Rausch is het derde grootschalige samenwerkingsproject van choreografe Anouk van Dijk en regisseur Falk Richter. Tijdens deze voorstelling onderzoeken zij de krachten van ons tijdsbeeld aan de hand van ineenstortende relaties en de financiële crisis. Daarbij nemen zij Facebook op de hak.

De uiterlijkheden van ons tijdsbeeld bepalen wie wij zijn. De macht om onszelf aan een ander over te geven is een romantische gedachte waaraan meer dan ooit wordt vastgeklampt. De economische systemen die nu op instorten staan, lijken ons hier ineens bewust van te maken. Dit lijkt een recept voor een zwaar doemdenken, maar de scherpe teksten en de uitspattende dans geven het geheel lucht en een humoristische inslag.

De zeven dansers en vijf acteurs alleen al bezorgen ons ruis. De tekst is humoristisch, verwrongen met een lichtheid, niet doorspekt van intellectuele analyses. De dans is opzwepend, hard en intiem. De dansers en acteurs gooien zich over het podium, duikelen over elkaar heen en zijn dan weer intiem en zacht. De tekst en de dans vullen elkaar aan.

De beelden die de dans en muziek vormen naast de tekst verschillen van intieme inkijkjes, die allemaal naast elkaar bestaan, tot een intimiderende massa die dan weer uiteenvalt in duizend kleine stukjes. Je wordt blootgesteld aan een informatiestroom die opgaat in een kolkende massa. De dansers en acteurs bewegen zich op verplaatsbare en draaibare kamers, waarin koppels zich alleen voelen, stoeien en lachen. Via de drie wanden kunnen de acteurs en dansers klimmen en over de ‘muren’ meekijken.

Na alle heftigheid belanden we in een Occupy-kamp naast de Deutsche Bank. In een lange brief aan een moeder horen en zien we angst, intimiteit en het gevecht om onszelf te ontdekken. Een hechte groep tegen de boze buitenwereld. Er lijkt rust te ontstaan, maar de buitenwereld blijft beuken en kolken.

Hoewel veel je ontgaat als je Duits niet goed genoeg is en de boventiteling je aandacht opeist, is het principe duidelijk. De opeenstapeling van beeld en tekst die steeds een climax vindt in de muziek. De onhandigheid van onszelf, de breekbaarheid en humor blijven overeind. Voor wie wel goed Duits verstaat, is Rausch een stortvloed aan indrukken die je meezuigt in zijn energieke dynamiek.