Enkele jaren geleden presenteerde het Amerikaanse gezelschap Pilobolus een act met dans en schaduwspel bij de Oscar uitreiking. Sindsdien zijn zij een ware sensatie. Het ingenieuze schaduwspel in combinatie met de kenmerkende acrobatische en explosieve dansstijl van Pilobolus bleek een gouden combinatie. Het gezelschap reist al enige tijd met succes de wereld rond en doet nu ook Nederland aan met hun innovatieve en verrassende voorstelling Shadowland. Op 30 oktober had ik het genoegen om naar de voorstelling van Pilobolus in het Agora Theater in Lelystad te gaan. 

Shadowland speelt zich af in de droom van een tienermeisje. Ze wordt achtervolgt door hongerige koks, ontmoet bizarre cactusmannetjes, verandert in een hond en beland vervolgens in allerlei vreemde situaties. Een echte verhaallijn is er niet; de vele opeenvolgende gebeurtenissen en ontmoetingen zijn moeilijk te begrijpen. De droom is vooral een excuus om de creativiteit van de choreografen vrij spel te geven en de mogelijkheden van dans en schaduwspel maximaal te benutten.

Met slechts hun lichamen, enkele rekwisieten en licht creëren twaalf dansers allerlei indrukwekkende silhouetten. Van grote wezens als een olifant tot kleine krabbetjes, allemaal ontstaan uit de vindingrijke positionering van torso’s, armen en handen die moeiteloos en onherkenbaar samensmelten. Lichamen stapelen zich op tot wolkenkrabbers en de straten van New York trekken aan je voorbij. De snelheid en behendigheid van de dansers zijn bewonderenswaardig.

Tegen het einde van de droom dreigt de voorstelling wat langdradig te worden; de verassing is er een beetje af. Gelukkig doet de ongekend sterke toegift dit snel vergeten. Nog één keer tonen de dansers hun creativiteit, snelheid en behendigheid in twee korte stukken met een paar van hun meest opvallende schaduwcreaties. Niet alleen het bekende fragment op het nummer New York van Alicia Keys wordt opgevoerd, maar het gezelschap presenteert ook een nieuw stuk waarin bekende Nederlandse straatbeelden voorbij komen. Shadowland is een voorstelling die op zijn hoogtepunt eindigt.