De 29-jarige Tamara Robledo Oud heeft als allround danseres heel wat verschillende ervaringen op haar cv staan. In de nieuwe voorstelling van ISH Dance Collective, in samenwerking met het Amsterdam Sinfonietta, wordt dans gecombineerd met klassieke muziekinstrumenten en luchtacrobatiek. Een combinatie die niet iedereen zomaar zou verzinnen, maar Marco Gerris bewijst opnieuw dat juist een mix goed kan werken. Hoe is het maakproces verlopen? En hoe zijn de disciplines uiteindelijk samengekomen? Wij mochten Tamara interviewen.

Kun je iets vertellen over jezelf en je achtergrond? Wie ben je, waar kom je vandaan en wat doe je?

Mijn naam is Tamara Robledo Oud, geboren in Barcelona, opgegroeid op een woonwagenkamp in Amsterdam en nu wonend in Rotterdam. Ik ben professioneel all-round danseres, voornamelijk in de street- en clubstyles en dan met name House en Waacking. Ik werk als performer, choreografe, docente en organisator. Ik ben onderdeel van Amenti Theatre Company / Amenti Movemeant uit Rotterdam en daarnaast werk ik op nationaal en internationaal niveau als freelancer.

Heb jij een passie voor dans? Lees dan Dans Magazine! Neem een abonnement. 

Of schrijf je in voor de nieuwsbrief voor het laatste dansnieuws, spannende reportages en de mooiste interviews.

Hoe ben je ooit begonnen als danser? En hoe zou je jezelf nu omschrijven als danser?

Ik dans eigenlijk al sinds ik mij kan herinneren en muziek is altijd aanwezig geweest tijdens mijn opgroeien. Al op erg jonge leeftijd wist ik dat ik wilde dansen dus dat heb ik altijd gedaan, gelukkig met volle support van mijn ouders. Mijn dans heeft zich ontwikkeld tot een persoonlijke samenkomst van de verschillende stijlen die ik beheers, met invloeden van mijn Spaanse roots. Mijn bewegingstaal wordt beschreven als expressief, vloeiend, groovy en ritmisch, met een sterke dynamiek tussen vrouwelijke en mannelijke energie. Mijn relatie tot dans en wat het voor mij betekent blijft zich ontwikkelen en verdiepen door de jaren heen. Zelfexpressie, connectie, herkenning, viering, community, bewustwording spelen een belangrijke rol.

Hoe ben je betrokken geraakt bij deze voorstelling?

Ik ken Marco Gerris en ISH al sinds 2015, toen heb ik mijn eerste ISH tour gedaan genaamd ‘Funkish'. In de jaren erna heb ik verschillende projecten gedaan met ISH,, waaronder een project eind vorig jaar, waar Marco me toen vroeg onderdeel te zijn van ‘Het barre Land'. Hij vertelde me over de verschillende disciplines die samen zouden komen en ik was meteen enthousiast. Ik ben een groot voorstander van het samenbrengen van werelden. En het is uiteindelijk nog veel toffer geworden als ik dacht!

Kun je iets vertellen over het maakproces? Hoe zijn jullie van start gegaan en hoe zijn jullie vervolgens te werk gegaan?

Wij zijn met alleen de dansers het maakproces begonnen, waar Marco ons heel duidelijk de thematieken, inspiraties en hoofdstukken heeft gegeven. Wij hebben toen de dans gechoreografeerd en Marco het verder geregisseerd. Ongeveer twee weken later kwamen we samen met de luchtacrobaten, waar zij de volgende laag hebben gecreëerd, in hun discipline zelf maar ook samen met ons als dansers. We begonnen te exploreren hoe we onze werelden samen konden brengen, wat er uiteindelijk toe geleid heeft dat zij ook met ons dansen en wij ook de lucht in gaan. Super bijzondere en humbling ervaring. Ik voel veel respect voor wat zij doen, en zeker ook de riggers die hen begeleiden in de touwen. 

Tijdens de montage kwam eindelijk alles samen: de dans, de luchtacrobatiek, de stage met de lichten en kwamen wij samen met de muzikanten van Amsterdam Sinfonietta! Hoe zij live spelen is natuurlijk heel anders als hoe wij het hadden gerepeteerd, dus het was hier en daar even aanpassen. Met het live geluid en natuurlijk al die extra lichamen on stage brengen wel echt een extra laag en meer leven. De muziek komt nu van alle kanten om ons heen, zo prachtig gespeeld, zoveel lagen… We are in the middle of the music. Het voelt heel bijzonder om alles en iedereen zo samen te zien komen, iedereen in zijn kracht. We zijn er klaar voor het publiek op een reis te nemen.

Hoe was het om samen te werken met acrobaten en muzikanten? Hoe hebben jullie de elementen uit verschillende disciplines samengebracht?

Het samenbrengen van werelden vind ik altijd bijzonder. Het was inspirerend met deze twee disciplines samen te werken, er zijn verschillen in manier van werken, of invalshoeken, maar zeker ook overeenkomsten. Ieder gepassioneerd in eigen discipline, dus altijd mooi daar dan in uit te wisselen, op het podium maar ook er af, ervaringen te delen. De luchtacrobaten bijvoorbeeld, zij dansen op muren en in de lucht! Dat is voor mij als danser natuurlijk supertof en speels en geeft ideeën en mogelijkheden. Bij de muzikanten is het mooi om te zien hoe zij opgaan in wat ze spelen, hoe ze altijd met elkaar blijven communiceren en een eenheid vormen. Zij creëren letterlijk de sounds die ons laten bewegen, dat is een sterke relatie tot elkaar. Dat is het vooral, de relatie tot elkaar. Ieder in eigen kracht laten staan want ieder brengt een essentiële laag in de show. Kijken hoe je elkaar versterkt en die verbinding op het podium kan vinden. Als artiesten maar ook als mensen.
 

Het Barre Land is nog tot en met 15 oktober te zien. Ga naar de website voor meer informatie en tickets.