In 2006 kwam Step Up 1 uit. Een succesvolle dansfilm die menig danser inspireerde en het was voor velen dan ook goed nieuws dat na 2 jaar Step Up 2 uit kwam. Nu, zo’n 8 jaar later, komt de Step Up productie alweer met de vijfde film in het rijtje; Step Up All-in, geregisseerd door Trish Sie.

Verhaallijn

Step Up 5 begint met een auditie in hartje Hollywood. We zien de leden van de crew ‘The Mob’ uit Step Up 4 Miami Heat hun best doen een betaalde opdracht te scoren, maar keer op keer worden ze afgewezen. Wanneer Sean, de leider van de crew, zich vervolgens uit laat dagen door een vijandelijke crew, is de rest van The Mob het zat. Zij keren terug naar Miami, maar Sean is vastberaden zijn danspassie niet te laten varen. Sean vraagt Moose uit Step Up 2 om hulp. Moose helpt hem aan een baantje in de dansschool van zijn grootouders en wanneer Sean hoort van een grote danswedstrijd in Las Vegas, met als inzet een eigen show voor drie jaar, besluit hij samen met Moose een nieuwe crew samen te stellen. Ze nemen deel aan een allesbepalende dance battle die hen een carrière in de danswereld kán geven. Sean en de eigenwijze Andy leiden de crew die afreist naar het grote, bekende Caesars Palace in Las Vegas, waar de battle plaatsvindt.

Reüniegevoel zonder Channing en Jenna

Ondanks geruchten dat alle dansers uit voorgaande films samen zouden komen, spelen Channing(Tyler) en Jenna(Nora) helaas niet in Step Up 5. Dit zijn voor veel fans toch wel de belangrijkste dansers van de Step Up films. Tyler en Nora speelden de hoofdrollen in Step Up 1 en worden gezien als de grondleggers van alle Step Up films. In Step Up 5 zijn alleen de dansers uit deel 2 tot en met 4 terug te zien. Desalniettemin is het leuk om de meeste dansers wél bij elkaar terug te zien. Door Andie, Moose, The Santiago Twins, Jenny en Camille weer op het scherm te zien ontstaat er voor fans van Step Up absoluut een reüniegevoel.

Geen grote verrassingen

De verhaallijn in Step Up: All In is erg voorspelbaar, al helemaal wanneer je de voorgaande films van Step Up hebt gezien. Er staat een liefdeskoppel in de schijnwerpers, vriendschappen staan onder druk en er is een groep dansers die mee wil doen aan een auditie/wedstrijd. Tijdens het kijken naar de film kan je bijna alles voorspellen, wat jammer is. De eerste twee delen van Step Up speelden zich voornamelijk af op de dansacademie Maryland School of Arts: de plek waar het Step Up-verhaal begint en omheen draait. De overige vervolgfilms spelen zich hier niet meer af, blikken hier niet naar terug en bestaan alleen maar uit danscompetities. Er is dus geen sprake van een verloop of samenhang tussen de verschillende Step Up films, maar wel heeft elke Step Up film dezelfde verhaallijn. De Step Up films hebben dan ook nooit bekend gestaan om het fantastische acteerwerk, maar zijn bekend geworden vanwege de spectaculaire dansscènes.

Volop dansbattles    

De meeste dans die in de film zit is in de vorm van een battle. Daarnaast komen er wat dansrepetities voorbij, en natuurlijk kan een duet van het liefdeskoppel niet ontbreken. In de film zitten verschillende dansscènes waarin goeie dansers schitteren, maar helaas spelen deze dansers bijrollen. Vaak dwaalt mijn blik dan ook af naar die ene goeie danser achterin, en probeer ik om de twee hoofdrolspelers heen te kijken. Ook het duet, wat plaatsvindt op een oude kermis, is niet zoveel meer dan wat er bij een amateurschool gedanst wordt. Het dansniveau in de film is niet altijd even hoog, maar door flitsend camerawerk waarin slowmotion bewegingen worden toegepast en speciale 3D effecten worden ingebouwd komt de dans goed uit de verf.

De film gaat over de wereld van de battles en de competitie in de underground scene, maar de hoofdrolspelers Sean en Andy zijn totaal niet representatief voor de wereld van de battles. Dit is een issue wat ook in de voorgaande films aanwezig was. Mijn collega Thomas Hissink Muller schreef in juli 2012 over Step Up 4 het volgende: “Het is raar dat in alle Step Up films blanke acteurs de hoofdrollen hebben, terwijl de urban dansstijl toch een hele andere achtergrond heeft.”

Dans als grote passie

Ondanks dat verrassingen in de film ontbreken, is het wel een genot dat de passie voor dans weer eens centraal staat in een bioscoopfilm. Hoe commercieel ook, het is een feit dat de film mensen kennis laat maken met het idee dat dansen iets magisch is en dat het iets onbeschrijflijks met mensen doet. Als je jonge mensen ziet vechten voor een baan in de danswereld waar ze niet stinkend rijk mee worden kan dat maar één ding betekenen; dans is een grote passie. Een passie die bij kritische kijkers misschien niet zo sterk aangewakkerd wordt, maar er is voor iedereen absoluut een moment in de film waar je je even weer realiseert hoe heerlijk dansen is.