Het is december dus weer tijd voor het kerstballet. De bekende deuntjes van de Pjotr Iljitsj Tsjaikovski’s compositie zijn al ver voor het ballet begint uit de orkestbak te horen. Het is bijna tijd voor de première van Notenkraker en de Muizenkoning. Een ballet waar de dansers hun eigen draai aan de rollen geven.

Langzaam opbouwende eerste akte

In de eerste akte ligt de nadruk voornamelijk op het verhaal. De eerste tien minuten maakt Clara zich klaar voor het feest en daarna komen de schaatsende kinderen op het ijs. Het schept een duidelijke wintersfeer en het neemt mij mee in het verhaal. Alle personage worden voorgesteld en zelfs voor degene die het verhaal niet kennen is het ballet goed te volgen. Hier door staat het dansen op een wat lager pitje. Pas in de grote, haast balzaalachtige woonkamer wordt er voor het eerste gedanst. En als Clara in haar droom de woonkamer inloopt en het kleine meisje verandert in de solist, komt het dansen pas echt op gang. Het hoogtepunt in de eerste akte is de dans van de sneeuwvlokken. Het is het enige ballet blanc gedeelte, waar alle danseressen witte tutu´s dragen, in het hele ballet.

Hoogtepunt van de avond

De tweede akte weet meer te boeien dan de eerste. Het hoogtepunt van de avond is de pas de deux van Clara en de Prins, die moeiteloos wordt uitgevoerd door het solistenkoppel. Maia Makhateli lijkt oneindig te kunnen draaien en Arthur Shesterikov zorgt ervoor dat elke lift perfect uitgevoerd wordt.

Casey Herd is verrassend

Shesterikov is een charmante prins en weet mij te betoveren en Makhateli heeft een perfecte techniek en mooie lijnen. Maar degene die er het meeste uitspringt deze avond is Casey Herd als Drosselmeijer. Drosselmeijer is een excentriek personage en veel dansers hebben al gauw de neiging om dit te overdrijven, waardoor het allemaal net iets te humoristisch overkomt. Herd weet er een eigen draai aan te geven en weet met zijn gezichtsuitdrukking en eigen manier van lopen een diepgang aan het personage te geven. Ook Roman Artyushkin overtuigt als de Muizenkoning. Met een krom armpje en een haast overdreven vrouwelijke houding zorgt hij ervoor dat ik niets anders dan geboeid ben als hij op het podium verschijnt.

Technisch vernieuwend

Het decor van Notenkraker en de Muizenkoning wisselt voortdurend. In eerste instantie bevind je je in de slaapkamer van Clara die zich klaarmaakt voor het sinterklaasfeest, waarna je overschakelt naar de bevroren grachten met sneeuw en daarna naar de balzaalachtige woonkamer. Soms gebeurt die wissel op een hele indrukwekkende manier, waar de decor stukken schuin omhoog verdwijnen. Dat dit technisch gezien veel werk levert, is op de première avond te zien. De heer Drosselmeijer ‘tovert’ de deuren opzij, maar deze deuren zijn niet te zien. Na een kleine onderbreking begint de scène opnieuw met deze keer wel de openslaande deuren.

Notenkraker en de Muizenkoning weet mij elke keer weer te betoveren. Door de eigen draai die de dansers aan hun rollen geven, zal elke avond net iets anders zijn en dat zorgt ervoor dat het ballet de bezoeker blijft verrassen.

Ga voor de speellijst van Notenkraker en de Muizenkoning naar de website van Nationale Opera en Ballet.