Wegens succes heeft Dance Company Godinnen op 16 mei hun oriëntaalse dansshow Godinnen van vorig jaar herhaald. De dansgroep, onder leiding van artistiek leidster en danseres Mariska Assink, danste de voorstelling ditmaal in De Doelenzaal in Amsterdam. Godinnen is uitgebreid met een deel van de nieuwe Indiaas/moderne dansvoorstelling Devotie van Satish Dance Company. Voorafgaand aan de dansvoorstelling gaf Satishkoemar de workshop Inside Out. In Godinnen zijn nieuwe, door de Godinnen zelf ontwikkelde dansfusions te zien tussen oriëntaalse dans, mysterieuze Indiase tempeldans, ontroerende rouwdans en spectaculaire Chinese zwaarddans. De workshop bracht nieuwe inzichten en de dansvoorstelling is zo emotioneel, dat tranen vloeien.

Satishkoemar geeft dansworkshop Inside Out

Voorafgaand aan de oriëntaalse dansvoorstelling Godinnen geeft Satishkoemar (leider van Satish Dance Company) een workshop Inside Out, waarbij je leert te dansen vanuit je emotionele kern. Bharatanatyam is van oorsprong een tempeldans waarbij devotie centraal staat. Devotie betekent voor de één verlichting, voor de ander overgave. Satishkoemar heeft geëxperimenteerd om devotie tot uiting te laten komen, niet alleen in het dansen van een verhaal, maar ook via de danstechniek zelf. Als buikdanseres ben ik benieuwd wat de techniek hierachter is en hoe ik met meer diepgang kan dansen.

Mijn nieuwsgierigheid wordt geprikkeld als Satishkoemar uitlegt dat een beweging uit drie lagen bestaat. De eerste laag bestaat uit alleen de technische beweging. Hij illustreert dit door een arm beheerst en kalm opzij te bewegen. De tweede laag bestaat uit dezelfde beweging plus een emotie erbij. Weer beweegt Satishkoemar zijn arm, maar dit keer kijkt hij verliefd. Hij krijgt pretoogjes en zijn mondhoeken krullen iets omhoog. Ik voel kriebels in mijn buik van zijn overgebrachte verliefdheid. Bij de derde laag gaat het alleen om de emotie zonder beweging.  Satishkoemar doet het voor door alleen maar verliefd te kijken. Wauw, wat knap, ik voel zijn verliefdheid nu misschien nog wel meer.

Dansen met je hart

Daarna is het aan ons om een beweging met emotie te laten zien. Ik ga voor emotionele pijn. Ik sla mijn handen voor mijn gezicht, zak door mijn knieën en buig mijn hoofd naar de vloer. Dan bedenk ik me dat zo niemand de emotie in mijn gezicht kan zien. Dus haal ik mijn handen weg en kijk ik gepijnigd omhoog. De andere deelneemsters herkennen de trieste emotie.

Hoewel de workshop slechts een uur duurt, heeft Satishkoemar iets in mij geraakt. Nu snap ik de titel van de workshop Inside out ook. Ik bracht het diepste in mijn hart, de emotie, naar buiten en verbond deze emotielaag met een dansbeweging. Wat een interessant inzicht!

Vrouwen vragen hulp in Godinnen

Na de workshop begint Godinnen. De oriëntaalse dansvoorstelling is een gedanst verhaal over drie vrouwen die te rade gaan bij het Orakel. De één wil weten wat haar pad is. Ze zoekt in filosofieën, dogma’s en spirituele oefeningen. De ander rouwt om haar moeder en kan niet leven met de leegte. De derde zit verstrikt in een liefdesrelatie en heeft moeite deze los te laten. Het orakel geeft hen geen directe oplossingen, maar verwijst ze naar de Godinnen. Deze magische en mysterieuze wezens lossen de problemen niet op, maar helpen ze zorgzaam en liefdevol op weg. De Godinnen blijken ook menselijk eigenschappen te bezitten. Dat raakt het thema van de dansvoorstelling: De Godin in elke vrouw en de vrouw in elke Godin.

Oriëntaalse danseres is gekweld

De dans die me het meeste raakt is een solodans van Aisa Lafour. De rode kleur van haar lange zwierige jurk doet me denken aan de liefde. Om haar torso en arm zit een aantal keren in een dik touw gewikkeld. Ik stel me zo voor dat het touw symbool staat voor de verstikkende relatie. De muziek is krachtig en ondersteunt de gekwelde emotie uitstekend. Aisa trekt aan het touw, maar het blijft waar het is. Ze valt op haar knieën en gooit haar hoofd wanhopig naar beneden. Ze steekt haar polsen uit en slaat ze tegen elkaar. Ik zie liefdesverdriet en frustratie en krijg kippenvel, want ik herken het gevoel. Ook ik heb in een zware relatie gezeten. Drie tranen rollen over mijn wangen.

Uiteindelijk helpt Jadira, die later op het podium is gekomen als een watergodin, met het ontrafelen van het dikke sisaltouw van Aisa. Aisa wil daarna het touw toch terug en trekt eraan alsof haar leven ervan af hangt. Jadira trekt vriendelijk aan het andere eind en er ontstaan een touwtrekkerij. Aisa wint het touwtrekken en triomfantelijk draait ze vele keren om haar as en houdt het touw vast boven haar hoofd. Uiteindelijk gooit ze het touw hard in het water, op het podium uitgebeeld door een lange blauwe doek. Ik voel opluchting. Wat fijn om zo’n verstikkende relatie los te hebben gelaten!

Godinnen zit vol emotie

Iedere danseres laat verschillende emoties zien. In een andere dans is Aisa een meelevende Godin en kijkt van een afstandje toe hoe danseres Mena Leila vol rouw en pijn danst om het verlies van haar moeder. Aisa kijkt continu liefdevol naar Mena Leila en slaat haar armen geduldig om Mena als troost. Later hoor ik dat de verhalen echt zijn! Aisa heeft echt een verstikkende relatie gehad. Mena Leila is echt haar moeder verloren en Jadira zat echt teveel in haar hoofd.

Oriëntaalse dansbewegingen staan in dienst van de dans en emotie

Godinnen laat duidelijk zien dat oriëntaalse dans (ook wel bekend als buikdans) als een volwaardige podiumkunst gezien kan worden. De oriëntaalse dansbewegingen staan absoluut in dienst van het verhaal en de emotie. Als de drie vrouwen om advies vragen aan het orakel of het universum boven hen, dan maken ze een body roll beginnend vanuit het bekken, eindigend in het hoofd. De armen schieten met de beweging omhoog en het hoofd slaat naar achter. Het is net alsof de body roll de armen in de lucht laat schieten. Dit zijn bewegingen die ook in de buikdans veelvuldig voorkomen.

Leuk vind ik dat ik naast de oriëntaalse dansen ook een Chinese zwaarddans (gedanst door Mariska Assink) en Indiase dansen zie. Ook de samenwerking met Satish Dance Company vind ik geweldig. Ik hou van cross-overs met andere soorten dansen en hier voel ik me helemaal bediend. Daarnaast juich ik het toe dat de oriëntaalse dans als volwaardige podiumkunst steeds meer opkomt. Ik wil meer van dit!

Trailer Godinnen van De Godinnen