Het is haar droom om van dansen haar beroep te maken. Daarom staat niets haar in de weg om die droom te realiseren, ook niet de diagnose colitis ulcerosa, dat gepaard gaat met vreselijke buikpijn en extreme vermoeidheid. De 13-jarige Lotte van Breukelen uit Schoonhoven danst sinds haar vijfde en kan zich een leven zonder dans niet voorstellen.

In groep vijf van de basisschool wist ze het al. “We gingen met mijn balletschool naar een open dag van het Koninklijk Conservatorium in Den Haag. ‘Dit wil ik ook’, dacht ik toen meteen. De manier van dansen en lesgeven en de sfeer met de pianovleugels in de studio’s, was precies zoals ik me ballet voorstelde.” Lotte deed in groep zeven auditie. “Waarschijnlijk had ik toen al colitis, zonder het te weten. Wel had ik vaak last van obstipatie.” Voordat je wordt aangenomen, onderga je een gezondheidscheck. Een kinderarts en een orthopeed kijken of de sport geen kwaad kan voor je lichaam. “Dat ik buikklachten had, had geen invloed. Gelukkig werd ik toegelaten.”

Diagnose

“Helaas verdwenen mijn buikklachten niet en omdat ik veel buikpijn had en bloed bij mijn ontlasting, ging ik naar de dokter. Het duurde wel even voordat de diagnose gesteld werd. Eerst dacht men aan aambeien, vanwege mijn obstipatie. Pas na doorverwijzing naar het kinderziekenhuis in Utrecht, kwam vorig jaar zomer eindelijk de diagnose colitis.” Lotte bleek ernstige bloedarmoede te hebben en kreeg
daarom naast prednisolon vijf ijzerinfusen, waarmee ze haar conditie sneller terugkreeg.

Doorzetter

Achteraf gezien is Lotte te lang met haar klachten blijven doorlopen. Door haar dansopleiding heeft ze een enorm doorzettingsvermogen. “Ik voelde me wel vaak wat slap en ziek, maar dacht altijd: kom op, schouders eronder en doorgaan.” Nu de diagnose colitis is gesteld, blijft Lotte gewoon dansen. “In het begin dachten we dat de ziekte veel invloed zou hebben op het dansen, maar ik voel me sinds de diagnose en het gebruik van medicijnen gelukkig weer de oude.”

Vertellen

Lotte twijfelde in het begin of ze op de opleiding wel moest vertellen dat ze colitis had. “Ik was bang om van de opleiding gestuurd te worden, omdat ze zouden denken dat ik het niet meer aankon. Toch heb ik het verteld. De docenten waren geschokt, maar ik word gelukkig niet anders behandeld. Ik wil het liefst normaal zijn, net als de anderen. Ze hoeven mij niet steeds te vragen of het wel goed met me gaat. Mijn klasgenoten hadden in het begin veel medelijden met me, omdat ik in het ziekenhuis lag en daardoor niet mee kon dansen met de eindvoorstellingen. Ze weten alleen niet precies wat colitis is, maar begrijpen wel dat ik bepaalde dingen niet kan eten, omdat ik daar last van krijg. Daar houden ze meestal rekening mee bij traktaties.”

Klassiek ballet

Lotte vindt het hoofdvak klassiek ballet het leukst. “Naast klassiek ballet doe ik ook nog aan caractère (dat is een soort volksdans) en modern ballet. Per week heb ik veertien uur dansles. En thuis moet ik ook regelmatig rek- en strekoefeningen doen. Dus in totaal kom ik aan vijftien tot zestien uur beweging per week. Met voorstellingen komen daar zelfs meer uren bij. Het is dus behoorlijk intensief. Toch heb niet het idee dat de opleiding voor mij zwaarder is dan voor de andere dansers.”

School

Naast de dansopleiding zit Lotte op een middelbare school in hetzelfde gebouw. “Na het tweede brugklasjaar ga ik waarschijnlijk naar het vwo. Hoewel we minder schooluren hebben, maken we lange dagen. Ik ben 38 uur per week op het Conservatorium. Dat is zwaar, want ik ben elke dag pas tussen zes of zeven uur thuis, terwijl ik de volgende ochtend om zes uur weer op moet. In de tussentijd moet ik ook tijd vinden om mijn huiswerk te maken, wat dus vaak in het weekend gebeurt.” Lotte houdt het vol, omdat ze elke avond om half negen naar bed gaat. Elk jaar beoordeelt het Conservatorium of leerlingen mogen blijven. Na het vwo volgen eventueel nog
twee jaar HBO. Zelfs leerlingen die de vooropleiding volgden, moeten daar auditie voor doen. “Als ik niet door ben, probeer ik het bij andere dansopleidingen.”

Zorgen

“Ik maak me best wel eens zorgen over mijn colitis, hoewel ik tijdens het dansen al mijn zorgen vergeet. Afgelopen jaar was mijn opvlamming door ontstekingsverschijnselen in de dikke darm zo erg dat ik niet meer kon dansen, ik had net genoeg energie om te lopen. Gelukkig kwam ik daar weer bovenop, dus ik weet dat ik sterk ben. Ik ben vastbesloten goed te worden in dans en om mijn colitis onder controle te houden.” Beroemd worden of naar het buitenland gaan hoeft niet perse voor Lotte. “Wel wil ik graag soliste worden in een klassiek ballet. Dat is mijn droom.”