Het Sint-Petersburg Ballet presenteert tijdens het dansfestival Let’s Dance Velsen het klassieke stuk Giselle in het Velsen Theater van IJmuiden. Het verhaal over het lieve boerenmeisje en haar tragische dood. Het stuk is al door vele gezelschappen geadopteerd en er wordt vaak een nieuwe wending aan gegeven om het stuk interessant te houden. Het Sint-Petersburg Ballet kiest hier niet voor en neemt de traditionele weg door zich vast te klemmen aan het originele verhaal. Is dat een wijze keuze?

Wie als 20-jarige naar een traditionele balletvoorstelling gaat, vindt weinig leeftijdsgenootjes. Dans wordt steeds populairder bij de jongere generatie dankzij de diverse dansshows op tv, maar aan het publiek is dat deze avond niet te zien. Het verhaal van Giselle is ook eeuwenoud, maar het gaat nog altijd over tijdloze thema’s als emotie, bedrog, jaloezie en liefde.

De onschuldige Giselle ontmoet Albrecht, een man van adel en officieel verloofd met de dochter van de hertog. De twee worden verliefd op elkaar, maar Albrecht vertelt Giselle niet over zijn werkelijke identiteit en zijn verloving. Zoals in veel stukken wordt liegen niet beloond en de ware identiteit wordt onthuld door Giselle’s aanbidder Hilarion, die af en toe wel een beetje hilarisch is. Giselle sterft van verdriet. Bij de begrafenis van Giselle laten de geesten van bedrogen vrouwen Albrecht dansen tot ook hij dood neervalt.

Iets wat je opvalt, maar na een paar minuten niet meer ziet, is dat de leeftijden van de personages en de werkelijke leeftijden van de dansers een beetje door elkaar heen lopen. Giselle ziet er bijvoorbeeld ouder uit dan haar moeder en de hertog ziet er jonger uit dan Albrecht. Maar zo werkt het vaak bij klassiek ballet. De solisten zijn vaak ouder en dus meer ervaren, waardoor ze de hoofdrollen krijgen. De hoofdpersonages zijn vaak jonge prinsen en lieve onschuldige meisjes. Het beeld klopt hierdoor niet helemaal, maar daar kijk je snel doorheen.

Wat de voorstelling in het begin al snel een leuke draai geeft, is het live orkest dat foutloos de muziek verzorgt. Het orkest speelt bijna direct onder het podium waar de dansers op staan. Dit zorgt voor een prachtig effect wanneer de ballerina’s precies op de muziek dansen. Het lijkt net alsof hun voeten de muziek uit de houten vloer doen aanzwellen. Het Velsen Theater verdient ook een flinke pluim, want de architectuur van het toneel leent zich perfect voor klassieke stukken.

Het dansen zelf was ook boeiend om naar te kijken. Vooral wanneer een choreografie in groepsvorm ten tonele wordt gebracht, schittert het Russische Sint-Petersburg Ballet. De dansers die Giselle en Albrecht spelen, brengen het er ook goed vanaf. Met een kanttekening voor de mannelijke solist, die soms rare bewegingen met zijn mond maakt bij een sprong. De eerste helft is vermakelijk, maar blijft tamelijk tam. Een speciale rol is weggelegd voor de danser van Hilarion, die er in zijn eentje voor zorgt dat het verhaal begrijpbaar is, maar ook het publiek laat lachen.

Er waren wel bepaalde momenten dat ik me stoorde aan de dansers zonder een belangrijke rol. Af en toe stonden ze aan de zijkant van het toneel te praten tegen de ballerina’s, die op hun beurt zo onopvallend mogelijk probeerden terug te praten. Ik kreeg bijna het gevoel dat deze dansers verveeld waren van de show en al die mooie lifts van de solisten al te vaak  gezien hadden. Het leidde mij af, waardoor ik bijna geen aandacht meer had voor de duetten.

Bij één duet was het wel goed geweest als de aandacht van het publiek verslapte. Uit het niets stapte een jonge man en een oudere vrouw naar het midden voor een duet en de bijbehorende solo’s. Bij elke lift trilden beide dansers alsof ze geen kracht meer hadden. Ik kreeg bijna de behoefte om mijn ogen dicht te doen uit angst dat ze zouden vallen. Er ging gelukkig niets fout, maar fijn kijken was het niet. De jonge man leek er ook niet meer lekker in te zitten en verloor bij zijn solo af en toe de balans, maar hij redde zich er goed uit.

Na de pauze lijken de dansers opeens herboren en begint de voorstelling echt vorm te krijgen. Vooral een nieuwe solist, die met haar lange lichaam de geesten van bedrogen vrouwen begeleidt, danst heel indrukwekkend. Ook Giselle zweeft mooi over het podium met haar ogen bijna continu dicht, waardoor het maar al te duidelijk is dat haar ziel het lichaam heeft verlaten. Daarna volgt een prachtig duet tussen een niet meer levende Giselle en de ontroostbare Albrecht. De mannelijke solist (Albrecht), begint nu echt te schitteren totdat hij in de spectaculaire finale dood op de grond valt. Origineel en nieuw was Giselle van het Sint-Petersburg Ballet niet, maar de staande ovatie die volgde, hadden ze wel verdient.