Double Bill: Tefer & The Dry Piece | XL Edition – Itamar Serussi & Keren Levi
Gezien: 8 juli 2016 – Stadsschouwburg Amsterdam, Julidans

Zes mannen in badpak en acht naakte vrouwen. Met deze lichamen onderzoeken choreografen Itamar Serussi met Tefer en Keren Levi met The Dry Piece | XL Edition het mannelijke en het vrouwelijke lichaam. Hoewel de dans in Tefer  van Serussi een speels en luchtig inkijkje op het man-zijn geeft, verbaast zijn visie nauwelijks. In The Dry Piece | XL Edition geeft Levi letterlijk een opzienbarende kijk op het vrouwenlichaam.

Tefer – Itamar Serussi

"Ting!" Een klinkende bel dooft langzaam uit en vormt de aanzet voor die ene man in een zwart badpak met uitgesneden rug die daar zo kwetsbaar staat te zijn. Zijn silhouet beweegt in soepele, vloeiende lijnen over het podium. Balancerend, dan weer bijna vallend met ledematen die gecontroleerd uit de bocht vliegen. De sfeer verandert zodra zijn vijf mannencollega’s het podium betreden. Speels dagen ze elkaar uit door elkaars bewegingen te kopiëren. Humor is nooit ver weg: de associatie met water wordt steeds groter wanneer de mannen als synchroonzwemmers met neusknijpers op in het water willen springen.

Serussi zet met Tefer een luchtige, speelse wereld neer. Zijn dansers zijn sierlijk en krachtig tegelijk, zonder dat die kracht de boventoon voert. Toch biedt zijn choreografie me geen nieuwe blik op het man-zijn. Van mannelijke dansers zijn we nu eenmaal gewend dat er zowel kracht als sierlijkheid in het lichaam verborgen ligt. Dit legt Serussi op prachtige wijze bloot, maar een nieuwe, onontdekte kant toont hij mij niet.

The Dry Piece | XL Edition – Keren Levi

Hoe anders is dit bij Keren Levi. Mijn aantekeningen beginnen met de woorden ‘billen’, ‘borsten’, ‘vrouwen’ en ‘benen’. Ze eindigen met woorden als ‘mandala’, ‘bloemen’, ‘sterren’ en ‘molens’. Hoe krijgt een choreografe haar publiek zover om de lichamen op het podium niet meer te erotiseren? En is dit wel mogelijk?

Levi werkt met een doorzichtig scherm waarachter de vrouwen te zien zijn. Een camera filmt hun bewegingen van bovenaf, en deze beelden zijn te zien op het scherm. Het geeft een bijzonder effect: de vrouwen schemeren door het scherm heen, en zijn tegelijk van bovenaf op film te zien. Het is alsof je door een kaleidoscoop kijkt: de figuren veranderen van cirkel naar vierkant, van bloemen naar sterren en van molens weer naar cirkels. Een duizelingwekkend effect.

Tegenhangers

Deze geometrische effecten doen de oorspronkelijke functie en aanblik van de ledematen vervagen. Billen veranderen in bloemblaadjes en benen in de punten van een ster. Maar, natuurlijk blijven het altijd lichamen. Je kunt de erotiek daarvan verbloemen, of doen alsof je het niet ziet, maar helemaal verdwijnen doet het nooit.

Wanneer de vrouwen zich uiteindelijk bevrijden van hun geometrische harnas en voor en achter het scherm langs kruipen, rollen en schokken onder aanzwellende, bijna nare tonen, hebben ze echter wel de traditionele (mannelijke, seksuele) blik op het vrouwelijk lichaam omgevormd. Door het lichaam in andere vormen te persen, dwingt ze haar publiek tot een nieuw perspectief.

The Dry Piece | XL Edition is een ode aan het vrouwenlichaam, juist door het traditionele vrouwbeeld van muze en seksueel wezen te doorbreken. Vrouwen zijn meer dan dat, lijkt Levi te willen zeggen. Tefer van Serussi is een luchtige en speelse tegenhanger, maar doet mij in zijn boodschap weinig verbazen.