Choreograaf David Middendorp brengt met zijn Stichting Another Kind of Blue dans en technologie op bijzondere manier samen tot één creatief geheel. Zijn eerste avondvullende dansvoorstelling Blue Technology brengt enerzijds de creatieve mogelijkheden en anderzijds de ethische discussies van technologie naar voren. Technieken met drones, animatie en projectie passeren de revue.

Middendorp is bekend geworden door zijn deelname aan America´s Got Talent met zijn choreografie Blue Journey. Blue Journey keert in Blue Technologoy terug als één van de vier opzichzelfstaande choreografieën waarin telkens een andere vorm van technologie centraal staat, zowel op creatief als thematisch vlak. De première van Blue Technology vond 18 september plaats in het Zuiderstrandtheater Den Haag.

Dans tussen mens en drone in Newton’s Duet

In de inleiding voorafgaand aan de dansvoorstelling vertelt choreograaf Middendorp dat het tot het laatste moment de vraag is geweest of de eerste choreografie, Newton’s Duet, de première zou halen. Nog dezelfde dag hebben de drones technische mankementen gehad. Maar het maken van fouten is volgens Middendorp ook de menselijke kant van technologie. Dus kiest hij er toch voor de choreografie te laten zien. En wat ben ik blij dat hij deze keuze heeft gemaakt. De keuze om naast twee dansers ook twee drones mee te laten bewegen maakt Newton’s Duet tot mijn favoriet. Newton’s Duet geeft me het gevoel dat ik me in een andere, buitenaardse wereld bevind, waarin de drones de buitenaardse wezens zijn. Lange tijd wordt het podium enkel verlicht door de lichtjes in de drones. Dit draagt bij aan een mysterieuze sfeer. Dansers Davide Cocchiara en Christopher Havner lijken gefascineerd door de aanwezigheid van de lichtgevende objecten die hen aantrekken en afstoten. De lichamen en lichtjes vormen samen een prachtig lijnenspel dat afwisselend synchroon en contrasterend voortbeweegt.

Middendorps doorbraak: Blue Journey

Blue Journey werd dankzij America’s Got Talent Middendorps visitekaartje en veroverde de hele wereld. Blue Technology toont Blue Journey, in 2008 gemaakt voor Introdans, in een aangepaste versie. Het vertelt het meeslepende verhaal van een meisje dat door haar blauwe schaduw anders is dan anderen. Hoe kan je erbij horen als je fundamenteel anders bent? En wil je er wel bij horen? Zijn we niet allemaal anders op een bepaalde manier? Deze vragen roept Blue Journey op, waarbij de zoektocht naar een eigen identiteit centraal staat. Met behulp van animatie en projectie nemen deze gedachten een visuele vorm aan. Schaduwen krijgen een eigen leven, worden weggeduwd door de realiteit of duwen juist de realiteit weg. Danseres Johanna Nielandt neemt me mee in haar innerlijke strijd en de strijd met de blauwe schaduw. Haar gezicht spreekt de twijfel uit, ondersteund door haar lichaam via moderne danstechniek. De andere dansers, met bijbehorende zwarte schaduwen, vormen de keiharde maatschappij. Animatie en dansers vormen één geheel dat elkaar nodig heeft om de illusie in stand te houden.

Tongue Choreography in Face Machine

In Face Machine maakt Middendorp gebruik van het welbekende fenomeen de ´selfie´, die tegenwoordig deel uitmaakt van ons dagelijks leven. Ons gezicht staat symbool voor onze persoonlijkheid die we overal op social media laten zien. Daarom heeft Middendorp in Face Machine een choreografie gemaakt, speciaal voor het gezicht, ook wel Tongue Choreography genoemd. Het toneel bestaat uit twee grote projectievlakken, de vloer en de achterwand, waarop live filmbeelden worden geprojecteerd. Het gezicht, dat live de Tongue Choreography uitvoert, wordt immens groot op de doeken geprojecteerd. Hierdoor wordt de illusie gewekt dat de andere dansers over het bewegende gezicht heen dansen, rollen en lopen. Dit geeft een humoristisch effect. Er schiet dan ook een lachgolf door de zaal als het grote gezicht het lichaam van de liggende danser als een lolly aflikt. De muziek bestaat soms uit  ietwat onsmakelijke geluiden, gemaakt door de mond. Helaas lopen de geluiden en de bewegingen van het gezicht niet helemaal synchroon waardoor het realistische effect een beetje verdwijnt.

Liggende doch vliegende dansers in Flyland 2

Flyland 2 heeft hetzelfde decor als Face Machine. Dit keer bestaan de projecties uit een mix van animatie, schaduwen en live filmbeelden. Verticaal wordt horizontaal en liggen wordt vliegen. Tijdens het verbreken van de relatie worden de dansers Violet Broersma en Antonino Milazzo omringd door wolken van herinneringen. Al vallend door de wolken weten ze controle te krijgen over tijd en ruimte. Ze vliegen door verschillende werelden van fantasie en realiteit. Veel van deze werelden zijn gefilmd door Middendorps zelfgebouwde drones, gecombineerd met animaties. Er zijn verschillende vlakken van projecties en verschillende perspectieven waarop de dansers worden gezien en geprojecteerd. Hierdoor weet ik moeilijk mijn aandacht te verdelen. Ik wil alles zien en alles meemaken, maar dat lukt niet. Een andere toeschouwer meent dat “dit een nieuwe manier van dansvoorstellingen is waar we als toeschouwer nog niet aan gewend zijn. Als we hier vaker mee in aanraking komen, zullen we leren op welke manier ernaar te kijken.”

Another Kind of Blue veelbelovend voor de toekomst van dans

Ondanks de niet altijd vlekkeloze technologie heb ik diep respect voor de manier waarop David Middendorp techniek gebruikt heeft in de dansvoorstelling. Op creatieve en ingenieuze wijze weet hij een eenheid te maken, zodat het onlosmakelijk aan elkaar is verbonden. Zoals hij voorafgaand aan de voorstelling heeft laten weten, is dit het begin van een grotere rol voor technologie in de danswereld. Blue Technology belooft veel goeds voor de toekomst van Another Kind of Blue. Ik ben benieuwd waar Middendorp volgende keer mee zal komen.

De tournee van Blue Technology trekt  langs 39 theaters door heel Nederland. Bekijk hier de speellijst van Blue Techology.