Gezien: 25 oktober 2017 in de Tilburgse Schouwburg 

De dansers van het Scapino Ballet brengen met New Adventures een spectaculaire, gevarieerde driedelige dansvoorstelling op de planken, waarmee zij op deze herfstachtige woensdagavond de Tilburgse Schouwburg veroveren. Als onderdeel van de Tilburgse oktober dansmaand, een maand vol bijzondere dansvoorstellingen, is New Adventures komisch maar avontuurlijk.

New Adventures bestaat uit drie korte choreografieën van drie verschillende makers. De dansvoorstelling werd afgetrapt met Love Gun van choreograaf Itamar Serussi. Een explosieve choreografie op techno muziek. De avond werd vervolgd met Prince van choreograaf Martin Harriague. Dit stuk is een moderne versie in sneltreinvaart van de balletklassieker The Sleeping Beauty. En als afsluiting van New Adventures: While we can, van choreograaf Felix Landerer in samenwerking met de dansers. Een veelzijdige avond met diverse werken van hedendaagse dansmakers. 

Love Gun 

Love Gun van Itamar Serussi heb ik ervaren als een technisch, speels en absurd werk. De dansers, twee vrouwen en één man, zijn allen gekleed in een donkerblauw doorschijnend gewaad. Strak en tegelijkertijd los en vloeiend, net zoals de bewegingsstijl bestaande uit hele technische passen en hedendaagse bewegingen. De bijzondere combinatie van deze bewegingsvocabulaire met techno- en elektronische muziek, maakt het werk positief verrassend en anders dan ik tot nu toe heb mogen ervaren. Mede dankzij de verschillende onverwachte en humoristische elementen in dit stuk (de dansers playbacken de bekende song ‘’Don’t you want me – The human League’’ en het publiek wordt verrast met een confetti explosie), heb ik me goed vermaakt. 

Prince 

Na een korte pauze wordt de avond hervat met Prince, een moderne versie van The Sleeping Beauty (Doornroosje). Dit werk van Martin Harriague vormde voor mij persoonlijk het top punt van de avond! Een geweldig en humoristisch stuk, uitgaande van het verhaal van de schone slaapster. Op de originele muziek van Tsjaikovski beleven de prins en prinses een verrassend, (seksueel) verwarrend en komisch liefdesavontuur. Dramatisch, theatraal, wervelend en met een knipoog. Een fantastisch dansstuk waar ik niet zonder glimlach naar kon kijken. Het is een hedendaags en zeer technisch werk met tal van verwijzingen naar het origineel. Neem bijvoorbeeld de kostuums. Kragen, hoofdstukken en opgepofte blousen. Maar daarbij ook een doorschijnende gaasstof, waar het lichaam van de dansers doorheen te zien was. Een leuk stuk voor jong en oud. 

While we can 

Als derde en laatste werk van New Adventures was While we can van choreograaf Felix Landerer een mooie afsluiting van deze bijzondere avond. Een stuk dat voor mij ging over de mens van de toekomst. Over leven in een wereld waar alles digitaal is en alles altijd maar snel moet. Een krachtig en energiek werk met vele verrassende elementen en een enorme snelheid. De choreografie had iets mechanisch en futuristisch, mede door de abstracte muziek en de strakke, glitter en metallic gekleurde kostuums. De bewegingsvocabulaire was wederom technisch sterk, waar het Scapino Ballet bekend om staat, met daarbij een soort fast forward gevoel. Prachtige duetten en waanzinnige groepsstukken maakten dit werk een fijne afsluiting van een ontzettend geslaagde avond. 

Benieuwd? In onderstaande video vind je een korte impressie van alle drie de choreografieën: