Begeef je in de wildernis met ‘Jungleboek’
Jungleboek - Jungle by Night, ISH en Gikkels
Gezien op: 22 december 2016 in de Stadsschouwburg Utrecht. Te zien: t/m 30 december 2016
Voor wie zich in de jungle wil wanen, bezoek de multidisciplinaire dansvoorstelling Jungleboek van regisseurs Ria Marks en Titus Muizelaar en choreograaf Marco Gerris. Tien dansers van ISH Dance Collective, de 9-koppige band Jungle By Night, de animaties van Catherine Henegan en rapper Gikkels vertellen hun versie van het verhaal over het weesjongetje ‘Mowgli’. ISH verrijkt de avondvullende dansvoorstelling met breakdance, allerlei hiphop-vormen, moderne dans en acrobatiek.
Gerris laat wolven breakdancen
Vier ‘wolven’ dartelen het podium op. Nou ja, podium, eerder een oerwoud. Aan weerszijden van het toneel vormen verschillende plateaus een reuzentrap. Daaromheen hangen planten. Boomstammen, lianen en bladeren ruisen in de wind op het projectiescherm op de achtergrond. Het pluche van de grijze pofbroeken en -mouwen van de vierpotigen glinsteren als vacht in de schemer van de wildernis. Ook de afrobeats van Jungle by Night versterken het oerwoudgevoel. Dat de band een naam draagt die overeenkomt met de voorstellingsnaam, berust overigens op toeval.
Als een van de ‘wolven’ op zijn rug tolt totdat hij op zijn handen eindigt, realiseer ik me dat naar breakdancers kijk en niet naar dieren. Veel tijd om dat te beseffen heb ik niet, want prompt springt ‘tijger Shere Khan’ (Dietrich Pott) vlak voor mijn neus op het balkon in de zaal. De danser brult, geeft een knauw met zijn klauw, springt van de verhoging en snelt richting de ‘wolven’.
Jungleboek kronkelt met gesis
Halverwege de dansvoorstelling stapt Sarada Sarita Keilman in slangenprintcatsuit het podium op. De moderne danseres is de kop van ‘slang Kaa’. Achter haar kruipen drie dansers, die samen de rest van het reptiel vormen. Laag over de grond glijden de dansers op hun knieën voort met hun armen trots boven hun hoofd. Hun handen trillen als de tong van een slang op het gesis in de muziek. Als de de vier elkaars voeten vastpakken, kronkelen ze als één slang verder.
Dan laat Keilman de andere drie dansers voor wat ze zijn, schuift richting ‘panter Bagheera’ (Gil The Grid) en maakt een handstand-koprol over het roofdier. ‘Slang Kaa’ maakt kennis één van de opvoeders van Mowgli. Een lach ontschiet mij als ik zie hoe de slangenkop ineens een eigen leven begint te leiden. En hoe de andere drie dansers als overbodig lichaam beteuterd achterblijven.
ISH verbindt straatdans
In een documentaire op NTR vertelt de choreograaf dat ISH vanalles doet. Gerris wil geen keuzes maken, alleen op het gebied van kwaliteit en artisticiteit. Zo komen hiphop, breakdance, afro, krumping, popping, locking, moderne dans, acrobatiek en zelfs tapdans voorbij. ISH brengt straatdans vanaf 2000 naar de grote podia om daar de verbinding aan te gaan met de gevestigde kunstvormen. Zo werkte Gerris eerder samen met het Nationale Ballet en Nederlandse kunstenaar Dadara of Silbersee.
Leuk is hoe elke diersoort zijn eigen bewegingsrepertoire heeft. Zo kronkelt de slang zich in allerlei bochten, stoeit de wolf met breakdance en geeft de tijger regelmatig een knauw. Tijdens Jungleboek waan je je echt in het oerwoud! Met deze dansvoorstelling wil de artistieke leiding van Stadsschouwburg Utrecht een nieuwe basis leggen voor een nieuwe kersttraditie. Twee jaar eerder stopte het theater met kerstcircus Cascade na 26 edities. Jungleboek belooft in ieder geval veel goeds voor een nieuwe kersttraditie!
