Gezien op  22 mei – Stadsschouwburg Utrecht.

Waren alle vergaderingen maar zo! Dit is de conclusie na het zien van de voorstelling met de 'veelzeggende' naam +-/1=_;X%. De performance van choreografe Sandra Abouav (Frankrijk) en componist Jerzy Bielski (Polen) maken onderdeel uit van SPRING 2016. Dit is een tiendaags festival met experimentele dans, theater, installaties en lezingen. Daarnaast is deze voorstelling in samenwerking met Gaudeamus Muziekweek geprogrammeerd. Hierin tonen jonge wereldwijde muziekpioniers hun nieuwste muziek. Met een kruising tussen dans en muziek, zetten de performers de bankwereld op zijn kop.

Als het publiek de zaal binnenloopt, heten Bielski, Abouav en Sabine Riviére (Frankrijk) ons welkom. Allen dragen een net pak of mantelpak Sommigen van het publiek krijgen een plek aangewezen aan één van de tafels op het podium. Deze staan in een U-vorm opgesteld. Het resterende publiek moet zo dicht mogelijk bij het podium plaatsnemen. We 'zijn uitgenodigd op de bestuursvergadering van een miljoenenbedrijf'. In een interview op de site van SPRING, vertelt Bielski dat hij de voorstelling dichter bij het publiek wil brengen. Zo kan iedereen de performance intenser beleven.

Abouav musiceert met beweging

Als iedereen zit, neemt Abouav een aantal blaadjes in de hand. “Twenty five... twenty five...twenty five” , gebiedt ze als 'voorzitster'. Daarna tikt zij de blaadjes tweemaal op tafel om de blaadjes in een keurige stapel te krijgen. Vervolgens geeft ze deze aan de persoon rechts van haar. Deze frase herhaalt zich op een ritme, zodat het geluid op muziek lijkt. Terwijl iedereen de stencils moet ondertekenen, probeer ik een glimp op te vangen van wat er nou op het papier staat. Ik zit immers niet aan de conferentietafel. Ik rek mijn nek uit en zet mijn haviksogen op. Beteuterd ben ik als ik niets kan ontcijferen.

De drie performers maken gedurende +-/1=_;X% continu bewegingen, zodanig dat deze geluid produceren. Zo stappen de drie performers in een cirkel. Ze zijn net over de tafels geklommen naar het midden van de conferentieopstelling. Het geklik met de hakken van de nette schoenen maakt een ritme. Tegelijkertijd roepen de drie dansers: “more... more.... more.... more more more.” Bij elke “more” zetten ze een stap opzij en reiken met hun handen naar boven. Hiermee pakken Bielksi en Abouav het consumptiegedrag aan. Bedrijven stimuleren om steeds geld te spenderen. Als de drie performers sneller lopen, verhoogt het ritme zich. Dit is een volgende frase uit het muziekstuk.

{2ii}5Q in +-/1=_;X%

Aan het eind gooit de man de stencils door de papierversnipperaar. Uiteindelijk strooit hij de snippers uit over de toeschouwers. Er landt een stukje papier op mij: het 'contract' is vol getypt met: '{2ii}5Q'. Nu snap ik gelijk de titel van de voorstelling. Het gaat om een bestuursvergadering over onsamenhangende tekens en cijfers. Kostelijk vermaak ik me om deze overtuigingsbijeenkomst. Waren alle vergaderingen maar zo!