Intens prikkelend samenspel Van Dycke en Vanneste
Gezien: 8 april 2017 op festival Tweetakt in Utrecht. It’s all about the Third Nipple is niet meer te zien; Collectief dOFts nieuwste voorstelling, Tweestrijd, speelt vanaf september in België - Speellijst
Intimiteit, communicatie, onzekerheid en de rol van sociale media worden onderzocht in de vlijmscherpe, absurde en speelse danstheatervoorstelling It’s all about the Third Nipple van Collectief dOFt / Kelly Vanneste. En dat allemaal naast, op en in een bad. Met een hoop extra tepels.
Tamelijk onbekend en wellicht wat gênant: een derde tepel. It’s all about the Third Nipple is een figuurlijk onderzoek naar een even onzeker-makend fenomeen, namelijk menselijk contact en communicatie. Hoe benader je een onbekende? Wat gebeurt er als je met iemand samen bent? Jonge talenten Piet Van Dycke en Kelly Vanneste (beide studerend aan de Fontys Hogeschool voor de Kunsten) laten op sublieme wijze hun strubbelingen zien.
Van zwart en afstandelijk naar warm en intiem
Piet Van Dycke en Kelly Vanneste zitten zo ver mogelijk van elkaar vandaan op een plateau achterop het podium. Hij: een zwart overhemd en broek, zwarte schoenen. Zij: een zwarte catsuit met open rug en zware, zwarte plateauschoenen. Geen geluid, alleen dat van hun al gauw stampende voeten, klappende handen is te horen. Subliem synchroon zijn hun bewegingen – alledaags, herhalend, komisch. Even een bloes rechttrekken, knijpen in je rechterbil. Langzaam wendden hun lichaam zich naar ons toe en zien we hun gezichten, die nog expressiever zijn dan hun al sprekende ruggen. En weg zijn ze, verdwenen achter het plateau. De belichting verandert, wordt warmer, als waterballonnetjes het podium op stuiteren. Gelach stijgt op uit de zaal: het zijn net heel veel extra tepeltjes.
Vernuftige soundscapes door Jonas Vermeulen
Dan gaat een mobiel af. De toeschouwers zuchten en kijken geïrriteerd om zich heen. Dan wordt het geluid van de rinkelende mobiel versterkt: het hoort bij de voorstelling. Gelach. De telefoon gaat op de voicemail: “This is the voicemail of the 1, 2, 3 third nipple. If I die before I wake up, remember to erase the tape.” Een van de teksten die Siri (de alleswetende personal assistant op de iPhone) de zaal in slingert. Atmosferische gitaarmuziek, excerpten uit willekeurige YouTube vlogs, Facebook geluiden en andere computerstemmen wisselen elkaar af. Al zappend door de informatiestroom veranderen de bewegingen mee met de muziek: klungelig, strak, teder, acrobatisch. Hun lichamen, nu alleen in huidskleurig ondergoed, zijn perfect op elkaar ingespeeld, als elkaars attribuut; hun lichamen vullen elkaar aan en versterken elkaar.
Ontroerend mooie duetten
Met een vissenkom gevuld met water voert Vanneste een intens mooie solo uit wat organisch uitgroeit tot duet. De extra-tepel-waterballonnen worden zorgvuldig in de vissenkom gedeponeerd, de gêne is weg, de afstand tussen beide dansers verdwenen. Acrobatisch en moeiteloos onderzoeken ze de vele permutaties die hun lichamen rijk zijn terwijl ze in, op en naast een (leeg) bad dansen. Vanneste wordt willoos, een slappe pop, terwijl Van Dycke haar om zich heen vouwt. Zijn wanhoop om haar inschikkelijkheid is tastbaar, bijna pijnlijk.
Een welverdiende staande ovatie sluit de danstheatervoorstelling It’s all about the Third Nipple af. Piet Van Dycke en Kelly Vanneste zijn dansers van zo’n hoog kaliber dat ik verwacht dat ze binnen afzienbare tijd in de grote zaal van de schouwburg te zien gaan zijn. Five thumbs up om het op z’n Facebooks te zeggen.