Gewoon de gok wagen en als danser voor jezelf beginnen, Drew Jacoby en Rubinald Pronk hebben het gewaagd. Tijdens het Holland Dance Festival 2011brengt het gevierde duo choreografieën van Annabelle Lopez Ochoa en Leo Mujic, die ook meedanst in hun gezelschap. En Itzik Galili heeft een nieuw werk voor de ‘Dance Goddess’ en ‘Holland’s sexiest ballet dancer ever’ gemaakt.

Chemie
‘Na tien jaar bij Het Nationale Ballet wilde ik iets anders; nieuwe dingen zien en beleven. Mijn doel was om te wonen en werken in New York. Toen het gezelschap Complexions me een plaats aanbood, ben ik gegaan, zonder eigenlijk te weten wat of hoe. Toen Drew een jaar later van het Lines Ballet uit San Francisco naar New York kwam, liet men ons meteen samen dansen. We zijn allebei lang en hebben een zelfde soort vloeibaarheid in onze bewegingen. Drew is heel krachtig en imposant, ik sta bekend om mijn lenigheid.

Die dingen halen we in elkaar nog eens extra naar boven. Drew en ik zochten echter nog steeds naar nieuw uitdagingen, daarvoor waren we immers naar New York gekomen. We wilden onafhankelijk zijn van een gezelschap en in 2007 besloten we echt voor onszelf te beginnen.'

Risico
‘Het was heel spannend, immers ‘we put all our eggs in one basket’. Drew kwam naar Nederland en Annabelle Lopez Ochoa maakte het duet One voor ons, dat we op een gala uitvoerden. Dat stuk brengen we ook tijdens het Holland Dance Festival, maar dan als kwartet. Behalve dat gala hadden we nog geen boekingen, inkomen of vooruitzichten. Maar het balletje was aan het rollen gebracht en onze aanpak bleek succesvol. We zijn echt van onze idealen uitgegaan en hebben risico’s genomen. Het is natuurlijk niet makkelijk, want we bestaan vooral van private funding en sponsoring, een concept dat typisch Amerikaans is en daar ook voor grote gezelschappen een flinke bron van inkomsten vormt. Onze manier van werken biedt geen zekerheden, ik houd wel van living on the edge’

Flexibele dansgroep
‘Het liefst werk ik met een choreograaf aan een nieuw werk. Uit zo’n proces, waarin je voor iemand echt het palet kan zijn waaruit iets ontstaat, haal ik de meeste inspiratie. Inmiddels hebben we heel wat choreografieën op ons repertoire en is het duo uitgegroeid tot een klein, flexibel gezelschap. We hadden het geluk een aantal goede freelance dansers te vinden. Dat is bijzonder, want die zitten meestal vast bij een gezelschap. Nu kunnen we ook langere voorstellingen brengen, want als duo kan je niet een hele avond voldansen. De thuisbasis van het gezelschap is New York, maar we komen elkaar overal ter wereld tegen, van Mexico tot Hong Kong. Mijn eigen thuisbasis blijft Amsterdam.’

Multidisciplinair
‘Ons doel is zoveel mogelijk werelden bij elkaar brengen: verschillende dansvormen, media, mode. We maakten bijvoorbeeld met Alvin Booth een serie korte experimentele films genaamd Le Beau est Toujours Bizarre. Die zullen ook op het Holland Dance Festival worden vertoond. Het beeld bij dit artikel komt uit een fotoshoot van Joshua Martens. Toen we de solo Softly as I leave you van Paul Lightfoot en Sol León dansten, hadden we een doos als decorstuk. Die hebben we als uitgangspunt genomen en Drew en ik experimenteerden met kleding en make-up.’

Holland’s sexiest ballet dancer
‘Die benaming vind ik eigenlijk nogal gênant. Als ik het ergens lees, doe ik altijd even mijn ogen dicht. Ik ben daar helemaal niet mee bezig, maar heb over de publiciteit weinig te zeggen. En ach, in Amerika helpen dat soort termen wel.’

Auteur: Hanneke Koolen
Deze reportage is eerder verschenen in Dans Magazine nr 6 2011