Gezien op 6 februari – Atrium, Den Haag (Holland Dance Festival).

Een betoverend en romantisch dansconcert. Dat is moderne dansvoorstelling Pas de deux van Scapino Ballet Rotterdam. In Pas de deux komen volgens het programmaboekje van Nederlands dansbiënnale ‘kristalhelder pianospel van Michiel Borstlap en oogstrelende choreografieën van Ed Wubbe samen’. De muziek en de choreografie versterken elkaar op meerdere vlakken.

Prominent in het beeld staat een zwarte vleugel links op het podium. Als pianist Michiel Borstlap begint te spelen, voel ik vlinders in mijn buik. De romantische melodieën betoveren me. Één van de bekendste pianisten van Nederland kijkt schuin naar de piano en sluit af en toe zijn ogen. Hij raakt ‘verwonderd’ van zijn eigen spel, zoals Borstlap zelf zegt in het filmpje The making of Pas de deux (zie hieronder).

Op-en-top romantiek in Pas de deux 

Genietend van de pianoklanken, vallen pas later enkele dansers me op. Ze staan op de trappen en in hoeken van het Atrium. Heel langzaam lopen de dansers richting het witte podium. Na één pianonummer staan de dansers in een kluitje, waarbij ieder een andere kant opkijkt. Door het gedimde licht zijn de dansers net schimmen. Dit versterkt het betoverende pianospel van Borstlap.

Ook een gedanst duet versterkt de romantische pianomuziek. Danser Ruben Garcia Arabit en danseres Jozefien Debaillie kijken elkaar aan. Garcia Arabit beweegt zijn mond richting die van Debaillie. De lippen raken elkaar niet, omdat Debaillie haar lichaam van hem af buigt. Debaillie krijgt weke knieën en kan zelf niet meer rechtop staan. Om niet te vallen, trekt Garcia Arabit liefdevol aan haar knie totdat ze weer rechtop staat. De tederheid doet mij smelten.

Openbaring door artistieke samenwerking

In de enscenering versterken de piano- en de danswereld elkaar eveneens. Zo dragen alle dansers een rokkostuum, net als pianisten bij formaliteiten. Hoewel pianisten de zwarte versie dragen, zijn de rokkostuums van de dansers wit. Borstlap daarentegen draagt een net zwart pak zonder de panden op de achterkant van zijn jas. Verder is het zwart van zijn vleugel terug te zien in de zwartgestifte lippen en zwartgelakte nagels van de dansers. Zo is er contact tussen zwart en wit, tussen het pianospel en de dansers.

Overigens werkten Wubbe en Borstlap in 2014 al samen met het dansvoorstelling TWOOLS 16. Dit was een ‘openbaring’ voor Borstlap, zoals hij zegt in een interview op de site van Scapino Ballet Rotterdam. De pianist heeft “het gevoel dat deze openbaring nog steeds niet is afgelopen.” Voor Wubbe is de piano een instrument “waar zoveel inzit. Zoveel kleuren, gevoelens en emoties,” zo zegt de choreograaf in hetzelfde interview. Wubbe vindt zichzelf een romanticus en Borstlaps muziek is romantischer geworden. Romantiek op-en-top dus in Pas de deux!

Pas de deux van Scapino Ballet Rotterdam speelt tot en met 4 maart 2016 in de Nederlandse theaters. Voor de complete speellijst, zie www.scapinoballet.nl/nl/pas-de-deux.