Afgelopen jaar richtten Miotto en sociaal werker Amine Mbarki de stichting Corpo Máquina op. Ze willen voorstellingen maken waarin het artistieke en het maatschappelijke samenkomt. Zo zijn ze nu bezig met een project in samenwerking met vijf ex gedetineerden. Hoe dit tot stand is gekomen lees je in het komende nummer van Dans Magazine. Wij geven hier alvast een voorproefje.

Door Charlotte Schultz

‘Ik ben aan het wortelschieten!’ roept een van de jongens, die tot voor kort nog in de gevangenis zat. Hij is de jongste van het stel en wil bodybuilder worden. De rest schiet in de lach. Er hangt een heel ontspannen sfeer op het podium van De NWE Vorst. Tegelijk wordt er serieus gewerkt door de vijf ex-criminelen en vijf danseressen, op aanwijzingen van choreograaf Guilherme Miotto. Want over een week gaat Portraits in première.

Vertrouwensband

Terwijl de repetitie in volle gang is, vertelt Amine – jongerenwerker bij R-Newt – over het tot stand komen van de stichting. ‘Ik ben een college drop-out. Ik heb later wel een opleiding gevolgd, maar leidde al vroeg een losbandig leven. Buiten alle kaders om. Toen ik Gui ontmoette, klikte het meteen. We zagen de straat in elkaar. Vrijgevochten.’ Tijdens sociale projecten waarbij ze allebei betrokken waren, ontdekten ze dat hun kwaliteiten goed op elkaar aansluiten. ‘Ik zorg voor interventies. Mijn core business is de relatie met en tussen mensen. En dat begint met het aansluiten bij hun leven en leefdomein. Via het contact op straat ontstaat een vertrouwensband. En dan kan ik iets’, zegt Amine op fluistertoon om de repetitie niet te verstoren. Guilherme ontwikkelde in de afgelopen jaren Instinctive Performance. Deze artistieke benadering – geen dansstijl – is gebaseerd op de fysieke kennis van het menselijk lichaam. Het is een activatie van de verbinding tussen het bewustzijn en de fysieke intelligentie, zodat de automatische mechanismen en instinctieve reacties in het lichaam worden aangesproken. Een techniek toepasbaar op zowel dansers als niet dansers. ‘Ik heb het nooit goed kunnen omschrijven, maar ik geloof er heilig in’ zegt Amine. ‘Gui laat de sociologie en psychologie vallen en doet puur een beroep op je fysieke autonomie. Als je wordt geduwd, weet je precies wat je moet doen om je evenwicht te bewaren. Of hoe je jezelf opvangt als je valt of gaat zitten. Dat gaat volledig automatisch.’
 

Wil je weten hoe de ex-gedetineerden denken over hun ervaring bij Corpo Máquina? Je leest het in het komende nummer van Dans Magazine dat omstreeks 13 april verschijnt. Wil je dit nummer niet missen, maar ben je nog geen abonnee? Profiteer vóór maandag 2 april 16:00u. van de introductieaanbieding, dan krijg je dit nummer thuis.