Home » Review
Samadhi Dance Company Hanuman

Hanuman van Samadhi Dance Company magisch

Amanda Simons

“Magisch”, werd dansvoorstelling Hanuman van Samadhi Dance Company door diverse getuigen genoemd tijdens de première op 6 februari in De Meervaart. Na het winnen van de Nationale Danspublieksprijs in 2011 vliegt Samadhi Dance Company van het ene succes naar het andere. De bijzondere mix van traditionele Oosterse dansstijlen en moderne Westerse dansstijlen die dit gezelschap brengt, blijft fascineren. Het publiek kon dan ook niet genoeg krijgen van Hanuman, dat eerder werd vertoond op het India Dance Festival in Den Haag; meer dan 15.000 hits op YouTube in minder dan een maand tijd bewijzen de populariteit. Vanaf nu kunnen we genieten van de verlengde versie van Hanuman

Hanuman, soldaat van het apenleger

In Hanuman neemt Samadhi Dance Company ons mee op reis naar het mystieke India van eeuwen geleden. We maken kennis met Rama, de oudste zoon en opvolger van de koning. Als beproeving op het koningschap wordt hij 14 jaar lang in ballingschap het bos ingestuurd, vergezeld door zijn broer Lakshman en zijn geliefde Sita. Ravana, de demonenkoning, weet met een list Sita te ontvoeren naar zijn koninkrijk. Rama en Lakshman vragen hulp aan de sterkste soldaat van het apenleger, Hanuman. 

Het verhaal van Hanuman, afkomstig uit de Indiase literatuur, werd geschreven door Valmiki. Het kent vele dieptes en betekenissen. Zo staat Rama voor het bewustzijn dat op aarde komt in de vorm van een mens. Als hij het onderbewustzijn (het bos) ingaat, verliest hij zijn ziel (Sita) aan zijn ego (Ravana). Via het lichaam (Hanuman) weet hij zijn ziel terug te vinden en zijn ego te bedwingen. 

De magie van Samadhi Dance Company

Alle onderdelen van theater vallen als puzzelstukjes perfect passend in elkaar in Hanuman. De technische kwaliteit van de dansers is ongekend hoog. Zo zien we in de moderne dans lenigheid, lichaamscontrole, zowel vloeiende als scherpe bewegingen en balans. Deze worden aangevuld met Oosterse bewegingen zoals handgebaren en isolaties. Duidelijk is dat we te maken hebben met professionals, met allemaal hun eigen stijl. 

Choreografe Vraja Sundari Keilman legt tijdens het creatieve proces de nadruk op "het vergroten van intenties en emoties en het kunnen projecteren en uitsturen van een bepaalde energie als performer, iets wat grotendeels de bewegingskwaliteit als ook de ervaring van de toeschouwer versterkt." De kracht en energie waar Sundari over spreekt komen zeker over. Ik word meegezogen in de frustratie, het verdriet en het geluk van de personages, dat de gezichten van de dansers te lezen is. 

Het licht, de muziek, de kostuums en het decor dragen bij aan de magische belevenis. Zo is de achterste baan van het toneel verhoogd, waardoor we tegelijkertijd op twee verschillende plaatsen kunnen meekijken. Door middel van spots gaan personages in rook op of verschijnen juist uit de duisternis. De kleding is felgekleurd en overwegend wijd met grote rokken en pofbroeken. Meestal stoort mij dit soort kostuums omdat de lichamen van de dansers hierdoor moeilijker te zien zijn. Bij Hanuman is dit niet het geval. De kleding is onderdeel van de dans en beweegt mee als een extra lichaamsdeel.

Rasarani Keilman en Jeffrey Stuut verbazingwekkend

In de pauze wordt er vol bewondering gepraat over het optreden van Rasarani Keilman in de rol van Mandhodari. Met haar bijna buitenaardse manier van bewegen weet ze de hele zaal te betoveren. Haar expressie spreekt boekdelen en zowel op spitzen als op blote voeten maakt ze de meest fascinerende bewegingen. Zo springt ze van een verhoging af en komt neer als een marionet waarvan de touwtjes net zijn afgeknipt. Ook doen haar bewegingen me denken aan een spin in haar web, klaar om het volgende prooi te veroveren.

Ook danser Jeffrey Stuut laat het publiek vol verbijstering achter door zijn vertolking van de apensoldaat Hanuman. Met zijn enorme controle balanceert hij als een standbeeld zo sterk in het midden van het toneel op één been. Daarnaast verplaatst hij zich als een echte aap op handen en voeten van de ene naar de andere plaats.

Vraja Sundari Keilman, moeder van Samadhi Dance Company

Choreografe Vraja Sundari Keilman is zelf ook te bewonderen in Hanuman als Bhumi, moeder Aarde. Ze is beschermend naar de andere personages en vertegenwoordiger van het goede. Een mooie brug naar de realiteit, aangezien Sundari de moeder van het dansgezelschap is. Na de voorstelling is de trots dan ook van haar gezicht af te lezen en straalt ze een en al positiviteit uit. 

Ik vroeg Sundari waarom ze ervoor had gekozen zelf mee te dansen in Hanuman. Ze vertelde mij dat ze in haar eentje begon met het creëren en presenteren van eigen werk. “Uit nieuwsgierigheid en met de motivatie meer te willen leren voegde ik er enkele dansers aan toe. De naam Samadhi voelde gelijk juist. Mocht de Company op een dag alleen maar uit mij bestaan, heet het nog steeds Samadhi Dance Company …" 

Positieve gedachtes winnen in Hanuman

Een van de quotes die centraal stond tijdens het maken van Hanuman is: "Darkness is the absence of light, but light is not the absence of darkness." Sundari legt uit dat licht, ofwel positieve gedachtes en een positief bewustzijn, altijd zullen winnen van donkere en negatieve gemoedstoestanden. In de laatste dans van de voorstelling zien we een duet tussen Rama (Diego Oliveira) en Sita (Loura Sita van Krimpen) nadat ze weer herenigd zijn. Om elkaar heen dansend en voorzichtig aanrakend doen ze me denken aan jonge geliefden die net hun prille geluk hebben gevonden. Deze dans bezegelt de essentie van de bovenstaande quote: ondanks alle tegenslagen door het negatieve (Ravana) weten Rama en Sita elkaar terug te vinden. De dansers stralen zo'n positiviteit en geluk uit dat we als toeschouwers glimlachend de zaal verlaten.

Klik hier voor de speellijst van Hanuman