Een dansgezelschap van dertien dansers die de multiculturele samenleving van Nederland moet vertegenwoordigen. Misschien zie je het niet meteen aan de huidskleuren, maar de dansers komen onder andere uit Hongarije, Spanje, Engeland en Nederland. Samen dansen ze de stukken Carmina Burana en Free-dom, waarin duidelijk wordt hoeveel de dansers individueel van elkaar verschillen, qua nationaliteit en als danser zijnde. De stukken Carmina Burana en Free-dom zijn gericht op jong en oud, maar kan het ook beide groepen vermaken?

De dansers kruipen van hoek naar hoek over de grond op een zo aparte mogelijke manier. De vrouwen naast me vonden het “de dagelijkse sleur” van het leven symboliseren, de schoolklassen van kinderen begonnen vooral zenuwachtig te giechelen. Ineens wordt de stilte van kruipende dansers verbroken door het bekende meesterwerk van Carl Orff, de Carmin Burana, waar de eerste voorstelling om draait. Moderne dans mixen met hiphop op bekende klassieke muziek is voor De KISS Moves geen onbekend terrein. Een van de gezelschaps vorige voorstellingen was Vivaldi rocks!, waarbij ze heel goed de muziek vorm gaven. Maar krijgen ze dit nu weer voor elkaar?

Mannen stelen de show

De muziek die vaak voor filmtrailers wordt gebruikt, lijkt in het begin nogal clichématig over te komen. Maar naarmate de voorstelling vordert en de minder bekende composities van Carl Orff klinken, beginnen de dansers uit te blinken. Vooral wanneer alle mannen samen op het podium staan en de muziek perfect accentueren met moderne hiphop bewegingen en misschien nog belangrijker: humor, zit je met een grote glimlach te kijken. De vrouwen zijn in een grote meerderheid, maar zijn net iets minder indrukwekkend om naar te kijken en voelen soms meer aan als intermezzo’s tussen de mannenchoreografieën.

Met als uitzondering van Maria Hayday, een prachtige danseres uit Engeland die zonder moeite te doen alle ogen op zich weet te richten. Dit doet ze niet alleen door haar mooie voorkomen, maar ook door haar uitstraling, waaraan je de professionaliteit en inleving kan aflezen. De choreografie waarin zij zich bewoog was uitstekend, maar het waren haar kwaliteiten waardoor je er met plezier naar keek. Het enige nadeel was dat deze Engelse danseres duidelijk het kwaliteitsverschil tussen de dansers liet zien. Sommige kwamen hierdoor minder goed uit de verf dan andere dansers.

Perfecte timing
Maar met dat kleine kritiekpuntje is alles ook wel gezegd. Want het eerste deel van deze nieuwe Kiss Moves voorstelling Carmin burana en Free-dom was heerlijk om naar te kijken. Vooral het tempo van de choreografie, de duetten en de solo’s waren perfect. Niks duurde te lang of te kort en alles liep perfect in elkaar over. Behalve een paar momenten dat de muziek zonder waarschuwing iets te abrupt stopte of begon. Ook belangrijk: de kinderen van 12+ stopten uiteindelijk met giechelen om elk moment te klappen, dat ze konden klappen. De pauze brak aan en ik heb me, samen met de klasjes en de oudere vrouwen naast me geen moment verveeld.

Dagelijkse vrijheid
Het tweede stuk Free-dom ging helemaal over vrijheid. Door dans krijgen we te zien wat het gezelschap hieronder verstaat. De klassieke muziek is ingeruild voor experimentele, minimale en elektronische muziek en de dansers staan met oordoppen in op het podium. Ze dansen allemaal op hun eigen muziek en op hun eigen manier. Hiermee laten ze zien dat iedereen de vrijheid heeft en moet hebben om zichzelf te zijn en zich te kunnen uiten.

Een duidelijk voorbeeld hiervan is de choreografie waarin de dansers in twee rijen over het podium lopen op duidelijke en krachtige beats. Twee van hen verstoren ineens de orde door te gaan dansen in stuiptrekkingen. Ze worden genegeerd en de andere dansers stapten over ze heen, de orde van de dag volgend. Het doet me vooral denken aan Utrecht Centraal tijdens spitsuur: gek worden van het lopen in een massa en gewoon uit het niets te willen beginnen met dansen om de routine te verstoren. Uiteindelijk blijft er één vrouw over, zittend op de grond, eenzaam en verlaten omdat ze niet met de meute mee kon en wil lopen.

De dansers konden heel duidelijk het gevoel van vrijheid of onderdrukking weergeven met een goede mix van hiphop en moderne dans. Juist daarom vond ik de gesproken teksten overbodig. Het moest je meer uitleg geven over wat de dansers onder vrijheid verstaan. Maar dat waren ze toch mooi aan het uitbeelden door dans? De clichérijke teksten die door de muziek heen kwamen vond ik weinig toevoegen.

Conclusie
Mijn glimlach verdween niet bij het tweede stuk, maar werd alsmaar groter. Vooral bij duidelijke hoogtepunten in de muziek waar alle dansers samen een choreografie uitvoerden, waren geweldig om naar te kijken. Dansers die in het stuk Carmina Burana niet helemaal uit de verf kwamen, schitterden nu. Alle dansers kregen persoonlijkheid en de hele voorstelling had iets speels, zonder kinderlijk te worden. De nieuwe voorstelling van KISS Moves geeft meer dan je denkt te krijgen en is zeker in staat jong en oud te vermaken.

Gezien: De Kiss Moves Carmina Burana en Free-dom
Wanneer: 8 maart 2012 in De Meervaart Amsterdam