Iers gezelschap ‘Ragus’ voor tiende keer op rij in Nederland
Liefhebbers van Ierse muziek, zang en dans komen volledig aan hun trekken bij de authentieke Ierse show Ragus – the Show. Op 14 oktober jongstleden trok een enthousiaste groep mij, in het Scheldetheater te Terneuzen, mee in een bijna twee uur durend opzwepend spektakel. ‘Ragus’ liet mij een beeld zien van een traditioneel Ierland.
‘Ragus’ al tien jaar een feit in Nederland
In 1998 startte Fergal O Murchu met de show. Zijn liefde voor zijn land en haar muziek deelde hij eerst met zijn landgenoten. Zijn show werd in Ierland een groot succes. Het optreden in het historische Olympia theater in Dublin in 2001 zorgde voor een keerpunt. Het gezelschap besloot internationaal te gaan. Niet alleen Nederland, Frankrijk, België, Polen en Griekenland raakten in de ban van de traditionele Ierse muziek en het razendsnelle voetenwerk van de gepassioneerde dansers en danseressen. Ook Japan, China, Zuid-Afrika en de Verenigde Staten konden deze authentieke Ierse show waarderen. Dit blijkt wel uit de lange lijst met speeldata. Voordat ‘Ragus’ op 3 oktober 2015 naar Nederland kwam, had de groep in de maand september twaalf optredens in Japan gegeven.
‘Ragus’ is de Keltische naam voor ‘Verlangen en passie’. Het verlangen naar Ierland en de passie voor de muziek, zang en dans weet de groep goed aan het publiek over te brengen. Ik was getuige van staande ovaties en uitbundig applaus van het publiek als reactie op de gepassioneerde voorstelling. Nog nooit had ik een volledige Ierse show meegemaakt. Een show met zang, dans en muziek. Op festivals maakte ik wel kennis met Ierse dans, maar dan stond de dans op zich. Door het zien van de totale show in Terneuzen en de gedrevenheid van de groep, wil ik meer over de Ierse danscultuur te weten komen.
Ierse showdance
Aan de negen elegante danseressen is te zien dat zij al jaren ervaring hebben met de Ierse danstechnieken. Vooral de leaddanseres valt mij op. Niet alleen door haar blonde, lange krullen, maar ook door haar afwerking van haar dans. Ze geeft net een extra accent bij een sprong of draai waardoor mijn aandacht meer naar haar toegaat dan naar de andere danseressen. De dames dansen op zowel harde tapschoenen als zachte schoenen. De harde tapschoenen produceren een salvo van geluid. De beenbewegingen zijn gelijk en snel. De hoge sprongen en de strakke armbewegingen maken het geheel af.
De show begint met een dans op ‘ghillies’, de zachte schoenen. Doordat de ‘ghillies’ op balletschoenen lijken, lijkt de dans enigszins op ballet. De dames dansen hoog op de tenen en de armbewegingen zijn zachter en sierlijker. Na de dans op de ‘ghillies’ volgt een dans op harde schoenen. Om het geluid van de tapschoenen van de danseressen te versterken, komen er dansers erbij. Het Ierse gezelschap heeft drie dansers. Duidelijk is dat deze heren een uitstekende conditie hebben.
Het tweede deel van de show start met een solo van de leaddanser. Vooruit en achteruit dansend op de traptreden. Minutenlang houdt hij dit vol met een ongekende snelheid. Het publiek moedigt hem aan door luid te applaudisseren. Na de solo wordt de danser bijgestaan door zijn twee danscollega’s. Gedrieën laten zij een aaneenschakeling van dansritmes zien. Het voetenwerk is haast niet bij te houden. Hoe beweeglijk de voeten zijn, hoe stil het bovenlichaam en de armen worden gehouden. Voor de heren is het een uitdaging om het bovenlichaam zo strak mogelijk te houden zonder dat het stijf overkomt. Van stijfheid was geen sprake. Alles kwam los en soepel op mij over.
Het tweede deel van de dansvoorstelling vond ik gevarieerder dan het eerste deel. Het publiek werd, na de pauze, meer bij de show betrokken waardoor er meer interactie was. Leuk vond ik de dans van de ‘sean-nós – danseres’ waar zij met een bezem danst. Volgens de Ierse traditie is een ‘sean-nós – danseres’ een soliste. Maar zij werd bijgestaan door twee dansers. De dans met de bezem zorgde voor meer afwisseling. Er wordt meer met het bovenlichaam bewogen en bij deze dans gaat het voornamelijk om de snelheid van de tappassen samen met het dansen met de bezem. Wat mij betreft mogen er meer ‘sean-nós – dansen’ in de show opgenomen worden.
Typische Ierse kleding
De Ierse kleding passen perfect bij de dansvoorstelling. Gedurende de hele show zag ik kleurrijke en glimmende jurken over het podium dansen. De eenheid van de dansgroep wordt door de uniforme kleding en dito haardracht geaccentueerd. De heren dragen overwegend zwart, al dan niet met een kleurrijk accent zoals een rode stropdas. De belichting was ook afgestemd op de kleding. Daardoor kreeg de show een mooiere uitstraling. Verdere decors waren overbodig.
Traditionele muziek
De band bestaat uit vijf muzikanten: een gitarist, een keyboardspeler, een accordeonist, een violist en een Ierse doedelzakspeler. Samen brengen zij instrumentale nummers, zoals jigs en reels. Wanneer de zangeres haar melancholieke ballades zingt, begeleidt de band haar. De zangeres zingt vol emotie over Ierland. Haar stem is krachtig en zuiver. De solo’s van de muzikanten spraken mij erg aan. Vooral die van de doedelzakspeler. De hoge tonen van het instrument versterkten mijn gevoel en beeld van Ierland.
Ritmisch en snel
Wat mij het meeste bijgebleven is van Ragus - the Show is de snelheid van de voeten en het ritmische geluid van de tapschoenen. De grootte van de groep is bescheiden, maar zij weet een krachtige performance neer te zetten. Het enthousiasme van de groep en de liefde voor Ierland wist Ragus aan mij over te brengen. De show heeft mij nieuwsgierigheid naar Ierland en haar tradities gewekt.
Het gezelschap geeft in de maand oktober 2015 twaalf shows in Nederland en twee in België. Ik heb de tiende show in Terneuzen gezien. Voordat de groep op 22 oktober 2014 de tour in Dublin afsluit, is Ragus – the Show nog te zien tot en met 18 oktober in de plaatsen Enschede, Vilvoorde (B), Hoorn en Veghel.