“Het moeilijkste dat er is, is om je eigen werk tot niets te reduceren”, zei Abramowitz. En dat is precies wat choreograaf Joost Vrouenraets wil doen met zijn danssolo Kokoro. Op 20 september zal Joost van Heerlen naar Maastricht dansen, een afstand van achtentwintig kilometer. “Ik ben al maanden aan het trainen om die monstertocht te kunnen doen.”

De oorsprong van ‘die monstertocht’ komt voort uit een noodzaak als dansmaker, zegt Joost. Maar het sluit ook aan op de thematiek van het festival Musica Sacra in Maastricht, waar de solo in wereldpremière zal gaan. Het thema is dit jaar ‘de weg’. Joost: “Dus ik ga letterlijk de weg dansen.”

Dansen met 'kokoro'

Met de lange tocht gaat de choreograaf op zoek naar ‘kokoro’, het Japanse woord voor ‘het hart’, of ‘de weg naar het hart’. “Wat is nu precies het hart van mijn dans?” vraagt Joost zich af. Hier probeert hij achter te komen door terug te gaan naar de basis. Hij brengt zichzelf in overlevingsmodus door acht uur lang van Heerlen naar Maastricht te dansen. Vrouenraets vergelijkt zijn dans met het werk van een monnik die een bepaalde handeling de hele tijd herhaalt en zo dichterbij zichzelf komt. “Als je de vinger kunt leggen op wat je doet en wie je bent, kom je thuis. Ik ben op zoek naar dat thuisgevoel, en daar kan ik alleen komen via overleving.”

Joost heeft de afgelopen maanden met een voormalig triatleet getraind om zijn tocht te kunnen volbrengen. Toch noemt hij het fysieke aspect minder zwaar dan het mentale aspect. “Creatief gezien word je uitgeknepen. Als ik nu een sessie doe, heb ik een spanningsboog van drie kwartier tot een uur. Daarna krijg ik een gebrek aan creativiteit. Ik heb dan tien minuten tot een kwartier nodig om weer op te starten. Vervolgens kan ik weer een uur tot drie kwartier geïnspireerd door.”

Dansen over de Via Belgica

Joost zal dansen over de Via Belgica, een oude Romeinse weg die Maastricht van Heerlen verbindt. “De Via Belgica was een belangrijke weg in de Romeinse tijd. Er kwamen veel soldaten langs. Heerlen fungeerde in die tijd als badplaats, waar de soldaten na een lange reis tot rust kwamen. Ik vond het spannend om juist die weg te kiezen.” Joost plaatst zichzelf met zijn tocht in de Romeinse historie van het gebied. Hij vergelijkt zichzelf zelfs met de soldaten, die net als hij een uitputtende reis maakten.

Tijdens zijn choreografie zal hij enkele rituelen uitvoeren. “Ik wil de overgangsfase die ik doormaak tijdens mijn dans bestempelen met een stukje theatraliteit. Ik werk in drie fases. Tussen die drie fases voer ik rituelen uit waarmee ik laat zien dat er sprake is van een overgang. Ik gooi bijvoorbeeld iedere keer een deel van mijn kostuum af, waarmee ik zowel letterlijk als figuurlijk bagage van me afgooi.”

Zondag 20 september gaat de tocht van start. Joost vertrekt om acht uur ’s ochtends vanaf het Pancratiusplein in Heerlen. Om half vijf ’s middags hoopt hij aan te komen bij het Vrijthof in Maastricht. De gehele tocht is via een livestream te volgen.

In het oktobernummer van Dans Magazine verschijnt een fotoreportage van Joost Vrouenraets door Ton van Til. Dit nummer niet missen, maar nog geen abonnee? Neem dan vóór maandag 5 oktober 16:00 uur een abonnement!