“Ik wilde alleen maar even kijken. Ik dacht dat er een circus zou zijn,” zegt hoofdrolspeler Marius als hij opkomt. “Maar voor ik het wist stond ik op de dansvloer. We mochten niet stilstaan. We moesten door en door en door.”

In de dansvoorstelling CIRCUS doet Marius mee aan een dansmarathon. Maar dan wel een speciale. Het gaat niet alleen om dans; het is een reality-show. Denk So you think you can dance, Expeditie Robinson en Oh oh Cherso, maar dan nog iets extremer. Wie wint krijgt een rol in een echte speelfilm.

De deelnemers zijn vrijwel allemaal koppels die op zoek zijn naar roem. Een extreem optimistisch zwanger stel, dat over drie maanden de eerste baby verwacht. Een actrice en een acteur met grootheidswaanzin. Een sleazy stel dat zo weggelopen lijkt uit Oh Oh Cherso. Een bloedfanatieke moeder en dochter in trainingspak. Victoria, wiens vriend plotseling niet mee mag doen. En Marius, een toevallige voorbijganger op slippers.

De presentator, gespeeld door Daniël Boissevain, verandert de dansvloer in een psychologisch slagveld. Volgens hem wil het publiek altijd meer. Meer drama, meer emotie en meer tranen. Door hem wordt iedereen tot het uiterste gedreven. Niet alleen omdat ze non-stop moeten dansen, maar vooral omdat er steeds nieuwe elementen aan de reality-show worden toegevoegd. “Zo was het spel niet, toen ik een contract tekende,” zegt Victoria ontredderd na de eerste toevoeging. Om even later machteloos te schreeuwen: “Ik ben toch godverdomme geen circusact?”

Gaandeweg de voorstelling ontstaat steeds meer strijd. Toch is daar in de tweede helft fysiek gezien nauwelijks meer iets van te merken. Het gaat de presentator steeds minder om de dans. Doordat de dans en het fysieke spel op de achtergrond verdwijnen, zakt het stuk een beetje in. Het echte leven is volgens de presentator steeds belangrijker.

Het publiek - wij als toeschouwers van de voorstelling - is live bij de reality-show aanwezig. Rondom de dansvloer zijn stoeltjes opgesteld, waardoor ongeveer twintig mensen aan de rand van de dansvloer zitten. Prachtig om te zien is dat de dansers zo veelzijdig zijn. Ze kunnen ook nog eens prima acteren en zingen. Halverwege de tribune speelt ook nog eens een geweldig bandje, waardoor het geheel wat wegheeft van een hippe musical. Dat is precies wat de makers van M-Lab willen; vernieuwing brengen in het theaterlandschap, dus ook in musicals.

Na bijna twee uur zien we Victoria ten einde raad. Ze wordt er steeds gekker van dat de reality-show steeds minder echt is. Daarom wil ze iets doen wat wél echt is. Zij is degene die uiteindelijk voor werkelijk drama zorgt.

CIRCUS is nog te zien tot 20 oktober in Amsterdam-Noord.
Kaartjes zijn te bestellen via de website van M-Lab.