Home » Review
©  Joerg Metzner, De Dansers, Roses

De Dansers zetten een sterk staaltje emotie neer met Roses

Annabel van Baren

Op 17 april was Theater de Krakeling in Amsterdam het toneel voor de reprise van Roses. Eerder te zien op het SPRING Festival in Utrecht en bekroond met de IKARUS Award for Children’s Theatre 2013 (DE), laat Roses door De Dansers de verbeeldingskracht van dans zien. Zeven dansers / muzikanten onderzoeken thema’s als saamhorigheid, oorlog en onderdrukking. Nooit sentimenteel, maar een sterk staaltje ‘tough love’.

Roses heeft kracht, souplesse en eenvoud

Veel hebben De Dansers niet nodig: zeven stevige tafels, live gitaar en keyboard, een paar microfoons. De coulissen ontbreken, de kostuums alledaags. Roses opent met danser Melanie Wirzs onderzoek naar alle mogelijke permutaties van bewegingen met een tafel: er op, er onder, er aan vastplakken en meegesleurd worden. Acrobatische souplesse gepaard met een enorme kracht en uithoudingsvermogen.

Al snel voegen de andere zes dansers zich toe. Als klittenband plakken ze aan elkaar, buitelen over elkaar heen. Een computerspelsoundtrack is de muzikale omlijsting voor een reeks acrobatische, energieke, en riskante ontmoetingen tussen de dansers. Geboeid en ademloos volg ik hun tomeloze energie.

De Dansers hebben toegankelijke bewegingstaal

Noëmi Wagner en Melanie Wirz dansten eerder bij de wijlen Canadees-Nederlandse choreograaf André Gingras. Zijn kenmerkende danstaal die alledaagse bewegingen samenbrengt met technieken als free running en parkour, zijn alom vertegenwoordigd bij De Dansers.

Met intense snelheid rennen de dansers op elkaar af in tweetallen, ontmoeten elkaar zwevend in de lucht, klappen samen als innige pretzels en ploffen neer op de grond. Keer op keer herhalen de bewegingen zich als een perfect gesynchroniseerd uurwerk. Plezier, humor, speelsheid: als een groep jonge honden putten ze zich uit. Nooit staat hun virtuositeit centraal, al zijn ze stuk voor stuk technisch sterk.

Postmoderne elementen zoals gedecentraliseerde bewegingfrasen waarbij de beweging vanuit een hand ontstaat in plaats vanuit de romp, geven Roses een toegankelijk karakter. Geen ingewikkelde poespas maar recht voor z’n raap danstheater. Of eigenlijk: dansconcerten.

Voor De Dansers is dans een bron van het leven

Uitgangspunt voor De Dansers is dat het leven bij beweging begint: dat het aan de danser is om zich openhartig op te stellen en zo de toeschouwer deel te maken van haar energie. Die diepe lichamelijke ervaring roept Roses ook op.

Na de frivole en speelse eerste helft van de dansvoorstelling verandert het licht. De sfeer wordt grimmig, agressief. Geluiden van luchtalarm, bommen. Oorlog. Twee dansers laten herhaaldelijk met volle kracht twee tafels tegen elkaar aan knallen. Andere dansers springen er doorheen, ternauwernood ontsnappend aan een houtgreep. Het doet denken aan een guillotine, aan een monster met klemmende kaken. De speelsheid is weg en heeft plaatsgemaakt voor vechten, vluchten, voor overleven.

De Dansers werken samen met Duitsland en Oostenrijk

Inspiratiebron voor Roses is het verhaal van een groep jonge mensen die tijdens de Tweede Wereldoorlog pamfletten uitbrachten, waarin ze het Duitse volk opriepen zich tegen het Hitlerregime te verzetten. Deze mensen van de “Weisse Rose” (Witte Roos) waren een hechte vriendengroep, verbonden door hun idealen, waarvoor zij uiteindelijk in 1943 werden geëxecuteerd. De Dansers werken voor deze voorstelling dan ook samen met Theater Strahl uit Berlijn en Szene Bunte Wähne uit Oostenrijk.

Choreograaf Wies Merkx en dramaturg Ursula Jenni zijn geslaagd in het creëren van een boeiende, toegankelijke voorstelling met diepgang. De saamhorigheid van de leden van de “Weisse Rose” wordt duidelijk weerspiegeld in de dansers. Ze communiceren voortdurend met elkaar en met het publiek. Zonder woorden weliswaar, al neemt danser Josephine van Rheenen af en toe de microfoon en zingt ze zachtjes: “It’s alright”.

Roses door De Dansers is meer dan ‘alright’: het is een vijfsterren dansvoorstelling!

Roses is op 3, 4, en 5 mei te zien in Utrecht (diverse locaties), en op 12 mei te zien in de Rotterdamse Schouwburg. Ga naar de website van De Dansers voor de speellijst van Roses.

Trailer Roses door De Dansers