Op 21 november 2016 geeft Dommelgraaf en Cornelissen Entertainment een feestelijke première in het Zaantheater te Zaandam. De iconische musical A Chorus Line is na ruim 15 jaar weer te zien in Nederland. Spel, zang, dans, drama en humor zijn de ingrediënten van deze voorstelling, waarin geen traditioneel plot maar een concept de rode draad is. Het concept van een Broadway auditie waarin dansers strijden om een plek in de spotlights. Een situatie waarin de jonge cast zich erg kan vinden.

A Chorus Line volgt niet één of twee hoofdrolspelers zoals gebruikelijk, maar geeft het publiek een kijkje in het leven van zeventien dansers die auditie komen doen bij regisseur Zach, gespeeld door Edwin Jonker. Op het podium moet iedereen in het ensemble gelijk zijn. Geen wenkbrauw of pink mag de andere kant op staan. Zij allen ondersteunen de ster als een geheel. Maar achter de schermen is iedere danser een individu met een eigen verhaal en een eigen kijk op het (dans)leven. Wat in hun speelt is dan ook precies wat regisseur Zach wilt weten van de dansers. Zach is met name te horen als stem uit de zaal wat hem een mysterieus en onvoorspelbaar personage maakt. Helaas is Edwin Jonker niet altijd even goed te verstaan, waardoor ik soms het verhaal even niet kan volgen.

A Chorus Line zit vol met dans en humor

Al zingend en dansend vertellen de auditanten over hun leven. Deze karakters blijven de gehele show sterk overeind, ook tijdens de dansscènes. Die zijn overigens van hoge kwaliteit.

Leon de Graaf, in de rol van Mike, bijt het spits af met een fantastische tapsolo, waarin hij vertelt waarom hij is gaan dansen. Het is bewonderenswaardig hoe goed zijn zang is tijdens het tappen. Zijn hoge niveau in alle drie de musicaldisciplines belooft veel voor de toekomst.

Humor is ook zeker aanwezig in A Chorus Line. Met name Bobbie, gespeeld door Benjamin Boer, en Kristine, een rol vertolkt door Sabine van Tiel, krijgen de zaal opvallend vaak aan het lachen. Tijdens Bobbie's monoloog praat hij zonder worden door, terwijl een aantal andere auditanten hun gevoel zingend uiten. Zijn zwijgend spel, waarin zijn monoloog voort gaat, is zo vermakelijk dat ik niet eens hoor wat de anderen zingen en continue in de lach schiet.
Dan is er nog Kristine, een goede danseres, maar met een ‘probleempje’. In een duet met haar man Al, gespeeld door Gijs Stallingae, die een prachtige stem heeft, laat ze al haar valse tonen horen. De zaal reageert er schaterend op. Al en Kristine vormen een hilarisch contrast.

A Chorus Line in een nieuw jasje

A Chorus Line speelde voor het eerst in 1975 op off-Broadway. Het werd één van de langstlopende musicals. Dommelgraaf en Cornelissen Entertainment heeft geprobeerd deze seventies musical in een hedendaags jasje te steken, door een aantal verwijzingen te geven naar het heden. Bijvoorbeeld naar sterren als Beyoncé, Kim Kardashian en Justin Bieber. Omdat de gehele stijl van de musical de jaren zeventig uitstraalt, waren deze verwijzingen een beetje verwarrend. Het zorgde ervoor dat ik het verhaal even kwijt was en terug in het heden kwam. Het concept is vanuit zichzelf al actueel. We volgen tenslotte tegenwoordig dagelijks de auditanten in bijvoorbeeld The Voice en Idols.

De einddans is het moment waar zowel de personages als het publiek naar uitkijken. De dans waarin iedereen exact gelijk moet dansen en zingen op het bekende nummer One. Aanvankelijk was ik kritisch, want in dit soort dansen is er altijd wel een punt waar het niet gelijk gaat en iedere misstap is duidelijk zichtbaar. Maar de cast van A Chorus Line bewijst dat het toch echt mogelijk is als een eenheid te bewegen. Nog nooit in een musical zag ik iedereen zo gelijk bewegen. Het was een echt kippenvel moment.

A Chorus Line toert door het hele land. Kijk op de website voor de speeldata.