ontspanning. Verder ben ik op zoek gegaan naar meer evenwicht in mijn leven. Natuurlijk kan ik het nog steeds heel druk hebben, maar ik zoek de extremen niet meer op. 

Wat is een tip die je dansers wilt meegeven?

Begin met kleine veranderingen. Veel dansers stellen te hoge doelen, raken vervolgens gefrustreerd en geven dan op. Kleine veranderingen zijn wel haalbaar. Betreft voeding, mijd low-fat diëten. Als danser heb je die vetten hard nodig! Sowieso heeft het cholesterol in je eten slechts een minimale invloed op het cholesterol in je lichaam. Dat vetten ongezond zijn is echt een mythe. Je kan dus best een eitje eten! Verder is het belangrijk voldoende water te drinken.

Sefton Clarke bij het Nationale Ballet

Auteur: Jacqueline de Kuijper