Scapino Ballet inspireert opnieuw met Songs for Drella
Door groot succes in 2011 is Songs for Drella terug op het podium. Op 6 februari ging deze dansvoorstelling van het Scapino Ballet in premiere in de Rotterdamse Schouwburg. Het spraakmakende Songs for Drella schetst het roerige leven van kunstenaar Andy Warhol. Choreografen Ed Wubbe en Marco Goecke laten met muziek, dans en projectiebeelden het gevoel van het leven in Warhols atelier “The Factory” zien. Het Scapino Ballet is er wederom in geslaagd een voorstelling neer te zetten die het leven van Andy Warhol ademt; van begin tot eind.
Dansvoorstelling Songs for Drella
Wanneer de dansvoorstelling start, zit ik direct op het puntje van mijn stoel. Een fel, wit licht schijnt de zaal in en ik merk dat de aandacht van het publiek getrokken is. Langzaam verschijnen de dansers op het podium. De sfeer is donker, net als de zwarte kostuums, de belichting en het toneelbeeld. Een sfeer die ik het gehele stuk voel. De bewegingen van de dansers zijn staccato en onvoorspelbaar; passend bij het leven van Warhol.
Choreografen Ed Wubbe en Marcko Goecke schetsen in de voorstelling het leven van Andy Warhol. Warhol was een popartkunstenaar uit de jaren ’60 met een eigenzinnig karakter. Zijn bijnaam was Drella, een combinatie van Dracula en Cinderella. Twee uitersten van elkaar. Tijdens de voorstelling ervaar ik verschillende “schrik-momenten”. Momenten die gebeurtenissen uit het leven van Warhol suggereren. Bijvoorbeeld twee pistoolschoten die staan voor de moordaanslag op Warhol. Of een aantal enorme blikken die met veel geluid het podium op worden gegooid. Ondanks deze momenten van afleiding gaat mijn aandacht al snel weer op in de dans.
Choreografen Ed Wubbe en Marco Goecke
Als je de stijlen van Wubbe en Goecke kent, zie je deze duidelijk terugkomen in de dansvoorstelling. De herkenbare, vloeiende en losse bewegingen van Wubbe en de strakke, plotselinge bewegingen van Goecke volgen elkaar op. Ed Wubbe vertelt in het programmaboekje: “...Goecke en ik hebben onze eigen dansstijlen op zo’n manier gecombineerd dat het elkaar versterkt. Onze choreografieën wisselen elkaar binnen één muziekstuk af...”. En dat zie ik gebeuren in de dansvoorstelling. Het ene moment ga ik op een danser die geleidelijk over het toneel beweegt, waarna een plotse wisseling van dynamiek de choreografie overneemt.
Dansers Scapino Ballet indrukwekkend
Diverse solo’s, duetten en groepsstukken wisselen elkaar af, waarvan mij er vooral twee bijblijven. Wanneer een aantal dansers in stilte op het toneel staan en perfect gelijk de staccato bewegingen uitvoeren, creëert de groep een moment vol spanning en ik ben onder de indruk. De dansers staan verspreid over het toneel en maken vooral snelle armbewegingen die zich herhalen. Alle individuele dansen vormen door hun bewegingen één geheel. Als tweede kijk ik met bewondering naar het laatste solostuk gedanst door Bryndis Brynjolfsdottir. Haar bewegingen zijn intens, soepel en bijzonder. Ze gaat totaal op in de muziek en de ruimte om haar heen. Ik luister eigenlijk niet meer naar de muziek, was er wel muziek? Ik ga op in het moment.
Toneelbeeld Songs for Drella
De muziek in Songs for Drella is onder andere van Lou Reed en John Cale; óók twee inspiratiebronnen voor het choreografie-duo Wubbe en Goecke. In tegenstelling tot mijn donkere gevoel bij het toneelbeeld ervaar ik de muziek vaak als vrolijk. Piano, blazers, jazz en rock wisselen elkaar af. Opvallend tijdens Songs for Drella is het gebruik van projectiebeelden op de achterwand van het podium. De ‘pictures’, zoals verwoord in de muziek, wisselen zich in hoog tempo af. Ik zie beroemde kunstwerken, dagelijkse gebruiksvoorwerpen en abstracte vormen voorbij komen. Hoewel mijn aandacht automatisch vooral naar de beelden op het scherm gaat, blijven de dansers onderdeel van het geheel. Ik zie hen in mijn ooghoeken nog steeds als zwarte schimmen bewegen. De projectiebeelden verdwijnen en de dansers nemen het weer over.
Dansvoorstelling Songs for Drella inspireert
Ik zou Songs for Drella omschrijven als een heerlijke avondvullende voorstelling voor de echte dansliefhebber. Eéntje om echt even in weg te dwalen. Door van te voren de gedachte achter de voorstelling te lezen, heb ik echt kunnen genieten van de sfeer en verrassende momenten op het toneel. Hierdoor kregen momenten op het toneel een betekenis. Zonder de inspiratiebronnen te kennen, kun je naar mijn mening ook zeker van deze dansers genieten, maar het herkennen van de inspiratiebronnen van de choreografen heeft voor mij een extra dimensie aan de voorstelling gegeven. De muziek vond ik verrassend en fijn om naar te luisteren. Een goede keuze om deze productie nogmaals neer te zetten. Verwacht geen verhalend ballet, maar laat je meevoeren door de muziek en prachtige dansers; dan is het pas écht genieten.
Songs for Drella is nog t/m 16 mei 2015 te zien in diverse theaters in het land. Bekijk hier de speelllijst.