Introdans brengt onder de naam MODERNE MEISJES een divers programma met werken van de gerenommeerde choreografen Lucinda Childs, Twyla Tharp en Jennifer Muller.

Chairman Dances

Het programma opent met Chairman Dances van Lucinda Childs. Childs begon met choreograferen in 1963 bij het Judson Dance Theater, een groep kunstenaars die zich afzette tegen het ballet en de moderne dans van die tijd. Zij vonden dat dans op zichzelf hoorde te staan en dat ook alledaagse bewegingen dans konden zijn.

Childs staat bekend om haar relatief eenvoudige bewegingen, repetitieve choreografieën en wiskundige patronen. Ze gaat vaak uit van een aantal bewegingsfrases en maakt daar vervolgens variaties op. Dat is ook het geval in Chairman Dances, uitgevoerd op de gelijknamige, minimalistische muziek van John Adams. Het ziet er luchtig uit, maar de verschillende variaties, ook tussen de dansers onderling, de ingewikkelde patronen en het hoge tempo maken dat het zeker niet gemakkelijk zal zijn voor de dansers. Voor de toeschouwer is het een feest om naar te kijken.

Junk Duet

Dan volgt het humoristische Junk Duet van Twyla Tharp. Het stuk is oorspronkelijk afkomstig uit haar choreografie Know by Heart. Tharp heeft inmiddels 140 choreografieën op haar naam staan en creëerde daarnaast nog vele werken voor Broadway, film en televisie. In deze choreografie is de klassieke balletachtergrond van Tharp duidelijk zichtbaar, maar ook salsa- en jazzinvloeden en zelfs boksbewegingen zijn onderdeel.

Rashaen Arts en Yulanne de Groot dansen deze avond het zowel letterlijk als figuurlijk uitdagende duet. Het begin kan wat overtuigender, maar vanaf de solo van Arts is die overtuiging sterk aanwezig. De choreografie wordt gedanst op percussiemuziek van Donald Knaack, waarin gebruikgemaakt wordt van allerlei soorten afval als instrumenten. De bewegingen moeten precies op het juiste moment worden uitgevoerd om het juiste effect te bereiken. Dat is het geval, zodat het net lijkt alsof de danser de instrumenten met zich meedraagt. Choreografieën met een beetje humor, zoals deze, lijken zeer geschikt voor Rashaen Arts, die de zaal voor zich wint zoals we dat vorig seizoen ook al zagen in Gisela Rocha’s Paradise?.

Kilar

Vervolgens heeft Introdans een wereldpremière met het stuk Kilar, speciaal voor dit programma gecreëerd door Lucinda Childs. Het werk is vernoemd naar de Poolse componist Wojciech Kilar, op wiens driedelige Piano Concerto de choreografie gemaakt is.

In deze choreografie is de stijl van Childs weer duidelijk herkenbaar, maar het heeft een totaal andere sfeer dan Chairman Dances. Er wordt in het tweede deel van de choreografie gebruikgemaakt van draadsculpturen, of liever gezegd kostuums, die op inventieve wijze worden gebruikt en weer op originele wijze verdwijnen. Tenslotte levert het in combinatie met een donker vlak over het witte achterdoek mooie beelden op.

Bench

Mooie beelden zijn er ook in Jennifer Muller’s Bench, waarmee het programma wordt afgesloten. Muller is al meer dan veertig jaar choreografe en heeft meer dan honderd choreografieën op haar naam staan. Dit werk is qua sfeer totaal anders dan de drie voorgaande choreografieën. Het is geïnspireerd op de film An Inconvenient Truth van de Amerikaanse oud-presidentskandidaat Al Gore. Muller maakt dan ook gebruik van prachtige natuurbeelden waaraan steeds meer gebouwen en afval worden toegevoegd.

Hoewel je het idee krijgt dat er een verhaal in de dans aanwezig is, leiden de beelden af van de choreografie. Ook de zeven zonden, waarop Muller de ‘karakters’ van de dansers baseerde, zijn niet allemaal even herkenbaar. Dat Muller’s choreografie een aanklacht is tegen de manier waarop de mens omgaat met de aarde, en wellicht ook de omgang van mensen met elkaar, komt wel duidelijk naar voren en valt te prijzen. De Arabisch klinkende muziek van Jocelyn Pook, met toepasselijke titels als Goya’s Nightmare en Flood, is tenslotte ook opvallend en prominent aanwezig.

Alles bij elkaar werkte het stuk voor mij helaas net niet: alle elementen apart van elkaar zijn mooi, maar samen is het misschien iets teveel of te verschillend. Desondanks is het stuk nog steeds de moeite waard en zal het een indruk achterlaten.

Het gehele programma van MODERNE MEISJES is een aanrader. Het toont bijzondere werken van choreografen van naam en de veelzijdigheid en kwaliteit van de dansers van Introdans. MODERNE MEISJES is nog te zien tot en met 14 juni 2013 in diverse theaters in Nederland. Bekijk hier de speellijst. 

Foto: Hans Gerritsen